ترازنامه در حسابداری از اجزای اساسی صورتهای مالی است. نام دیگر آن صورت وضعیت مالی ست و در زبان انگلیسی به آن Balance sheet گفته میشود. در مواردی به آن بیلان هم میگویند. بیلان، لغتی فرانسوی و در اصطلاح بانکی به معنای ترازنامه و کارکرد است. ترازنامه گزارشی از داراییها، بدهیها و حقوق صاحبان سهام یک شرکت در یک زمان مشخص است. و مبنایی برای محاسبه نرخ های بازگشت و ارزیابی ساختار سرمایه شرکت به شمار میرود. درواقع ترازنامه، یک صورت مالی است که تصویری لحظهای از داراییها و بدهیها و میزان سرمایه گذاری سهامداران را به نمایش می گذارد.
ترازنامه را میتوان به عنوان اولین و مهمترین بخش از صورتهای مالی شناخت. چرا که با ارائه تصویری کلی از تمام داراییها و بدهیها، وضعیت یک شرکت را در لحظه، بهتر از هر گزارش دیگری مشخص میکند. بنابراین طبیعی است که حسابداران خبره در تجزیه و تحلیل صورتهای مالی، معمولا کار را از ترازنامه حسابداری شروع کنند.
درواقع مفهوم ریاضی ترازنامه عبارت است از داراییها = بدهیها + حقوق صاحبان سهام
همان طور که در معادله بالا مشخص و بدیهی است، یک شرکت برای پرداخت تمام چیزهایی که خواهان مالکیت (دارایی ) آن ها است، یا باید پول قرض کند (بدهی ها)، یا باید آن را از سرمایهگذاران( حقوق صاحبان سهام) بگیرد. فرض کنید یک شرکت از بانک وامی ۵ ساله به مبلغ ۱۰ میلیون تومان دریافت میکند. در اینجا طبیعتا دارایی های آن شرکت (به ویژه از نظر نقدی) ١٠میلیون تومان افزایش پیدا کرده و بدهی های شرکت نیز (به ویژه از نظر بدهی های بلندمدت) به میزان ۱۰ میلیون تومان بالا خواهد رفت. لازم است بدانید که در ترازنامه مالی، نهایتا جمع حساب ها باید برابر باشند. چرا که حسابداری یک ثبت دو طرفه است و آنچه که در سمت دارایی ها می آید طبیعتا در سمت بدهی ها هم ثبت می شود. در این صورت دو طرف معادله به تعادل کشیده شده و عنوان ترازنامه برازنده همچین گزارشی خواهد بود! همه عایدی مازاد شرکت از بدهی ها به حساب حقوق ذی نفعان خواهد رفت، که همین موضوع نشان دهنده خالص دارایی های صاحبان است. این دریافتی ها در طرف داراییها به تعادل کشیده خواهد شد و به صورت وجه نقد، سرمایه گذاری، موجودی یا سایر داراییها خود را نشان میدهد. دارایی ها، بدهیها و حقوق صاحبان سهام هر یک متشکل از حساب های کوچکی هستند، که مشخصات مالی شرکت را تشریح میکند. این حساب ها در هر صنعت تفاوت های فراوانی با یکدیگر دارند و در همین شرایط می توانند بسته به نوع کسب و کار، اقتضائات متفاوتی داشته باشند. به همین دلیل بسیاری از مدیران به سراغ برون سپاری خدمات حسابداری و خدمات مالیاتی خود میروند تا بتوانند زمان ارزشمندشان را به صورت هدفمند، صرف بهبود بخش اصلی کسب و کارشان کنند. و درنتیجه با بازدهی بیشتر هزینه کمتری بپردازند.
اگر شما هم از جمله ی این مدیران هدفمند هستید، می توانید دغدغه هایتان را با سیپا مشاور مطرح کنید. ما برای خدمت رسانی هرچه بهتر به شما، آمده ایم.
همین الان مشاوره خود را از تیم با تجربه ما دریافت کنید.
معمولا تمام آیتم های لازم برای یک ترازنامه، در صورتهای مالی استانداردی که از طرف سازمان حسابرسی ارسال می شود، بیان خواهد شد. اما به طورمعمول، ترازنامه از بخش های زیر تشکیل شده است.
1) دارایی ها
داراییها که به دوسته داراییهای جاری و غیر جاری دسته بندی می شوند، اولین جز از اقلام ترازنامه به حساب میآیند.
الف) دارایی های جاری: دارایی هایی که در طول یک سال یا کمتر به پول نقد تبدیل می شوند
پول نقد یا معادل نقد: نقد ترین حالت دارایی، که میتواند در شکل اوراق خزانه، گواهی سپرده کوتاه مدت و ارز احتیاطی باشد.
اوراق بهادار قابل فروش: اوراق بهادار سهام و بدهی که برای آن بازار دست به نقد وجود دارد.
حساب های قابل نقد: پولی است که مشتریان به شرکت بدهکارند. چرا که می توان همیشه انتظار داشت تعدادی از مشتریان بدهیهای خود را پرداخت نکنند.
موجودی کالا: کالاهای موجود برای فروش، که دارای هزینه کمتر یا قیمتی پایین در بازار هستند.
مخارج پیش پرداخت شده: شامل مبالغی است که پیش ازاین برای آنها هزینه شده. مثل : بیمه، قراردادهای تبلیغ یا اجاره
ب) دارایی های غیر جاری (بلند مدت) : دارایی هایی که مدت زمان تبدیل آنها به پول نقد، بیشتراز یک سال است.
سرمایه گذاری های بلند مدت: اوراق بهاداری که تا سال بعد نقد شدنی نخواهند بود.
دارایی های ثابت : دارایی های با دوام، از جمله: زمین، ماشینآلات، تجهیزات ساختمان و غیره.
دارایی های نامشهود: دارایی های غیر فیزیکی اما ارزشمند از قبیل ، مالکیت معنوی و سرقفلی
در مجموع دارایی های نامشهود تنها زمانی در ترازنامه آورده میشوند، که توسط سازمان کسب شده باشند تا این که درون سازمان توسعه داده شده باشند. ارزش این دارایی ها ممکن است به شدت دست کم گرفته شود.
2) بدهی ها
بدهی، دیونی است که شرکت باید به طرف های خارج از سازمان بپردازد و مثل دارایی ها به دو دسته تقسیم می شود.
الف) بدهی های جاری: موعد سررسید آنها، طی یک سال است و بر اساس تاریخ سررسید فهرست می شوند.
بدهی بانکی
سود قابل پرداخت
اجاره، مالیات، تسهیلات
دستمزدهای قابل پرداخت
پیش پرداخت به مشتریان
سود سهام قابل پرداخت
ب) بدهی های غیر جاری (بلند مدت): سررسیدهای بالای یک سال هستند.
دیون بلند مدت، سود و اصل اوراق قرضه ی صادره
بدهی های مالیاتی تعلیق شده : مالیات های افزوده شده که تا سال آینده پرداخت نخواهد شد.
نکته: بعضی از بدهی ها در ترازنامه آورده نمی شوند از جمله: اجاره عملیاتی.
3) حقوق صاحبان سهام
به پولی گفته می شود که، متعلق به صاحبان کسب و کار، یعنی صاحبان سهام آن شرکت باشد. درواقع به عنوان تعریف «سرمایه در ترازنامه» شناخته می شود. ضمن اینکه به آن «دارایی خالص» هم می گویند. به این دلیل که معادل کل داراییهای یک شرکت، منهای بدهی هایی است که به غیر صاحبان سهام پرداخت می شود. این مبلغ بعد از نوشتن بدهی ها در ترازنامه می آید، زیرا حق بستانکاران بر حق صاحب سرمایه تقدم دارد.
جزئیات ترازنامه
غیر از اقلام اصلی ترازنامه که نام برده شد، هر ترازنامه دارای اجزاء یا جزئیاتی هم هست.
1) عنوان ترازنامه حسابداری: «نام کامل واحد اقتصادی»، «نام گزارش یا صورت وضعیت مالی» و «تاریخ گزارش» عوامل تشکیل دهنده عنوان ترازنامه مالی هستند.
نام کامل واحد اقتصادی در سطر اول نوشته می شود
نام گزارش یا صورت وضعیت مالی در صدر دوم و زیر عنوان نوشته خواهد شد. بدیهی است که “ترازنامه” نام این گزارش خواهد بود.
تاریخ گزارش
در سطر سوم، آخرین روز از دوره مالی ذکر میشود. یعنی آخرین روزی که در گزارشِ مالی شما قید شده است.
2) واحد اندازه گیری ترازنامه در حسابداری: واحد اندازه گیری مورد استفاده در گزارش، یکی دیگر از اجزای ترازنامه در حسابداری محسوب می شود. این واحد اندازه گیری برای کشور ما ایران، «ریال» است و باید در ترازنامه نشان داده شود.
3) جمع حساب ها در بیلان: منظور از جمع حساب ها، جمع ستون های اول (دارایی ها) و دوم (بدهی + سرمایه) است. حتما به یاد دارید که گفتیم: «در ترازنامه مالی جمع حساب ها باید برابر باشند.»
زیر این جمع ها نیز باید دو خط موازی کشیده شود تا نشان دهنده بسته شدن آن باشد. کلمه تراز و تعریف ترازنامه در حسابداری به این موضوع تاکید دارد که باید، حاصل جمع ارقام سمت راست با حاصل ارقام سمت چپ مساوی باشند.
مهم ترین اقلام در تجزیه و تحلیل ترازنامه
همانطور که خواندید، در ترازنامه اقلام زیادی وجود دارند که مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. از مهمترین اقلام ترازنامه که در تجزیه و تحلیل صورت های مالی بررسی می شوند، میتوان به حساب های دریافتی، سرمایه گذاری های کوتاه مدت، املاک و مستغلات، تجهیزات و موارد بدهی اشاره کرد. با این وجود، بیشتر متخصصان این حوزه «پول نقد» را به عنوان مهمترین مورد بررسی کرده و آن را مهمترین آیتم در ترازنامه مالی یک شرکت میدانند.
ترازنامه ی مربوط به یک دوره مالی، شاید به تنهایی دارای اطلاعات چندانی نباشد. اما در مقایسه با ترازنامه های دوره های مالی پیشین، می تواند اطلاعاتی از آنچه که در دورههای زمانی طولانی رخ داده را به ما ارائه کند.
یکی دیگر از روش های بدست آوردن اطلاعات ارزشمند از ترازنامه مالی، مقایسه آن با ترازنامه های کسب و کارهای فعال درهمان صنعت است. البته باید بدانید که، به هیچ وجه نباید ترازنامه های دو صنعت مختلف را مقایسه کنیم. حتما می پرسید چرا؟! زیرا، به دلیل تفاوت های بسیار زیاد بین دو صنعت نمی توان اطلاعات مفیدی از آنها دریافت کرد.
علاوه بر این می توان از ترازنامه مالی ، نسبت های فراوان مختلفی تهیه کرد که اطلاعات جذاب و مفیدی ارائه می دهند. برای مثال، نسبت بدهی به سهام می تواند سلامت یک واحد اقتصادی از نظر فعالیتهای مالی را بیان کند.
ترازنامه حسابداری چه شکلی است؟!
به طور معمول ترازنامه براساس شکل ظاهری، دو حالت دارد.
شکل حساب: این شکل مانند حرف انگلیسی T است. در قسمت بالا عنوان ذکر میشود و در دو طرف نیز، ستون های اول و دوم قرار میگیرند. این شکل ترازنامه، تساوی و معادله حسابداری را به خوبی نشان میدهد. در کشور ما هم بیشتر از شکل حساب برای تهیه ترازنامه درحسابداری استفاده شده است.
شکل گزارشی: در این شکل، نحوه نوشتن ترازنامه به این صورت است که ستون دوم (ستون سمت چپ) نشان دهنده بدهی ها و سرمایه (حقوق صاحبان سهام) است. در ادامه زیر ستون، دارایی های واحد اقتصادی قرار می گیرند.
نحوه تهیه صورت ترازنامه (نحوه نوشتن)
هرچند اکنون تهیه ترازنامه بیش تر با استفاده از نرم افزارهای حسابداری و به صورت مکانیزه، به آسانی انجام می گیرد. اما در مجموع آگاهی از نحوه نوشتن آن به صورت دستی نیز خالی از لطف نیست. تهیه ترازنامه حسابداری به صورت دستی، کار چندان دشوار نیست.
ابتدا باید دو ستون (داراییها، بدهیها و سرمایه ها) ایجاد کنید.
بعد، حساب های ستون های تراز مالی شرکت را، بر اساس میزان نقدینگی از بالا به پایین بنویسید.
جمع آن ها را در انتهای هر ستون یادداشت کنید. همان طور که پیش تر گفتیم، در نهایت حاصل جمع دو ستون باید با هم برابر باشند. یعنی مانده ترازی که به دست میآید صفر بشود. در اصطلاح حسابداری گفته میشود سمت راست و چپ ترازنامه با هم تراز هستند. اصلا به همین دلیل است که به آن ترازنامه میگویند!
نکته: در صورتی که مانده صفر نشود، یعنی بخشی از محاسبات در اسناد حسابداری اشتباه ثبت شده اند. بنابراین باید در سرفصل مربوطه، اشتباه را بررسی و برطرف نمایید.
بزرگ ترین مشکل صورت ترازنامه چیست؟
مهمترین ایرادات ترازنامه ها این است که، تورم در اعداد آنها تاثیر نمیگذارد! بنابراین، مبالغ دارایی بعد از مدتی دیگر به روز نیستند. چون اعدادی که در تراز مالی ثبت می شوند با ارزش دفتری ثبت شده اند. ثبت با ارزش دفتری یعنی اگر به طور مثال یک ساختمان در سال ۷۰ با قیمت ۵ میلیون تومان خریداری شده باشد، این ساختمان در سال ۱۴۰۰ هم به همان ارزش نشان داده می شود!
سخن پایانی
حرف از تعادل زدیم و در این مقاله نیز به صورت حساب نمونه ای پرداختیم که فقط با رعایت تعادل به نتیجه می رسد، یعنی «صورت حساب ترازنامه». بعد از تعاریف کلی و بیان اهمیت ترازنامه، اقلام و جزئیات آن را بیان کردیم. روش هایی برای بهره وری بیش تر گفتیم. نحوه نوشتنش را برایتان شرح دادیم و در نهایت مشکل این نوع ثبت را بررسی کردیم.
در ثبت شرکت تعاونی اعتبار ، بنابر ماده 2 قانون شرکتهای تعاونی که در سال 1350 تصویب شد، تعاونی متشکل از اشخاص حقیقی و حقوقی هستند که جهت فعالیت در اموری مانند تولید و توزیع ثبت میشود که با هدف ارتقاء وضعیت اجتماعی و اقتصادی و رفع نیازمندیهای مشترک اعضاء از طریق همیاری، مشارکت و کمک متقابل آنها به یکدیگر تشکیل میشود. بر طبق قوانین شرکتهای تعاونی تعداد اعضاء نباید کمتراز هفت نفر باشند. و اعضای شرکت باید کل سرمایه و یا حداقل پنجاه و یک درصد از مقدار سرمایه تعاونی را تامین کنند. سایر نهادها و سازمانها مانند شهرداریها، بانکها، بنیاد مستضعفان، وزارتخانهها، شورای اسلامی کشور، شرکتهای دولتی و یا وابسته و تحت پوشش دولت مطابق بند دوم اصل43 قانون اساسی بوسیله وام بدونه بهره و یا از راههای قانونی دیگر مانند اجاره، اجاره به شرط تملیک، مساقات، مشارکت، شرط فروش اقساطی و صلح این امکان را دارند که نسبت به افزایش و یا تامین سرمایه شرکت تعاونی اقدام کنند بدونه آن که این سازمانها عضو شرکت تعاونی باشند.
اقسام شرکت تعاونی
شرکتهای تعاونی براساس نوع عضویت به دو نوع شرکت تعاونی عام و شرکت تعاونی خاص تقسیم میشوند. درشرکت تعاونی عام عضویت در آن برای عموم مردم آزاد است اما در شرکت تعاونی خاص عضویت در این نوع از شرکت برای اقشار و گروههای خاصی از افراد جامعه مانند پزشکان، کشاورزان، دانشجویان، زنان، وکلای دادگستری و... اعضای هر شغل و حرفه خاصی و مانند اینها با رعایت شرایط آزاد مشخص میشود.
شرکتهای تعاونی براساس روش فعالیتهای آنها که مهمترین نوع طبقه بندی آنها است به چهارنوع تقسیم میشوند
شرکتهای تعاونی تولیدی:
در این نوع تعاونی با اداره یک واحد تولیدی که به منظور اشتغال در زمینههای مربوط به شیلات، صنعت، معدن، دامپروری، پرورش وصید ماهی، امور مربوط به کشاورزی، دامداری وعمران شهری وروستایی وعشایر ومانند اینها فعالیت میکند.
شرکتهای تعاونی توزیعی:
این تعاونی در کارهای مربوط به تهیه و توزیع کالا، خدمات، مسکن و سایر نیازهای اعضاء به فعالیت میپردازند.
شرکتهای تعاونی چند منظوره:
اهداف و مقاصد این نوع از تعاونیها کاملا مشخص و معلوم نیست، زیرا هدف این نوع از شرکتهای تعاونی آمیختهای ازهدفها و مقصود شرکتهای تعاونی دیگر است.
نوع دیگری از شرکتهای تعاونی، شرکت تعاونی اعتبار است که موضوع بحث ما است و به شرح آن میپردازیم:
تمامی شرکتها و موسسههای خدمات مالی مشارکتی
که موسس و مالک آنها مردم هستند تعاونی اعتبار نامیده میشود.
درسطح بین الملی از این نوع تعاونیها با نامهایی مانند اتحادیه اعتبار،تعاونیهای اعتباری، شرکت تعاونی پس انداز و وام و در پایان تعاونی پس انداز و اعتباریاد میشود.
بنیانگذار این تعاونی اعتباری آقای ویلهلم رایف هایزن، که درسال 1845میلادی برای اولین بار تعاونی وام و پس انداز را تشکیل داد. به دلایلی مانند مفید و موثر بودن جهت بالا بردن سطح اقتصاد و معیشت اعضای خود، خیلی سریع درمیان مردم محبوب و مورد تائید قرار گرفت. این تعاونیها بهدلیل جامعه محور بودنشان در توسعه محله ومنطقه خود بسیار تاثیر گذار هستند در واقع با سرمایهگذاری اعضاء در شرکت دیگر افراد گروه میتوانند ازطریق رهن و وام از این کمک سودی ببرند و آن را با دیگران تقسیم کنند. تعاونی اعتباری به هم نوعان خود در زمینه هایی مانند مراسم خیریه و کمک هزینه تحصیل و موارد دیگر آنها را مورد حمایت و کمک قرار دهد.
تعاونی اعتباری = موسسه مالی
میتوان تعاونیهای اعتباری را موسسههای مالی نیز دانست که صاحبان اصلی این تعاونی اعضای آن میباشند. اساس شکل گیری این تعاونیها بر همکاری و همراهی است. این تعاونیها به شکل خودگردان و غیر وابسته و مستقل هستند. برای انجام فعالیتهای خود وابسته به قوانین و مقررات کشوری هستند که درآن فعالیت میکنند. شرکتهای تعاونی باید تابع قوانین 9 گانه تعاونیهای اعتباری باشند که این اصول بوسیله شورای جهانی اتحادیههای اعتباری تهیه، گردآوری و منتشر شده است. این اصول شامل مواردی مانند این که تعاونی دارای هویت است، فقط جهت سود آوری نمیباشد، دموکراتیک است، داشتن احساس تعهد نسبت به خدمات، آموزش دیدن اعضاء، داشتن مسئولیت اجتماعی، هر عضو فقط یک رای دارد، مدیران داوطلب و هویت داشتن تعاونی است.
بررسی حیطه فعالیت شرکتهای تعاونی اعتباری:
اصول اصلی تعاونیهای اعتباری از هیئت مدیره، مجمع عمومی، و بازرس و یا بازرسان تشکیل می شود . از وظایف هیئت مدیره انتخاب فردی واجد شرایط درمیان اعضای شرکت و یا خارج از آن به منظور مدیریت تعاونی به مدت زمان دوسال که زیر نظر هیئت مدیره انجام وظیفه کند. طبق آئین نامه حقوق و مزایا وظایف و اختیارات مدیرعامل مشخص خواهد شد. که بنا به در خواست هیات مدیره مورد تائید مجمع عمومی عادی قرار خواهد گرفت . شرکتهای دولتی وابسته به دولت و تحت پوشش آن و شوراهای اسلامی کشوری وزارتخانهها، سازمانها، ، بانکها، شهرداریها، بنیاد مستضعفان و دیگر سازمانهای عمومی میتوانند بوسیله وام بدون بهره یا هر راه قانونی دیگری مانند: بیع، شرط مزارعه، مشارکت، مضاربه، مساقات، اجاره، اجاره به شرط تملیک، فروش اقساطی و صلح به تامین یا افزایش سرمایههای شرکت تعاونی اعتباری کمک کنند بدون اینکه آنها عضو این شرکتهای تعاونی باشند.
از فعالیتهای تعاونی اعتبار میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
«کمک گرفتن و پذیرفتن هدایای نقدی و غیرنقدی از اشخاص حقیقی و حقوقی و دولت » «دریافت تسهیلات اعتباری و وامهای قرضالحسنه از موسسههای اعتباری مجاز و بانکها»، « سپردن وجوه خود را به صورت سپرده بلندمدت و کوتاه مدت در نزد موسسات اعتباری مجاز و بانکها » « در حیطه مدیریت نقدینگی شرکت بتواند اوراق مشارکت دولتی یا تضمین شده از طرف دولت و نیز سهام اتحادیه تعاونی اعتبار خریداری کن» « انجام دادن دیگر خدمات اعتباری برای اعضا با توجه به میزان امکانات و رعایت حدود قوانین و مقررات».
با توجه به آیین نامه مصوب مجمع عمومی و رعایت مصوبهها و قوانین شورای پول و اعتبار در قالب مقررات مربوط به شرکت تعاونی اعتبار، این شرکتها منحصرا (برطبق ماده شرکتهای تعاونی، تعاونی اعتباراجازه ندارد برای غیر عضوعملیات اعتباری انجام دهد) برای اعضا میتوانند نسبت به پرداخت وام و تسهیلات اعتباری با در یافت بهره(در چارچوب قوانین و مقررات ذکر شده) و انواع حساب سپردههای مختلف اقدام نمایند.
شرکتهای تعاونی اعتباری با داشتن سه هدف قادر به اخذ مجوز از بانک مرکزی میباشند:
تامین نیازمندیهای رفاهی و اعتباری اعضاء با اعطای وام مسکن و کمک هزینههای درمانی و..
کمک به تحقق عدالت اجتماعی با تامین نیازهای مشترک اعضاء مانند نیاز فرهنگی اجتماعی واقتصادی رایج کردن همکاری و اتحاد و مشارکت و تعاون عمومی
برطبق آخرین گزارشهای بانک مرکزی، حدود 263 تعاونی اعتباری کارکنان دستگاهها و وزارتخانهها و نهادها با داشتن مجوز قانونی فعالیت میکنند.
مدارک مورد نیاز برای صدورمجوز فعالیت شرکتهای تعاونی اعتبار:
گرفتن گواهی عدم سوء پیشینه اعضای هیئت مدیره
انجمن مرکزی نظارت برانتخاب شرکتهای تعاونی، صلاحیت مدیر عامل و صلاحیت هیئت مدیره را تائید نمایند.
ثبت شرکت تعاونی اعتباری در مرجع ثبتی کشور
شرکتهای تعاونی اعتباروظیفه دارند که حداکثرتا مدت شش ماه از تاریخ ثبت یا تاسیس شرکت اقدام به اخذ مجوز از بانک مرکزی نمایند. در صدور مجوز برای فعالیت، اعتبار آن به مدت پنج سال است و پس از این مدت در صورت تایید عملکرد شرکت تعاونی اعتبار بهوسیله بانک مرکزی صدور مجوز فعالیت شرکت بهصورت نامحدود میباشد.
شرکتهای تعاونی اعتباری با پیروی از اصول بین المللی تعاون به عنوان بزرگترین شبکه توزیع اعتبارات خرد در جهان و یکی از موثرترین اسباب توسعه جوامع جهانی به شمار میآیند. ازاهداف اصلی این شرکتها به ثبت رساندن تعاونیهای با کیفیت پایدار در جهان به عنوان وسیله در جهت توسعه اجتماعی و اقتصادی در سطح بین المللی است. سازمانهایی نیز در سطح جهانی هستند که ازاتحادیههای اعتباری حمایت میکنند که شامل: رابوبانک هلند، کنفدراسیون های منطقه ایی، اتحادیههای اعتباری شورای جهانی، اتحادیههای اعتباری وانجمن بین المللی بانکداری تعاونی را شامل میشوند
شرکت تعاونی یکی از انواع شرکتهای تجاری ذکر شده در قانون تجارت است. شرکتی است که بین اشخاص حقیقی تشکیل میشود. شرکتهای تعاونی به فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، در جهت اهداف مندرج در قانون بخش تعاونی میپردازند. این فعالیتها با همکاری اعضاء و با رعایت قانون مزبور به بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء، منجر میشود. هدف از تاسیس شرکت تعاونی کسب سود نیست. بنابراین استفاده از واژه ی سود برای این شرکتها مناسب نبوده و آن چه به شرکاء داده میشود مازاد دریافتی است که به نسبت معاملات انجام شده با شرکت توسط شرکاء به آنها پرداخت میشود.
برای اطلاع از وجه تمایز شرکت تعاونی با سایر شرکتهای تجاری، مقاله ی "تفاوت شرکت تعاونی با سایر شرکتها" را مطالعه نمایید.
شرکت تعاونی از نظر نوع فعالیتشان به دو دسته ی عمده ی تعاونی تولیدی و تعاونی توزیعی، از نظر نوع عضویت به شرکت تعاونی عام و شرکت تعاونی خاص، تقسیم میشوند. این موراد زیر بخشهایی نیز دارند که با توجه به گرایششان تقسیم بندی میشوند. در قانون جدید 1392 تقسیم بندی جدیدی از شرکتهای تعاونی ارائه شده که شرکت تعاونی را بر سه قسم میداند: شرکت تعاونی سهامی عام، شرکت تعاونی سهامی خاص و شرکت تعاونی غیر سهامی. در ادامه به هرکدام از این تقسیم بندیها میپردازیم.
برای اطلاع از جزییات شرکتهای تولیدی و تفاوت آنها با شرکت تعاونی تولید، به مقاله ی "انواع شرکتهای تولیدی" مراجعه کنید.
شامل تعاونیهایی است که درامورمربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری، روستایی، عشایری و نظایر اینها فعالیت مینمایند. همه ی شرکا به این فعالیتها میپردازند. به عبارت دیگر همه ی شرکاء صاحبان حرفه هستند.
شرکت تعاونی توزیعی
شرکتی است که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا، مسکن، خدمات و سایر نیازمندیهای اعضا فعالیت نماید.
در کنار این دو نوع شرکت تعاونی، شرکت تعاونی مصرفی نیز وجود دارد اما در قانون اساسی جمهوری اسلامی از این تعاونی که شایع ترین نوع تعاونی است ذکری به میان نیامده است. قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی نیز دراین مورد ساکت است. درماده ۱۹۲ قانون تجارت بدون تعریف شرکت تعاونی مصرف، اهداف آن را بدین شرح برشمرده شده است. شرکت تعاونی مصرف شرکتی است که برای مقاصد ذیل تشکیل میشود.
فروش اجناس لازمه برای مصارف زندگانی اعم از اینکه اجناس مزبوره را شرکاء ایجاد کرده و یا خریده باشند.
تقسیم نفع و ضرر بین شرکاء به نسبت خرید هریک از آنها
تقسیم ارائه شده در قانون جدید به این نحو است:
شرکت تعاونی سهامی عام
شرکت تعاونی سهامی عام شرکتی است که تمام سرمایه آن به سهام تقسیم و بخشی ازسرمایه آن به وسیله عموم تأمین میشود و تعداد سهام هریک ازسهامداران از میزان مشخصی که به موجب این قانون تعیین میشود تجاوز نمیکند. سهامدار شرکت تعاونی سهامی عام جز آنچه که به عنوان آورده تعهد کرده است، مسئولیتی درقبال دیون شرکت ندارد. این شرکت نوعی شرکت سهامی عام است که فقط از نظر درصد مالکیت سهام هر شخص محدود به پنج درصد کل سهام است و سهم بی نام و سهم ممتاز ندارد. بنابراین عضویت در آن برای همه آزاد میباشد. تعداد اعضا در این تعاونیها حداقل 500 نفر و بر اساس نوع تعاونی که وزارت تعاون تعیین کرده، مشخص میشود.
شرکت تعاونی سهامی خاص شرکتی است که تمام سرمایه آن به سهام تقسیم و در زمان تأسیس فقط به وسیله مؤسسان تعهد میشود و تعداد سهام هر یک ازسهامداران ازمیزان مشخصی که به موجب این قانون تعیین شده است تجاوز نمیکند. سهامدار شرکت تعاونی خاص به جز آن مقدار سهمی که تعهد میکند مسئولیتی درقبال دیون شرکت ندارد. این شرکت نوعی شرکت سهامی خاص است که فقط از نظر درصد مالکیت سهام هر شخص محدود به ده درصد کل سهام است. تعداد اعضاء از ده کمتر نمیتواند باشد. مقررات شرکت تعاونی سهامی خاص با شرکت سهامی خاص میتواند تفاوتهای دیگری نیزداشته باشد و به دلیل اعتبار درج محدودیتها در اساسنامه میتواند اشکال مختلفی به خود بگیرد، به این دلیل است که بر خلاف شرکت سهامی خاص ثبت شرکت تعاونی سهامی خاص نیاز به مجوز وزارت تعاون دارد. طبق ماده ۴۳۵ قانون جدید برای ثبت شرکتهای تعاونی سهامی خاص اخذ مجوز از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی الزامی است.
عضویت در شرکت تعاونی سهامی خاص برای گروهی خاص مانند کارگران، دانشجویان، کشاورزان، زنان، پزشکان، وکلای دادگستری، اعضای هر صنف و مشاغل خاص و نظایر اینها با رعایت شرایط آزاد تعیین میشود.
شرکت تعاونی غیر سهامی
شرکت تعاونی غیر سهامی شرکتی است که به وسیله چند شخص تشکیل و سرمایه آن در موقع تأسیس فقط به وسیله مؤسسان تأمین میشود. سرمایه آن به سهام قابل تقسیم نیست. میزان سهم هریک از شرکاء ازسقف مشخصی که به موجب قانون تعیین میشود تجاوز نمیکند. شریک شرکت تعاونی غیر سهامی، به جز آنچه که به عنوان آورده درشرکت گذاشته است هیچ مسئولیتی درقبال دیون و تعهدات شرکت ندارد. به هریک از شرکای شرکت تعاونی غیرسهامی عضو گفته میشود. تعداد اعضاء شرکت تعاونی غیرسهامی ازهفت نفرکمتر نمیتواند باشد و سرمایه هرشریک که فقط حق یک رأی در یک تعاونی دارد نمیتواند از یک هفتم کل سرمایه تجاوز نماید.
شرکتهای تعاونی بر حسب گرایش به موارد زیر تقسیم میشوند
1- کشاورزی: شرکت تعاونی کشاورزی شامل گرایش زراعت، باغبانی، دامپروری، دامداری پرورش مرغ گوشتی و تخم گزار، مرتع داری پرورش میگو و... میباشد.
2- صنعتی: شرکت تعاونی صنعتی شامل گرایش صنایع فلزی، شیمیایی و سلولزی، برق، الکترونیک، غذایی، دارویی، بهداشتی، نساجی، چرم، پوشاک و... است.
3- معدنی: شرکت تعاونی معدنی شامل شرکت تعاونی معدنی فلزی و شرکت تعاونی معدنی غیرفلزی میباشد.
4- خدماتی: شرکت تعاونی خدماتی شامل گرایش خدمات بهداشتی و درمانی، ورزشی، هنری و فرهنگی، مدارس غیر انتفاعی، خدمات رایانه ای، چاپ و نشر، مالی و اداری، پشتیبانی و... است.
5- مسکن: هدف از تشکیل شرکت تعاونی مسکن نیاز اعضاء در زیرمجموعههای کارگری، کارمندی و آزاد است.
6- فرش دست باف
7- تأمین کننده نیاز تولید کنندگان
8- تأمین کننده نیاز مصرف کننده
9- اعتبار: شرکت تعاونی اعتبار به منظور رفع نیازمندیهای مالی اعضا تشکیل میشود.
10- حمل و نقل
11- چند منظوره: شرکت تعاونی چندمنظوره میتواند در گرایشهای مختلف سرمایه گذاری اعم از صنعت، کشاورزی یا خدمات تاسیس گردد. لیکن برای تاسیس تعاونی چند منظوره ضرورت دارد هیات مدیره یا هیات موسس مجوز حد اقل یک فعالیت تولیدی را از دستگاه اجرایی مربوطه دریافت و ارائه نماید.
با توجه به آن چه گفته شد. شرکتهای تعاونی برحسب قانون جدید یا شرکت تعاونی سهامی عام هستند یا شرکت تعاونی سهامی خاص و یا شرکت تعاونی غیرسهامی، هر کدام از اینها میتوانند در یکی از گرایشهای گفته شده در متن فعالیت کنند، برای مثال یک شرکت تعاونی سهامی عام معدنی، نحوه ی فعالیت و نحوه ی ثبت شرکت در انواع شرکتهای تعاونی با سایر شرکتهای تجاری تفاوت دارد.
برای اطلاع از این تفاوتها مقاله ی "تفاوت شرکت تعاونی با سایر شرکتها" پیشنهاد میگردد. با اطلاع از این موارد و مشخص کردن نوع فعالیت خود میتوانید شرکت خود را در یکی از این قالبها به ثبت برسانید.
شرکت تعاونی یکی از شرکتهای تجاری نام برده در قانون تجارت به شمار میآید. این شرکت تفاوتهای بسیاری با سایر شرکتهای تجاری از جمله شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص، شرکت بامسئولیت محدود، شرکت تضامنی، شرکت نسبی، شرکت مختلط سهامی و شرکت مختلط غیرسهامی دارد. از این جهت قانون شرکتهای تعاونی و به دنبال آن قوانین مرتبط با بخش تعاون، تصویب شد، که به توضیح و بیان این تفاوتها پرداخته است. بنابراین شرکتهای تعاونی با انجام فعالیت تجاری، یک نوع شرکت تجاری محسوب میشوند. برای اطلاع از تعریف شرکت تجاری و وجه تمایز آن با شرکتهای غیرتجاری، مقاله ی "تفاوت شرکتهای تجاری و شرکتهای غیرتجاری" را مطالعه نمایید.
در ادامه تفاوت شرکت تعاونی با سایر شرکتها را بیان میکنیم.
اولین تفاوت: تعداد شرکای شرکت تعاونی
در شرکتهای تجاری حداقل شرکاء 2 نفر میباشد، در شرکت سهامی خاص این حداقل به 3 نفر و در شرکت سهامی عام به 5 نفر افزایش مییابد. این درحالی است که در قانون حداقل تعداد شرکاء در شرکت تعاونی، 7 نفر در نظر گرفته شده است.
دومین تفاوت: شخصیت شرکای شرکت تعاونی
در شرکت تعاونی برعکس سایر شرکتهای تجاری، همه شرکاء لزوما باید اشخاص حقیقی باشند. این در حالی است که درهمه ی شرکتهای تجاری امکان شراکت اشخاص حقوقی نیز وجود دارد. در شرکت تعاونی شرکاء باید شاغل در همان حرفه ی موضوع شرکت تعاونی باشند در حالی که در سایر شرکتهای تجاری این شرط وجود ندارد.
هدف اصلی شرکتهای تجاری، انجام فعالیتهای تجاری و کسب سود است. درحالی که اهداف شرکتهای تعاونی عبارتند از:
1- ایجاد و تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل
2- قرار دادن وسایل کار در اختیار کسانی که توانایی انجام دارند ولی وسایل کار ندارند. 3- پیشگیری از تمرکز ثروت در دست افراد و گروههای خاص جهت تحقق عدالت اجتماعی 4- جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت 5- قرار گرفتن مدیریت، سرمایه و منابع در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود 6- پیشگیری از انحصار، احتکار، تورم و اضرار به غیر 7- توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم
چهارمین تفاوت: امتیازات شرکت تعاونی
به دلیل نقش حمایتی شرکتهای تعاونی، آنها از امتیازات و معافیتهایی نیز نسبت به سایر شرکتها برخوردارند، از جمله برخی معافیتهای دائمی یا مقطعی از پرداخت مالیات و عوارض، واگذاریهای اموال دولتی با تسهیلات خاص به آنها، امکان اخذ وامهای بدون بهره یا کم بهره و ...
پنجمین تفاوت: سرمایه در شرکت تعاونی
سرمایه اصولاً در شرکتهای تجاری نقش اصلی و اساسی را بازی میکند. در شرکتهای تجاری همه امور مربوط به فعالیت و اداره شرکت و تصمیم گیریها ارتباط مستقیم با سرمایه شرکت دارد. در حالی که در شرکتهای تعاونی، سرمایه فقط برای راه اندازی شرکت به کار میرود. به همین دلیل است که شرکت تعاونی، سرمایه ثبت شده ندارد و با توجه به امکان خروج و اخراج اعضاء، سرمایه آن مرتب در معرض تغییر است.
همانند شرکتهای سهامی، سرمایه ی شرکتهای تعاونی به سهم تقسیم شده و همینطور میزان مسئولیت شرکاء محدود به مبلغ اسمی سهمشان است.
ششمین تفاوت: تصمیم گیری در شرکت تعاونی
در شرکتهای تجارتی اصولاً گرفتن تصمیم ارتباط مستقیم و نزدیک با سرمایه شرکاء دارد و اساساً حق رأی به نسبت سرمایه هر شریک در شرکت است. انتقال سهم الشرکه نیز تابع ضوابط و مقرراتی است که مانع از لطمه به سرمایه و منافع شرکاء است. اینگونه مقررات در شرکتهای تعاونی اکثراً وجود ندارد و ضمن اینکه سرمایه، اگر چه برای راه اندازی شرکت لازم است، ولی نقش عمده و اساسی ندارد.
شیوههای اداره آن شباهت زیادی به شرکت سهامی دارد و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت بدان وضع شده است. در تصمیم گیری برای اداره این شرکت، رای اکثریت ملاک است و منظور از اکثریت نیز، برخلاف شرکت سهامی، اکثریت عددی شرکاء است، نه اکثریت سرمایه
هفتمین تفاوت: تعداد آرای هر شریک در شرکت تعاونی
در شرکت تعاونی، هر شریک، صرف نظر از میزان آورده اش، فقط دارای یک رای است. این آرای اعضاء، یعنی خود اعضاء هستند که تصمیم گیرندهاند و سرمایه آنان نیست. این در حالی است که در سایر شرکتهای تجاری اصولا میزان سرمایه تعداد رای را مشخص میکند.
هشتمین تفاوت: نقل و انتقال سهام در شرکت تعاونی
در شرکتهای تعاونی سهام همیشه با نام وغیر قابل واگذاری است. درحالی که در سایر شرکتها سهام، یا سهم الشرکه موقت نیز میزان سرمایه گذاری شخص در شرکت و هر گونه نقل و انتقال و مسائل دیگر مربوط به آن را مشخص میکند.
نهمین تفاوت: موضوع شرکت تعاونی
موضوع شرکت تعاونی میتواند امور تجاری باشد یا نباشد. البته شرکت تعاونی فقط وقتی تاجر محسوب میشود که موضوع آن تجاری باشد. برخی از مهمترین موضوعات شرکتهای تعاونی عبارت است از: تولید، توزیع، مصرف، مسکن، چند منظوره و تعاونی اعتبار. برعکس شرکتهای سهامی که چه فعالیت تجاری انجام بدهند چه فعالیت غیرتجاری، باز هم تجاری محسوب میشوند. و همانند شرکتهای بامسئولیت محدود، شرکت نسبی و... که صرفا با انجام فعالیتهای تجاری، شرکت تجاری محسوب میگردند، هستند.
دهمین تفاوت: ثبت شرکت تعاونی
نکته ی مهم در ثبت شرکت تعاونی این است که برای ثبت شرکت تعاونی، مجوز وزارت تعاون و همینطور مجوز تخصصی مربوط به فعالیت شرکت بایستی اخذ شود. بدیهی است که سایر شرکتهای تجاری نیازی به این مجوز ندارد.
یازدهمین تفاوت: نحوه ی نظارت بر فعالیتهای شرکت تعاونی
به دلیل نقشی که شرکتهای تعاونی در اقتصاد حمایتی دارند و قابلیت آنها در ایجاد سازوکار برای حمایت از اقشار کم درآمد، قوانین مربوط به آنها به نحوی تنظیم شده که دولت بر روی آنها نظارت بیشتری داشته باشد. از همین رو، وزارتی نیز به نام وزارت تعاون تشکیل شده تا مجری این نظارت دولتی باشد. حتی میتواند شرکت تعاونی را منحل کند.
دیدیم که شرکتهای تعاونی با وجود این که در میان شرکتهای تجاری ذکر شده در قانون تجارت، بیان شدهاند، تفاوتهای بسیاری با سایر شرکتهای تجاری دارند و از آنجایی که این شرکتها برای کشور دارای فوایدی بیش از سایر شرکتهای تجاری هستند، مقررات جزیی تر و نظارت بیشتری را میطلبند. لذا قوانین تعاون و نظارت وزارت تعاون به این مهم میپردازند.
ایجاد شرکت تعاونی یکی از کارهای خیرخواهانهای است که خیرین برای ایجاد رفاه عمومی و همچنین کمک به افراد جویای کار، اقدام به انجام آن مینمایند. در واقع هدف شرکتهای تعاونی سودآوری نیست بلکه رفع نیازهای افراد جامعه است. به این ترتیب علاوهبر کسب اجر معنوی، از مزایای مشارکت با افرادی که با آنها منافع مشترکی دارند، نیز بهرهمند میشوند. پیش از این با نحوه ثبت شرکت تعاونی و مراحل و مدارک مورد نیاز آن و همچنین با هدف شرکت تعاونی چیست آشنا شدیم. در این مقاله از سری مقالات آموزش رایگان حسابداری قصد داریم شما را با ثبت های حسابداری شرکت های تعاونی آشنا نماییم. با ما همراه باشید.
حسابداری شرکت های تعاونی
شرکت تعاونی، در واقع مشارکت افراد فعال در فعالیتهای اقتصادی مشابه با یکدیگر برای به دست آوردن منافع مشترک است. قبل از صحبت از حسابداری شرکت های تعاونی، بد نیست مرور مختصری بر نحوه تامین سرمایه شرکت تعاونی داشته باشیم. براساس ماده 17 قانون شرکتهای تعاونی (قانون اصلاح شده سال 1393)، یک شرکت تعاونی با تامین حداقل 51% سرمایه شرکت توسط اعضا تشکیل میشود. در شرکت تعاونی ممکن است اعضا سرمایه یکسان نداشته باشند؛ اما هر نفر بدون توجه به سرمایه خود یک حق رای دارد. در واقع شرکت تعاونی متکی به اعضا آن است نه سرمایه تشکیل دهنده شرکت. برخلاف شرکت های تضامنی که مسئولیت اعضا محدود به سرمایه هر یک از آنهاست.
مراحل حسابداری در شرکت تعاونی
نحوه ثبت حسابداری شرکت های تعاونی نیز، همانند سایر شرکتها است. با این تفاوت که هدف این شرکت سودآوری نیست، بنابراین نحوه تخصیص سود در آن اندکی با سایر شرکتها متفاوت است. حسابداری شرکتهای تعاونی شامل سه بخش است:
1- فعالیتهای ثبت سرمایه اول شرکت
2- فعالیتهای مالی طی دوره
3- فعالیتهای مالی پایان دوره
قوانین تخصیص سود در شرکت تعاونی
بر اساس ماده 25 قانون بخش تعاونی (اصلاح شده سال 1393)، نحوه تقسیم سود سالیانه شرکتها و اتحادیههای تعاونی به شرح زیر است:
اندوخته قانونی
حداقل 5 درصد سود یا بیشتر طبق تصویب مجمع عمومی عادی شرکت باید در حساب ذخیره قانونی ثبت شود.
ماده ۱ - اصطلاحاتی که در این قانون به کار برده شدهاست از نظر اجرای این قانون به شرح زیر تعریف میشود:
۱ - عضو: در شرکتها و اتحادیههای تعاونی هر صاحب سهم اعم از اینکه شخص حقیقی یا حقوقی باشد عضو شرکت یا اتحادیه نامیده میشود.
۲ - سهم: سهم واحدی از سرمایه یک شرکت یا اتحادیه تعاونی است که میزان آن در اساسنامه ذکر میشود.
۳ - درآمد ویژه: مبلغی است که از عملیات و معاملات یک شرکت یا اتحادیه تعاونی در یک دوره مالی پس از وضع هزینهها و استهلاکات حاصلمیشود.
۴ - سود سهم: مبلغی از درآمد ویژه سالانه شرکت یا اتحادیه تعاونی است که در هر سال به هر سهم اختصاص داده میشود.
۵ - مازاد برگشتی: مبلغی از درآمد ویژه شرکت یا اتحادیه تعاونی است که برای تقسیم بین اعضاء به تناسب میزان معاملات آنها با شرکت بااتحادیه تعاونی در حدود مقررات این قانون اختصاص داده میشود.
۶ - کشاورز: کسی که حرفه اصلی او تولید محصول به وسیله عملیات زراعی و یا باغداری باشد.
۷ - دامدار: کسی که حرفه اصلی او تولید یا پرورش دام و یا طیور باشد.
۸ - صاحب حرفه: کسی که با کمک نیروی کار شخصی و سرمایه و وسایل خود اقدام به تولید کالا به منظور فروش یا عرضه خدمت معین برایکسب درآمد میکند.
۹ - کاسب: صاحب کسبی که فروش آن به صورت خرده و جزئی است و عملیات عمدهفروشی ندارد.
۱۰ - صاحب شغل آزاد: کسی که بدون وسائل و یا با وسائل لازم، خدمت یا خدماتی را عرضه و بدین وسیله کسب درآمد میکند.
ماده ۲ - شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی و یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندیهای مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعیشرکاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان و تشویق به پساندازی موافق اصولی که در این قانون مطرح است تشکیل میشود. تبصره - تعداد اعضای شرکت تعاونی نباید از ۷ عضو کمتر باشد.
ماده ۳ - عضویت در شرکت تعاونی برای تمام اشخاصی که محل عملیات یا سکونت آنها در حوزه عمل شرکت باشد و به تمام یا قسمتی از خدماتشرکت احتیاج داشته باشند آزاد است.
ماده ۴ - شرط عضویت در شرکت تعاونی خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم میباشد.
ماده ۵ - هیچگونه تبعیض یا محدودیتی برای عضویت در شرکت نباید وجود داشته باشد مگر به سبب عدم کفایت ظرفیت فنی تأسیسات و وسائلو امکانات شرکت مشروط بر اینکه در اساسنامه تصریح شده باشد. تبصره - میتوان در اساسنامه شرکت شرط قبول اعضای جدید را علاوه بر خرید سهام پرداخت مبلغی به عنوان حق عضویت متناسب با هزینهتوسعه وسائل و یا امکانات شرکت برای انجام خدمات اضافی موکول کرد.
ماده ۶ - خروج هر عضو از شرکت اختیاری است و نمیتوان آن را منع کرد و بهای سهم یا سهام او حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یک سال ازتاریخ خروج عضو از شرکت نقداً پرداخت گردد.
ماده ۷ - مجمع عمومی عالیترین مرجع اتخاذ تصمیم و ابراز اراده جمعی اعضا برای اداره امور شرکت است که در آن تمام اعضاء حق دارند حضوربه هم رسانند و رأی خود را درباره موضوع دستور جلسه مجمع بدهند. در مجمع عمومی هر عضو قطع نظر از تعداد سهام فقط دارای یک رأی است.
ماده ۸ - هر یک از اعضای شرکت تعاونی میتواند استفاده از حق خود را برای حضور و دادن رأی در مجمع عمومی به یک عضو دیگر با وکالتواگذار کند، لکن هیچ عضوی نمیتواند علاوه بر رأی خود بیش از یک رأی با وکالت داشته باشد.
ماده ۹ - در مجامع عمومی شرکتهای تعاونی با حوزه عمل وسیع و یا تعداد زیاد عضو ممکن است اعمال حق رأی به وسیله نماینده یا نمایندگانمنتخب اعضاء در حوزههای مختلف فعالیت شرکت به نسبت تعداد عضو در هر حوزه و یا ترکیبی از تعداد اعضا و مجموع معاملات همان حوزه بهنحوی که در اساسنامه مقرر خواهد شد انجام شود.
ماده ۱۰ - سرمایه شرکت تعاونی نامحدود و سهام آن با نام و مسئولیت هر عضو محدود به میزان سهمی است که از سرمایه شرکت خریداری و یاتعهد نمودهاست و حداکثر سود سالانه سهام نباید از ۶٪ تجاوز کند. تبصره - افزایش سرمایه شرکت تعاونی از طریق خرید سهام به وسیله اعضای جدید و یا افزایش تعداد سهام اعضای قبلی شرکت صورت میگیرد.
ماده ۱۱ - میزان سهام هر عضو را میتوان در اساسنامه به نسبت امکان معاملات او با شرکت تعیین نمود و در هر حال میزان سهام یک عضو نباید ازیک هفتم کل سرمایه تجاوز کند. تبصره - به موجب اساسنامه میتوان پرداخت بهای سهام خریداری شده هر عضو را به استثنای نخستین سهم خریداری از شرکت که نقدی است بهاقساط با مدت معین که هر قسط از یک دهم مبلغ تعهدی کمتر نباشد مجاز دانست در این صورت پرداخت سود سهام به نسبت مبلغ پرداختی و مازادبرگشتی از بابت معاملات عضو که موافق مقررات این قانون از تاریخ عضویت تعلق میگیرد موکول است به تصفیه تمام اقساط تعهدی او بابت سهامخریداری.
ماده ۱۲ - انتقال سهام شرکت تعاونی به غیر عضو شرکت مجاز نیست.
ماده ۱۳ - در صورتی که سهام هر یک از اعضای شرکت تعاونی به عنوان تضمین بدهی یا تعهدات آن عضو در قبال بستانکاران از طریق مراجعقانونی بازداشت شود ترتیب استیفای طلب بستانکاران مشمول مقررات بازپرداخت سهام مذکور در این قانون خواهد بود. شرکت تعاونی میتواند طلبخود را از اعضایی که از شرکت خارج شدهاند با حق تقدم نسبت به سایر طلبکارها از کل مطالبات آنها بابت سهام و یا سود آن، همچنین مازاد برگشتیمربوط و یا سپردههای آنها در شرکت برداشت کند.
ماده ۱۴ - درآمد ویژه شرکت در صورتی که موافق اساسنامه قابل تقسیم باشد به ترتیب پس از وضع ذخیرهها و سود سهام مطابق مقررات این قانونبه صورت مازاد برگشتی به تناسب میزان معاملات هر عضو با شرکت قابل تقسیم است. مازاد درآمد حاصل از معاملات با غیر اعضاء در صورتی که موافق اساسنامه این نوع معاملات آزاد باشد قابل تقسیم به اعضاء نیست و به حساب ذخیرهقانونی غیرقابل تقسیم شرکت منتقل میشود.
ماده ۱۵ - از محل درآمد ویژه سالانه شرکتهای تعاونی مبالغ زیر کسر و به حسابهای مربوط منظور میشود:
۱ - حداقل ۱۲ درصد به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم.
احتساب مبالغ مربوط از محل درآمد حاصل از معاملات با اعضاء در حساب ذخیره مندرج در این بند تا زمانی که مبلغ کل ذخیره حاصل از درآمدهایمذکور به میزان معدل سرمایه سه سال اخیر شرکت نرسیده باشد الزامی خواهد بود ولی مبالغ حاصل از معاملات با غیر اعضاء و سایر درآمدهای مجازشرکت که خارج از حدود عملیات جاری آن باشد بدون رعایت معدل مذکور همهساله به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم منتقل میشود.
۲ - سه درصد از درآمد ویژه سالانه برای توسعه تعلیمات و آموزش تعاون در منطقه تعاونی مربوط و در سراسر کشور در اختیار وزارت تعاون وامور روستاها گذاشته میشود تا به موجب آییننامهای که به وسیله آن وزارت تنظیم میشود و به تصویب شورای عالی همآهنگی تعاونیهای کشورمیرسد به مصرف برسد. در مورد شرکتهای تعاونی کارگری سه درصد مزبور را وزارت کار و امور اجتماعی دریافت و به مصرف آموزش و تعلیماتتعاونی کارگران خواهد رسانید.
۳ - ذخایر دیگری که در اساسنامه مقرر شده باشد.
ماده ۱۶ - با انحلال شرکت تعاونی مانده حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم شرکت پس از تصفیه به پیشنهاد وزارت تعاون و امور روستاها و بهموجب آییننامهای که به وسیله آن وزارت تهیه و به تصویب شورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور میرسد یا به وجوه ذخیره قانونی غیرقابل تقسیمشرکت یا اتحادیه تعاونی که با همان مقاصد در حوزه مربوط فعالیت میکنند انتقال داده میشود و یا به مصرف امور اجتماعی و عامالمنفعه همان حوزهخواهد رسید مگر در مورد شرکتهای تعاونی کارگری موضوع تبصره ماده ۱۸ که مصارف مربوط بنا به پیشنهاد وزارت کار و امور اجتماعی و تصویبشورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور معین خواهد شد.
ماده ۱۷ - شرکت تعاونی دارای ارکان زیر است:
۱ - مجمع عمومی.
۲ - هیأت مدیره.
۳ - بازرس یا بازرسان.
ماده ۱۸ - انواع شرکتهای تعاونی در سه رشته تعاونی به شرح زیر طبقهبندی میشود:
۱ - رشته کشاورزی: شامل تعاونیهای کشاورزی و روستایی.
۲ - رشته مصرف: شامل تعاونیهای مصرفکنندگان - مسکن - اعتبار و آموزشگاهها.
۳ - رشته کار و پیشه: شامل تعاونیهای کار - صاحبان حرف و صنایع دستی صاحبان صنایع کوچک و کسبه و صاحبان مشاغل آزاد - صیادان.
تبصره - هر یک از انواع شرکتهای تعاونی در رشتههای مصرف و کار و پیشه که با عضویت کارگران صنایع و خدمات و حرف تشکیل شده باشد واعضاء شرکت نزد سازمان بیمههای اجتماعی بیمه باشند شرکت تعاونی کارگری از همان نوع خوانده میشود.
ماده ۱۹ - شرکت تعاونی طبق تصمیم مجمع عمومی هیات مؤسس تشکیل میگردد.
در مجمع مذکور اساسنامه شرکت مطرح و با اکثریت حداقل دو سوم اعضاء حاضر در جلسه به تصویب میرسد و همچنین اولین هیأت مدیره و بازرسیا بازرسان شرکت به اکثریت نسبی اعضاء حاضر انتخاب و مأموریت ثبت شرکت به هیأت مدیرهای که قبولی خود را کتباً اعلام کرده باشند داده میشود.
تبصره - در جلسات مجمع مؤسس تعداد اعضاء موافق با اساسنامه نباید کمتر از ۷ باشد.
ماده ۲۰ - آن عده از داوطلبان تشکیل شرکت که با مصوبات مجمع مؤسس موافق نباشد حق استرداد تقاضای عضویت خود و مبالغی را که برایخرید سهم یا سهام پرداختهاند دارند.
در این صورت سرمایه شرکت تعاونی به مبلغی پس از کسر وجوه سهام اینگونه اشخاص که بدون رعایت مفاد ماده ۶ این قانون باید فوراً مسترد شود بهثبت خواهد رسید.
ماده ۲۱ - اساسنامه و نام اعضای مؤسس و هیأت مدیره و بازرس یا بازرسان و مدیر عامل همچنین هر گونه تغییرات بعدی در شرکتها و اتحادیههایتعاونی با رعایت تشریفات مقرر در این قانون و تأیید نماینده وزارت تعاون و امور روستاها در اداره ثبت مرکز اصلی شرکت یا اتحادیه به ثبت میرسد. در مورد شرکتهای تعاونی کارگری ثبت شرکت با تأیید وزارت کار و امور اجتماعی انجام خواهد شد و آن وزارت باید مراتب را کتباً به اطلاع وزارتتعاون و امور روستاها برساند.
ماده ۲۲ - اساسنامه شرکت تعاونی با توجه به مقررات این قانون باید شامل نکات زیر باشد:
۱ - نام (با قید کلمه تعاونی) - مرکز اصلی و نشانی شرکت - مدت و حوزه عملیات شرکت.
۲ - موضوع و حدود عملیات شرکت.
۳ - شرایط عضویت - مقررات مربوط به قبول یا عدم قبول عضویت - خروج از عضویت (اخراج - استعفا - فوت و یا ترک عضویت) - حقوق وتعهدات اعضاء - مسئولیت اعضاء.
۴ - سرمایه و تعداد سهام اولیه - ارزش هر سهم - حداکثر تعداد و میزان سهامی که یک عضو ممکن است داشته باشد - بازپرداخت یا انتقال سهام- مقررات مربوط به وکالت یا نمایندگی از طرف عضو.
۵ - مقررات مربوط به مجامع عمومی و ضربالاجل مربوط به دعوت مجامع - مقررات راجع به دستور جلسات مجامع عمومی و حد نصاببرای تشکیل آن و فاصله بین دو جلسه.
۶ - اعضای هیأت مدیره و بازرسان (تعداد - نحوه انتخاب - وظایف عزل و استعفا - فوت) و مقررات مربوط به جلسات آنان و تعیین صاحبانامضای مجاز و حدود اختیارات و مسئولیتهای آنان همچنین مقررات مربوط به انتصاب و استخدام.
۷ - مقررات مربوط به نگاهداری وجوه نقدی و افتتاح حساب بانکی - استقراض - سرمایهگذاری و نحوه به کار انداختن وجوه زائد بر احتیاجشرکت.
۸ - سال مالی - مقررات تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت و گزارشهای هیأت مدیره و بازرسان و طرحها و برنامهها - بودجه مخارج وعملیات شرکت - حسابرسی شرکت.
۹ - طرز عمل شرکت درباره ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم و سایر ذخایر.
۱۰ - سود سالانه سهام و مازاد برگشتی.
۱۱ - طرز عمل شرکت درباره زیان احتمالی.
۱۲ - چگونگی اعلام و آگهی تصمیمات شرکت به اعضاء.
۱۳ - مقررات راجع به عضویت شرکت در سایر شرکتهای تعاونی و اتحادیههای تعاونی.
۱۴ - مقررات مربوط به تغییر اساسنامه.
۱۵ - موارد انحلال و طرز تصفیه شرکت.
۱۶ - امکان ادغام با شرکت تعاونی دیگر و ضوابط آن.
ماده ۲۳ - وزارت تعاون و امور روستاها میتواند به دلائل زیر تقاضای ثبت شرکت تعاونی را رد کند و نظر خود را مستدلاً به شرکت اعلام دارد. درمورد شرکتهای تعاونی کارگری این وظیفه بر عهده وزارت کار و امور اجتماعی است. ۱ - عدم تطبیق اساسنامه شرکت با مقررات این قانون. ۲ - عدم تطبیق هدفهای شرکت با مقاصد و هدفهای انواع شرکتهای تعاونی مقرر در این قانون.
ماده ۲۴ - هر گاه شرکت تعاونی که درخواست ثبت آن از طرف وزارت تعاون و امور روستاها و یا وزارت کار و امور اجتماعی رد شدهاست بهتصمیم مذکور اعتراض داشته باشد میتواند ظرف ده روز از تاریخ وصول اعلام نظر وزارت مربوط اعتراض خود را همراه با دلائل و مدارک مربوط بهتقاضای ثبت و رونوشت اعلام نظر دائر به رد تقاضای ثبت به شورای رسیدگی و داوری در اختلافات تعاونیها ارسال دارد. نظر شورای مذکور قطعی ولازمالاجرا است.
ماده ۲۵ - ثبت شرکت و تغییرات در اساسنامه آن به وسیله آگهی در روزنامه رسمی کشور و در صورت لزوم در یکی از جراید و یا از طریق الصاقآگهی در مرکز شرکت و اماکن و معابر عمومی به اطلاع عموم میرسد. تبصره - در مورد شرکتهای تعاونی روستایی انتشار آگهی ثبت شرکت و تغییرات آن در روزنامه رسمی کشور و جرائد مورد لزوم نیست.
ماده ۲۶ - مجامع عمومی با تصمیم اکثریت اعضای هیأت مدیره، یا بر اساس درخواست مقامات. یا اشخاص زیر به وسیله هیأت مدیره دعوت بهتشکیل میشود:
۱ - بازرس یا اکثریت بازرسان.
۲ - یک پنجم اعضای شرکت.
۳ - وزارت تعاون و امور روستاها.
۴ - وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری.
تبصره - در صورت استنکاف هیأت مدیره از دعوت تشکیل مجمع عمومی وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در موردشرکتهای تعاونی کارگری) میتواند مستقیماً مجمع عمومی را برای موضوع یا موضوعاتی که مورد نظر است دعوت کند.
ماده ۲۷ - دعوت مجامع عمومی با قید دستور و روز و ساعت و محل تشکیل آن باید حداقل پانزده روز قبل از تشکیل جلسه به وسیله انتشار آگهیدر جراید محلی و یا الصاق آگهی در مراکز و معابر حوزه عمل و محل کار شرکت و یا دعوتنامه کتبی انجام گیرد. تبصره - تجدید دعوت تشکیل مجمع عمومی نباید بیش از ۱۰ روز از تاریخ مقرر برای جلسهای که تشکیل نشدهاست به طول انجامد.
ماده ۲۸ - جلسه مجمع عمومی را رییس هیأت مدیره و در غیاب او یکی از اعضای هیأت مدیره افتتاح میکند. در جلسه مجمع ابتدا برای انتخابیک رییس و یک نایب رییس، یک منشی و سه نفر ناظر از میان اعضا اقدام خواهد شد. تبصره - مجمع عمومی که طبق مفاد تبصره ماده ۲۶ این قانون دعوت و تشکیل میشود به وسیله مسنترین عضو حاضر در جلسه افتتاح خواهدشد.
ماده ۲۹ - صورت جلسات مجامع عمومی و تصمیمات متخذ در آن توسط منشی مجمع در دفتر مخصوصی ثبت میشود و به امضای رییس ومنشی مجمع و نظار خواهد رسید و رونوشت آن به وسیله رییس مجمع به هیأت مدیره ابلاغ میگردد. تبصره - صورت جلسات مجامع عمومی به عنوان اسناد شرکت باید همواره عیناً در شرکت محفوظ بماند.
ماده ۳۰ - هر یک از اعضاء میتواند منتها ظرف پنج روز قبل از تشکیل مجمع عمومی موضوع دیگری را غیر از موضوعاتی که در دعوتنامه تشکیلمجمع قید شدهاست برای طرح در همان مجمع توسط مقامی که مجمع عمومی را دعوت کردهاست پیشنهاد کند. مقام دعوتکننده مجمع مکلف استپیشنهاد مربوط را در مجمع طرح کند تا در صورت تصویب در دستور قرار گیرد در غیر این صورت پیشنهاد طرح موضوع جدید در جلسات مجمع ازطرف هر یک از اعضاء موکول است به موافقت رییس مجمع و تصویب اکثریت اعضاء حاضر در جلسه و در هر دو مورد اتخاذ تصمیم درباره موضوع یاموضوعاتی که علاوه بر دستور جلسه آگهی شده به مجمع پیشنهاد میشود به جلسه بعدی که حداکثر ۲۵ روز بعد تشکیل میگردد موکول خواهد شد.
ماده ۳۱ - مجمع عمومی شرکت تعاونی به سه صورت زیر تشکیل میشود:
۱ - مجمع عمومی مؤسس موضوع فصل سوم این قانون.
۲ - مجمع عمومی عادی.
۳ - مجمع عمومی فوقالعاده.
ماده ۳۲ - مجمع عمومی عادی حداقل سالی یک بار ظرف شش ماه پس از پایان سال مالی شرکت تشکیل میشود و در موارد مقتضی میتوان درهر موقع از سال مجمع عمومی عادی را به طور فوقالعاده تشکیل داد.
ماده ۳۳ - وظایف مجمع عمومی عادی به شرح زیر است:
۱ - انتخاب هیأت مدیره و بازرس یا بازرسان و یا تغییر هر یک از آنها. ۲ - رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترازنامه و حساب سود و زیان شرکت پس از استماع گزارش هیأت مدیره و بازرسان. ۳ - اخذ تصمیم درباره گزارشها و پیشنهادهای حسابرسان بر اساس نتایج حسابرسی شرکت. ۴ - تعیین خط مشی و برنامههای شرکت و تصویب بودجه و تعیین ضوابط و معیارهای لازم برای حقوق و دستمزد و میزان تضمین ابوابجمعیمدیر عامل و کارکنان شرکت (بنا به پیشنهاد هیأت مدیره). ۵ - اخذ تصمیم نسبت به ذخایر و پرداخت سود سهام و مازاد درآمد و تقسیم آن طبق اساسنامه. ۶ - اتخاذ تصمیم درباره پیشنهادهای هیأت مدیره در مورد اعتبارات درخواستی و یا سرمایهگذاریهای شرکت. ۷ - تصویب آییننامههای معاملات و سایر آییننامههای داخلی شرکت. ۸ - اتخاذ تصمیم درباره شکایت عضوی که اخراج شده و یا کسی که درخواست عضویت او از طرف هیأت مدیره پذیرفته نشدهاست یا ارجاع امربه هیأتی مرکب از پنج نفر از اعضاء مجمع عمومی، تصمیم متخذه از طرف مجمع عمومی یا هیأت پنج نفری قطعی است. تبصره - عضو اخراج شده حق دارد اعتراض خود را کتباً به وسیله بازرس یا بازرسان و یا در غیاب آنها از طریق نماینده وزارت تعاون و امورروستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) اعلام دارد تا در نخستین مجمع عمومی مطرح گردد و در این صورتمیتواند برای دادن توضیحات لازم بدون داشتن حق رأی در مجمع شرکت نماید. ۹ - تصویب تغییرات سرمایه در دوره مالی قبل همچنین تعیین مبلغی که بابت باز پرداخت سهام اعضای سابق در دوره مالی بعد باید پرداختشود. ۱۰ - اتخاذ تصمیم درباره عضویت شرکت در شرکتها و اتحادیههای تعاونی و میزان سهام یا حق عضویت سالانه پرداختی به اتحادیه طبق موازیناین قانون. ۱۱ - رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره سایر اموری که به مجمع پیشنهاد میشود و منطبق با اساسنامه شرکت باشد.
ماده ۳۴ - مجمع عمومی عادی با حضور حداقل نصف به علاوه یک اعضاء یا وکلای آنها رسمیت پیدا میکند و در صورت به دست نیامدن حدنصاب مذکور مجمع عمومی باید با رعایت مفاد تبصره ماده ۲۷ حداکثر برای ۱۵ روز بعد با همان دستور جلسه قبلی تجدید دعوت شود. جلسه دوم با عده حاضر که نباید از هفت نفر کمتر باشد رسمیت خواهد یافت. در صورت عدم تشکیل جلسه دوم هر ذیحق میتواند برای رسیدگی به موضوع و یا انحلال شرکت به وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار وامور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) مراجعه نماید.
ماده ۳۵ - تصمیمات مجمع عمومی عادی با اکثریت اعضاء حاضر در مجمع اتخاذ میشود. تبصره - در صورتی که در جلسه مجمع عمومی مذاکرات به اخذ تصمیم منتهی نشود جلسه به عنوان تنفس تعطیل میگردد و جلسه بعدی کهمنحصراً برای تعقیب مذاکرات و اتخاذ تصمیم درباره دستور جلسه قبلی تشکیل میشود نباید از جلسه اول بیش از ۴۸ ساعت به طول انجامد.
ماده ۳۶ - مجمع عمومی فوقالعاده برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به موارد زیر تشکیل میشود:
۱ -تغییر مواد اساسنامه.
۲ - ادغام با شرکت دیگر.
۳ - انحلال شرکت.
ماده ۳۷ - مجمع عمومی فوقالعاده با حضور حداقل سه چهارم اعضای شرکت و یا وکلای آنان رسمیت پیدا میکند. در صورت عدم حصول اینحد نصاب با رعایت ماده ۳۴ آگهی دعوت مجمع با ذکر دستور و تاریخ تشکیل جلسه و نتیجه جلسه قبل منتشر میشود. این جلسه با حضور حداقل نصف به علاوه یک اعضا یا وکلای آنان رسمیت پیدا میکند و در صورت عدم حصول حد نصاب، مجمع برای بار سوم باهمان ترتیب دعوت میشود. جلسه سوم مجمع با حضور اعضای حاضر که نباید از هفت نفر کمتر باشد رسمیت پیدا میکند. در صورت عدم تشکیلجلسه سوم هر ذیحقی میتواند برای رسیدگی به موضوع و انحلال شرکت به وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در موردشرکتهای تعاونی کارگری) مراجعه نماید. تبصره - تصمیمات مجمع عمومی فوقالعاده با اکثریت سه چهارم اعضای حاضر در جلسه مجمع اتخاذ میگردد.
ماده ۳۸ - ملاک تشخیص تعداد اعضای حاضر در جلسات مجامع عمومی ورقه حضور و غیابی است که حاضران در بدو ورود اصالتاً و یا وکالتموضوع ماده ۸ این قانون آن را امضاء میکنند.
ماده ۳۹ - اداره امور شرکت طبق اساسنامه بر عهده هیأت مدیرهای مرکب از حداقل سه/پنج/ هفت نفر به عنوان عضو اصلی و حداقل دو/ سه / چهارنفر به عنوان عضوعلیالبدل خواهد بود که در مجمع عمومی عادی از میان اعضای شرکت با رأی مخفی و برای حداکثر مدت سه سال انتخاب میشوند. تجدید انتخابهر یک از اعضای هیأت مدیره بلامانع است. تبصره ۱ - در صورت استعفا - فوت - ترک عضویت و یا ممنوعیت قانونی که مانع از انجام وظیفه هر یک از اعضاء اصلی بشود یکی از اعضاءعلیالبدل برای بقیه مدت مقرر به جانشینی وی در جلسات هیأت مدیره دعوت میشود. تبصره ۲ - در صورت استعفای دستهجمعی هیأت مدیره مجمع عمومی به تقاضای هر یک از اعضای مستعفی و یا اعضای علیالبدل و یا بازرس یابازرسان یا یک پنجم اعضای شرکت یا وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) برای انتخابهیأت مدیره جدید دعوت میشود. تبصره ۳ - در صورتی که به علل استعفا - فوت و یا ممنوعیت قانونی، هیأت مدیره از اکثریت مقرر در اساسنامه برای اداره امور شرکت خارج گرددمجمع عمومی دعوت خواهد شد تا نسبت به تکمیل اعضای هیأت مدیره اقدام کند. تبصره ۴ - در فاصله مدت لازم برای انتخاب و تکمیل اعضای هیأت مدیره برای اداره امور جاری شرکت با نظر وزارت تعاون و امور روستاها (یاوزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) برای جانشینی اشخاصی که به یکی از علل فوق در هیأت مدیره شرکت نمیکنند از میاناعضای شرکت تعداد لازم موقتاً انتخاب خواهد شد. مسئولیت اعضای هیأت مدیره که بدین نحو موقتاً انتخاب میشوند عیناً همان مسئولیتهایی است که برای هیأت مدیره در این فصل پیشبینی شدهاست.
ماده ۴۰ - هیأت مدیره از بین خود یک رییس و یک نایب رییس و یک منشی انتخاب خواهد کرد. تبصره - تصمیمات هیأت مدیره در دفتری به نام دفتر صورت جلسات هیأت مدیره ثبت میگردد و به امضای اعضای هیأت مدیره حاضر در هرجلسه میرسد.
ماده ۴۱ - تصمیمات هیأت مدیره در جلساتی که با اکثریت اعضای هیأت مدیره به دعوت رییس یا نایب رییس یا مدیر عامل تشکیل میگردد اتخاذمیشود. برای اتخاذ تصمیم، رأی اکثریت اعضای حاضر در جلسه ضروری است.
ماده ۴۲ - خدمات هیأت مدیره در شرکت افتخاری و بلاعوض است.
ماده ۴۳ - نخستین هیأت مدیره شرکت موظف است ظرف یک ماه از تاریخ جلسه مجمع مؤسس برای ثبت شرکت در مراجع ذیصلاحیت اقدامقانونی به عمل آورد.
ماده ۴۴ - استخدام و اخراج کارکنان شرکت بر اساس مقرراتی است که از طرف مجمع عمومی تصویب میشود و اخذ تضمین از مدیر عامل و سایرکارکنان شرکت بر اساس مصوبات مجمع عمومی همچنین قبول درخواست عضویت و اخذ تصمیم نسبت به انتقال سهام اعضاء به یکدیگر و اخراجعضو طبق مقررات این قانون و نظارت بر مخارج جاری و رسیدگی به حسابهای شرکت و تسلیم به موقع گزارش و ترازنامه سالانه شرکت به بازرسان ومجمع عمومی و تعیین نماینده برای حضور در جلسات مجامع عمومی شرکتها و اتحادیههایی که شرکت در آن عضویت دارد از اختیارات هیأت مدیرهاست. تبصره - هیأت مدیره حق اخراج عضوی را که به هر عنوان از جانب مجمع عمومی وظیفه یا مأموریتی به وی محول شدهاست ندارد و اتخاذتصمیم در اینگونه موارد با مجمع عمومی عادی شرکت است.
ماده ۴۵ - هیأت مدیره میتواند برای انجام امور شرکت فرد واجد صلاحیتی را از بین اعضای شرکت (غیر از اعضای هیأت مدیره و بازرسان) و یا ازخارج به صورت موظف و به عنوان مدیر عامل منصوب کند که زیر نظر مستقیم آن هیأت طبق اساسنامه شرکت و در حدود مصوبات مجمع عمومیانجام وظیفه نماید. وظایف مدیر عامل طبق آییننامهای خواهد بود که بنا به پیشنهاد هیأت مدیره به تصویب مجمع عمومی خواهد رسید.
ماده ۴۶ - هیأت مدیره نماینده قانونی شرکت است و میتواند مستقیماً و یا با وکالت با حق توکیل این نمایندگی را در دادگاهها و مراجع قانونی وسایر سازمانها اعمال کند. مسئولیت هیأت مدیره در مقابل شرکت مسئولیت وکیل در مقابل موکل است.
ماده ۴۷ - کلیه قراردادها و اسناد تعهدآور شرکت به استثنای مواردی که هیأت مدیره به منظور اداره امور جاری شرکت ترتیب خاصی داده باشد پساز تصویب هیأت مدیره با دو امضای مجاز شرکت معتبر خواهد بود.
ماده ۴۸ - هیأت مدیره وظایف خود را به صورت جمعی انجام میدهد و هیچیک از اعضای هیأت مدیره حق ندارد از اختیارات هیأت منفرداًاستفاده کند مگر در موارد خاص با داشتن وکالت یا نمایندگی از طرف هیأت مدیره.
ماده ۴۹ - اعضای هیأت مدیره مشترکاً مسئول جبران هر گونه زیانی هستند که در نتیجه اعمال آنان و یا عدم رعایت این قانون به شرکت وارد شود.
ماده ۵۰ - پس از انقضای مدت مأموریت هیأت مدیره در صورتی که انتخاب هیأت مدیره جدید انجام نشده باشد هیأت مدیره سابق تا انتخاب وقبولی هیأت مدیره جدید کماکان وظایف محوله را انجام داده و مسئولیت اداره امور شرکت را بر عهده خواهند داشت.
ماده ۵۱ - هیچیک از اعضای هیأت مدیره یا بازرسان و یا مدیر عامل یک شرکت تعاونی نمیتواند عضویت هیأت مدیره یا مدیریت عامل و یاسمت یک بازرس شرکت تعاونی دیگری از همان نوع را قبول کند.
ماده ۵۲ - انتخاب اتباع بیگانه به سمت عضو هیأت مدیره یا مدیر عامل یا بازرس شرکت تعاونی در حدود مقررات جاری کشور بلامانع خواهد بود.
ماده ۵۳ - محجور یا ورشکسته به تقصیر و کسی که به علت ارتکاب به جنایت یا یکی از جنحههای مؤثر سابقه محکومیت دارد نمیتواند سمتعضویت در هیأت مدیره و بازرس و مدیر عامل شرکت را داشته باشد.
ماده ۵۴ - مجمع عمومی شرکت تعاونی بازرس یا بازرسانی را از میان اعضای شرکت برای مدت یک سال مالی انتخاب میکند تجدید انتخاببازرس یا بازرسان قبلی بلامانع است.
ماده ۵۵ - وظایف بازرس به شرح زیر است: ۱ - نظارت بر انطباق نحوه اداره امور شرکت با مقررات اساسنامه و آییننامههای مصوب و تصمیمات مجامع عمومی، برای این منظور بازرسانمیتوانند هر موقع که مقتضی بدانند به نحوی که به عملیات جاری شرکت لطمه وارد نشود کلیه حسابها و دفاتر و اسناد و مدارک مالی و دارایی نقدی وبرگهای بهادار و موجودی کالا و غیره را رسیدگی کنند. ۲ - اعلام کتبی تخلفات و بیترتیبیهای احتمالی موجود در نحوه اداره امور شرکت به هیأت مدیره و تقاضای رفع نقیصه. ۳ - رسیدگی به حسابهای شرکت حداقل سالی دو بار و مخصوصاً رسیدگی به صورت حسابها و ترازنامه سالانه و اعلام نظر خود تا ۲۰ روز قبل ازجلسه مجمع عمومی سالانه. ۴ - دعوت مجمع عمومی بر اساس ماده ۲۶ و ماده ۵۸ این قانون در صورت لزوم. ۵ - نظارت در اجرای تذکرات و پیشنهادهای وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) وحسابرسانی که از شرکت حسابرسی کردهاند و تقدیم گزارش لازم در این باره به مجمع عمومی. تبصره - بازرسان حق دخالت مستقیم در امور شرکت ندارند و میتوانند بدون حق رأی در جلسات هیأت مدیره شرکت کنند و نظرات خود رانسبت به مسائل جاری شرکت اظهار دارند، این نظرات باید در صورت جلسه هیأت مدیره با امضاء آنها درج شود.
ماده ۵۶ - با خاتمه مدت مأموریت بازرسان تا زمانی که بازرسان جدید انتخاب نشدهاند بازرسان قبلی کماکان مسئولیت انجام وظایف محوله را برعهده خواهند داشت.
ماده ۵۷ - بازرسان برای انجام وظیفه خود حق دریافت هیچگونه وجهی اعم از حقوق و دستمزد و یا پاداش ندارند.
ماده ۵۸ - در صورتی که هر یک از بازرسان ضمن انجام وظایف خود تشخیص دهد که هیأت مدیره در انجام وظایف خود مرتکب تخلفاتی شدهاست و عملیات آنها مخالف اساسنامه و تصمیمات مجمع عمومی و مقررات آییننامههای مصوب میباشد باید مجمع عمومی را برای رسیدگی بهموضوعات مورد نظر و اتخاذ تصمیم لازم دعوت نماید.
ماده ۵۹ - انعقاد قرارداد شرکت با هر یک از اعضاء هیأت مدیره یا بازرسان تابع مقررات و ضوابطی خواهد بود که باید به تصویب شورای عالیهمآهنگی تعاونیهای کشور برسد.
ماده ۶۰ - اتحادیه تعاونی بر اساس مقررات پیشبینی شده در این فصل و ضوابط مربوط به تشکیل شرکتهای تعاونی از عضویت شرکتهای تعاونی یااتحادیههای تعاونی با یکدیگر تشکیل میشود.
ماده ۶۱ - اتحادیه تعاونی به سه منظور زیر تشکیل میشود:
اول - اتحادیه تعاونی برای پیشرفت اداره امور و حفظ و حمایت تعاونیهای عضو و ایجاد هماهنگی و توسعه تعلیمات و حسابرسی آنها که بهتدریج تشکیل میشوند.
تبصره ۱ - این نوع اتحادیهها به دو شکل منطقهای و مرکزی تشکیل میشود:
الف - اتحادیه منطقهای برای هر یک از رشتههای تعاونی مذکور در فصل دوم این قانون با نام اتحادیه تعاونی نظارت و هماهنگی تعاونیهای رشتهمربوط در منطقه.
ب - اتحادیه مرکزی تعاونیهای رشته مورد نظر.
تبصره ۲ - اتحادیههای تعاونی نظارت و هماهنگی منطقهای و یا اتحادیههای مرکزی مذکور در این بند مجاز به انجام فعالیتهای تجاری و اعتباریبرای شرکتها و اتحادیههای تعاونی عضو نیستند مگر در حدود انجام وظایف مندرج در این قانون.
تبصره ۳ - غیر از مبلغی که از طرف شرکتهای تعاونی عضو برای عضویت در اتحادیههای تعاونی نظارت و هماهنگی (اتحادیه منطقهای) و یااتحادیههای تعاونی منطقهای برای عضویت در اتحادیه مرکزی به عنوان سرمایه باید پرداخت شود خدمات اتحادیه برای واحدهای عضو در قبال حقعضویت سالانهای انجام میگیرد که میزان آن برای هر واحد عضو به تناسب تعداد اعضاء و یا درصدی از درآمد سالانه آن در اساسنامه اتحادیه تعیینمیشود.
دوم - اتحادیه تعاونی برای انجام امور اقتصادی و توسعه معاملات و عملیات بازرگانی شرکتهای تعاونی و یا اتحادیههای عضو - حوزه عمل ایننوع اتحادیهها در هر مورد تبعیت از مصالح اقتصادی و بازرگانی واحدهای عضو و تأیید وزارت تعاون و امور روستاها تعیین میشود.
در این نوع اتحادیههای تعاونی باید جملهای که معرف نوع کار و عملیات اتحادیه باشد به نام آن اضافه شود و حداقل تعداد عضو مذکور در تبصره ماده۲ این قانون در آن رعایت نمیگردد. سوم - اتحادیه تعاونی اعتباری که به تدریج برای انجام خدمات اعتباری مورد نیاز واحدهای عضو با تأیید وزارت تعاون و امور روستاها و موافقتشورای پول و اعتبار به صورت منطقهای و بر اساس مقررات فصل هشتم این قانون تشکیل میشود.
تبصره - در اتحادیههای تعاونی اعتباری مازاد درآمد سالانه (موضوع ماده ۱۴) عیناً به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم منتقل میشود.
ماده ۶۲ - وظایف اتحادیههای نظارت و هماهنگی به شرح زیر است: ۱ - کمک به پیشرفت امور شرکتها و اتحادیههای عضو از طریق: الف - فراهم کردن وسائل توسعه تعلیمات و ترویج تعاونی و آموزش حرفهای و جمعآوری اطلاعات مورد لزوم در این زمینه و انجام تبلیغات وانتشارات لازم. ب - راهنمایی و کمک به شرکتها و اتحادیههای عضو در امور اداری و سازمانی و مدیریت امور فنی و انجام خدمات مختلف از قبیل چاپ و تهیهدفاتر و اوراق و فرمهای چاپی مشترک. ۲ - نظارت بر فعالیت شرکتها و اتحادیههای عضو به منظور اطمینان از اجرای مقررات این قانون و مواد اساسنامه و مصوبات مجامع عمومی. ۳ - ایجاد هماهنگی و همکاری بین شرکتها و اتحادیههای عضو. ۴ - داوری و رفع اختلاف بین واحدهای تعاونی عضو در صورتی که در اساسنامه آنها پیشبینی لازم شده باشد. ۵ - حسابرسی شرکتها و اتحادیههای عضو در صورتی که وزارت تعاون و امور روستاها صلاحیت اتحادیه را برای این کار تشخیص دهد. ۶ - شرکت در شوراها و کمیسیونهای مقرر در این قانون. ۷ - دفاع از منافع شرکتها و اتحادیههای عضو در روابط آنها با سازمان و مؤسسات دولتی و عمومی و سایر رشتههای تعاونی مصرح در این قانون. ۸ - ایجاد و بسط همکاری با سایر تعاونیهای کشور. ۹ - ایجاد روابط با مؤسسات جهانی تعاون و اتحادیههای تعاونی سایر کشورها. تبصره - تا زمانی که اتحادیههای نظارت و هماهنگی مناطق و یا اتحادیههای مرکزی تشکیل نشدهاست وزارت تعاون و امور روستاها (با وزارتکار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) وظایف این اتحادیهها را انجام خواهد داد.
ماده ۶۳ - پس از تشکیل اتحادیههای نظارت و هماهنگی در هر منطقه شرط استفاده از عنوان و مزایا و معافیتهای تعاونی شرکتها و اتحادیههایتعاونی در رشتهای که اتحادیه نظارت و هماهنگی آن تشکیل شدهاست قبول عضویت آن اتحادیه خواهد بود.
ماده ۶۴ - اعمال حق رأی شرکتهای عضو در مجامع اتحادیههای مصرح در این قانون به شرح زیر است: ۱ - در اتحادیه تعاونی نظارت و هماهنگی هر شرکت یا اتحادیه عضو یک رأی. ۲ - در اتحادیه تعاونی که به منظور تأمین هدفهای اقتصادی و یا اعتباری تشکیل میشود هر شرکت به تعداد اعضاء و یا ترکیبی از تعداد اعضاء وحجم معاملات خود با اتحادیه.
ماده ۶۵ - تا زمانی که اتحادیههای تعاونی نظارت و هماهنگی مناطق مختلف قدرت مالی و وسائل و تجهیزات کافی ندارند وزارت تعاون و امورروستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) موجبات تسهیل عملیات و فعالیت آنها را فراهم خواهد کرد.
ماده ۶۶ - وزارت تعاون و امور روستاها به تدریج با توسعه شرکتهای تعاونی مصرفکنندگان اعتبار - صاحبان حرفهها و صنایع دستی - صیادان واتحادیههای تعاونی بازرگانی آنها همچنین پیشرفت عملیات شرکتهای تعاونی روستایی و کشاورزی در هر منطقه تعاونی اقدامات لازم را برای تشویقو کمک به تشکیل اتحادیه تعاونی اعتباری همان منطقه برای هر یک از انواع شرکتهای مذکور و اتحادیههای تعاونی بازرگانی آنها فراهم خواهد کرد. در مورد شرکتهای تعاونی کارگری وظایف مقرر در این ماده را وزارت کار و امور اجتماعی انجام خواهد داد.
ماده ۶۷ - با تشکیل اتحادیه تعاونی اعتباری کشاورزی و روستایی در هر منطقه تعاونی سهام اتحادیههای تعاونی کشاورزی و روستایی منطقه دربانک تعاونی کشاورزی ایران به عنوان قسمتی از سرمایه آنها به حساب اتحادیه تعاونی اعتباری کشاورزی و روستایی منطقه در بانک مذکور منتقلمیشود و از آن پس اتحادیه تعاونی اعتباری کشاورزی و روستایی منطقه به جای اتحادیههای تعاونی کشاورزی و روستایی همان منطقه صاحب سهمدر بانک تعاون کشاورزی ایران خواهد بود.
ماده ۶۸ - اتحادیههای تعاونی اعتباری به تبعیت از مقررات و ضوابطی که وسیله بانک تعاون کشاورزی ایران تهیه میشود مجاز به انجام عملیاتاعتباری برای پیشرفت معاملات و توسعه عملیات اقتصادی و بازرگانی شرکتها و اتحادیههای عضو خواهند بود و میتوانند به نمایندگی بانک تعاونکشاورزی ایران فقط برای شرکتهای صاحب سهم و اتحادیههای تعاونی عضو خود در منطقه حسابهای سپرده باز کنند. در مورد اتحادیههای تعاونیاعتباری کارگری قبول پسانداز و سپرده به نمایندگی بانک رفاه کارگران مجاز خواهد بود و این قبیل اتحادیهها برای انجام عملیات اعتباری به تبعیت ازمقررات و ضوابطی که وسیله بانک رفاه کارگران تعیین خواهد شد اقدام خواهد کرد.
ماده ۶۹ - مادام که اتحادیه تعاونی اعتباری برای هر یک از انواع شرکتهای تعاونی مصرفکنندگان - اعتبار - صاحبان حرفهها و صنایع دستی وصیادان و اتحادیههای تعاونی بازرگانی آنها در یک منطقه تشکیل نشده باشد این نوع شرکتها و اتحادیههای بازرگانی آنها در منطقه میتوانند برایاستفاده از اعتبارات مورد لزوم به منظور توسعه معاملات و عملیات بازرگانی خود با توجه به امکان بانک تعاون کشاورزی ایران و به میزان اعتباراتی کههمهساله به وسیله مجمع عمومی این بانک برای انجام اینگونه معاملات در سراسر کشور اختصاص داده میشود با تصویب نماینده وزارت تعاون وامور روستاها (در مورد هر درخواست اعتبار) از اعتبارات آن بانک استفاده کنند. نسبت به تأمین اعتبارات مورد نیاز شرکتها و اتحادیههای تعاونیکارگری بانک رفاه کارگران در حدود امکان اقدام لازم خواهد کرد. تبصره - با تشکیل اتحادیههای تعاونی اعتباری از شرکتها و اتحادیههای مذکور در این ماده، اعتبارات بانک تعاون کشاورزی ایران برای توسعه امورو پیشرفت معاملات و عملیات بازرگانی آنها منحصراً از طریق اتحادیههای تعاونی اعتباری مربوط اعطاء خواهد شد.
ماده ۷۰ - کلیه عملیات بانکی اتحادیههای تعاونی و یا شرکتها و اتحادیههای تعاونی که از بانک تعاون کشاورزی ایران اعتبار میگیرند از قبیل افتتاححسابهای بانکی و نقل و انتقال وجوه و غیره به وسیله شعبهها و یا نمایندگیهای بانک تعاون کشاورزی ایران انجام خواهد شد.
ماده ۷۱ - شرکتهای تعاونی مکلفند به منظور استقراض با تساوی شرایط اعتباری در مرحله اول از مؤسسات اعتباری و بانکی موجود احتیاجاتخود را تحصیل نمایند و چنانچه نتوانند از اینگونه مؤسسات احتیاجات خود را تأمین نمایند میتوانند با تأیید نماینده وزارت تعاون و امور روستاها (یانماینده وزارت کار و امور اجتماعی در مورد تعاونیهای کارگری) از سایر منابع استقراض نمایند.
ماده ۷۲ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی که به اعطای اعتبارات مبادرت میورزند مکلفند هر شش ماه یک بار اطلاعاتی درباره کمیت و کیفیتاعتبارات خود بر اساس صورتی که وزارت تعاون و امور روستاها تهیه خواهد نمود در اختیار آن وزارتخانه قرار دهند و در مورد تعاونیهای کارگریصورت مزبور برای وزارت کار و امور اجتماعی ارسال خواهد شد.
فصل نهم - شرکتهای تعاونی کشاورزی و روستایی[ویرایش]
ماده ۷۳ - شرکت تعاونی کشاورزی با مشارکت کشاورزان - باغداران - دامداران - دامپروران - پرورشدهندگان کرم ابریشم - زنبور عسل - ماهی- و روستائیان شاغل در صنایع محلی و روستایی و یا کارگران کشاورزی برای مقاصد زیر تشکیل میشود: ۱ - قبول پسانداز و سپرده اعضاء به نمایندگی بانک تعاون کشاورزی ایران. ۲ - خرید و تهیه مواد و وسائل مورد احتیاج مصرف شخصی و خانوادگی یا حرفهای اعضاء همچنین تهیه وسائل و علوفه دامها و خوراک طیور ووسائل دیگری از این قبیل. ۳ - انجام عملیات جمعآوری - نگاهداری - تبدیل - طبقهبندی و بستهبندی، حمل و نقل و یا فروش محصول اعضاء. ۴ - انجام خدمات به منظور بهبود امور حرفهای و یا زندگی اعضاء مانند تهیه ماشین آلات کشاورزی و استفاده مشترک از آنها - تهیه وسایل حملو نقل برای استفاده اعضاء و تهیه مسکن - تأمین و توزیع آب مشروب و آب برای مصارف زراعی اعضاء با رعایت قانون ملی شدن منابع آب، پیشبینیوسائل بهداشتی و بهداری و آموزشی به منظور استفاده جمعی و مشترک، توزیع نیروی برق - ایجاد شبکه تلفن - تلقیح مصنوعی دامها و مبارزه باامراض و آفات نباتی و حیوانی. ۵ - بهرهبرداری جمعی و مشترک از اراضی ملکی و یا استیجاری. ۶ - تأمین اعتبارات و وامهای مورد نیاز اعضاء.
ماده ۷۴ - شرکتهای تعاونی روستایی با مشارکت زارعینی که به موجب قوانین و مقررات اصلاحات ارضی صاحب زمین شده یا بشوند برای مقاصدمندرج در بندهای ماده ۷۳ تشکیل میشوند.
ماده ۷۵ - شرکتهای تعاونی کشاورزی و یا روستایی که از جمله مقاصد آنها رفع حوائج اعتباری اعضاء است میتوانند با کسب اجازه از وزارتتعاون و امور روستاها به نمایندگی بانک تعاون کشاورزی ایران حسابهای سپرده برای اعضاء باز کنند.
ماده ۷۶ - در شرکتهای تعاونی کشاورزی و یا روستایی که مجاز به انجام عملیات اعتباری باشند مازاد درآمد حاصل از معاملات اعتباری عیناً بهحساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم شرکت منتقل میشود.
ماده ۷۷ - در اساسنامه اتحادیههای تعاونی کشاورزی یا روستایی که تا قبل از تصویب این قانون تشکیل شدهاند و یا در آینده تشکیل میشوند براینظارت، همچنین پرداخت اعتبار به شرکتهای عضو خود با تشخیص وزارت تعاون و امور روستاها به تدریج تغییرات متناسب با این قانون داده خواهدشد.
ماده ۷۸ - شرکت تعاونی صیادان شرکتی است که با عضویت صیادان ماهی و سایر آبزیان برای تمام و یا قسمتی از مقاصد زیر تشکیل میشود: ۱ - تدارک خدمات جمعی برای اعضای شرکت از قبیل ساخت و تعمیر قایقها و تهیه وسائل و ادوات صید. ۲ - صید ماهی و سایر آبزیان پس از کسب پروانه صید. ۳ - تأسیس فروشگاه. ۴ - پرداخت مساعده به صیادان. ۵ - تهیه وسائل و تأمین نیازمندیهای حرفهای و خانوادگی صیادان. تبصره - شرکتهای تعاونی که به وسیله صیادان شرکتهای سهامی شیلات ایران و شیلات جنوب ایران تشکیل شده یا میشود تحت نظارت وسرپرستی شرکتهای مذکور در فوق خواهند بود و در صورتی که شرکتهای نامبرده در این مورد احتیاج به کمک وزارت تعاون و امور روستاها داشتهباشند مراتب را به آن وزارت اعلام خواهند کرد.
ماده ۷۹ - شرکت تعاونی مصرفکنندگان برای تهیه انواع کالاهای مصرفی به منظور تأمین نیازمندیهای اعضاء و خانوادههای آنان همچنین برایانجام تمام یا قسمتی از خدمات زیر و امثال آن تشکیل میشود: ۱ - تهیه آب مشروب. ۲ - تأمین وسائل توزیع گاز. ۳ - تأمین وسائل توزیع برق. ۴ - خدمات بهداشتی و درمانی. ۵ - تدارک وسائل حمل و نقل. ۶ - ایجاد باشگاهها و رستورانها. ۷ - تأسیس انواع آموزشگاهها.
ماده ۸۰ - در اساسنامه شرکت میتوان پیشبینی کرد که معادل نصف مازاد برگشتی حاصل از معاملات با غیر عضو در صورت تقاضای او برایخرید سهام شرکت با داشتن شرایط عضویت برای این منظور اختصاص یابد که در این صورت بقیه مازاد برگشتی طبق مقررات این قانون به حسابذخیره قانونی غیرقابل تقسیم منتقل میشود.
==فصل دوازدهم - شرکتهای تعاونی مسکن:
ماده ۸۱ - شرکت تعاونی مسکن برای تمام یا قسمتی از امور مندرج زیر تشکیل میشود: ۱ - تهیه زمین و تقسیم آن به منظور ساختمان خانههای مسکونی و فروش آن به اعضاء نقداً و یا با اقساط همچنین ایجاد تأسیسات عمومی مورداستفاده مشترک اعضاء. ۲ - ساختمان طبقات مسکونی و فروش آپارتمانها به اعضاء نقداً و یا با اقساط. ۳ - خرید واحدهای مسکونی و فروش آن به اعضاء نقداً و یا با اقساط. ۴ - واگذاری واحدهای مسکونی ملکی شرکت به صورت اجاره به اعضاء. ۵ - انجام خدمات نقشهکشی - مهندسی و معماری برای اعضاء و نظارت در ساختمانهای متعلق به آنها. ۶ - انجام تعمیرات ساختمانهای ملکی اعضاء و یا اقدامات مربوط به لولهکشی و کابل و سیمکشی و ایجاد دستگاههای تهویه و حرارت مرکزی. ۷ - نگاهداری و اداره ساختمانها و تأسیسات و انجام خدمات عمومی مربوط.
ماده ۸۲ - منابع مالی و اعتباری شرکتهای تعاونی مسکن عبارتند از: ۱ - سرمایه و ذخایر شرکت. ۲ - پسانداز اعضاء برای تهیه مسکن. ۳ - اعتبارات بخش دولتی شامل: قسمتی از اعتبارات بانک رهنی ایران در حدود برنامههای مصوب سالانه آن بانک و اعتباراتی که بدین منظوربانک مرکزی ایران میتواند در اختیار آن بانک قرار دهد و اعتبارات از محل برنامههای عمرانی از طریق بانک رهنی ایران. ۴ - سایر منابع اعتباری که به وسیله اشخاص و مؤسسات در اختیار این نوع شرکتها گذاشته میشود. ۵ - در مورد شرکتهای تعاونی کارگری مسکن علاوه بر منابع مالی و اعتباری مذکور در این ماده بانک رفاه کارگران نیز منابع مالی و اعتباری لازمرا برای این شرکتها تأمین مینماید. تبصره - اعتبارات مذکور در بندهای ۴ و ۵ با تسهیلات لازم در نرخ بهره و شرایط پرداخت وامها، تا هشتاد درصد هزینه طرحهای ساختمانیشرکتهای تعاونی مسکن به متقاضی اعتبار اعطاء میشود.
ماده ۸۳ - در شرکت تعاونی مسکن انجام معاملات و ساختمان و تمام اقداماتی که در اساسنامه پیشبینی شدهاست برای غیر عضو ممنوع است.
ماده ۸۴ - شرکت تعاونی اعتبار بین افراد گروههای شغلی مختلف طبق مقررات آییننامهای که وسیله وزارت تعاون و امور روستاها (با وزارت کار وامور اجتماعی در مورد تعاونیهای کارگری) تهیه خواهد شد و به تصویب شورای پول و اعتبار خواهد رسید برای مقاصد زیر تشکیل میشود: ۱ - باز کردن حساب سپردههای مختلف منحصراً برای اعضاء شرکت. ۲ - پرداخت وام با دریافت بهره به اعضای شرکت. ۳ - انجام سایر خدمات اعتباری برای اعضاء در حدود امکانات.
ماده ۸۵ - در شرکت تعاونی اعتبار مازاد برگشتی عیناً به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم شرکت منتقل میگردد.
ماده ۸۶ - شرکت تعاونی اعتبار مجاز به انجام عملیات اعتباری برای غیر عضو نیست.
ماده ۸۷ - شرکت تعاونی آموزشگاهها شرکتی است که با عضویت دانشآموزان یا دانشجویان مراکز آموزشی به منظور آموزش عملی مقرراتشرکتهای تعاونی و تعمیم اصول تعاون برای تمام یا قسمتی از مقاصد زیر تشکیل میشود: ۱ - تشویق اعضاء به پسانداز. ۲ - ایجاد فروشگاه و تهیه وسائل تحصیلی و مصرفی اعضاء. ۳ - ایجاد رستوران و کافه برای استفاده از اعضاء. ۴ - تدارک وسائط نقلیه برای ایاب و ذهاب اعضاء. ۵ - تأسیس باشگاه و تهیه وسائل تفریحات سالم برای استفاده اعضاء. ۶ - تدارک وسائل بهداشتی و درمانی اعضاء. ۷ - خرید مصنوعات و کارهای دستی اعضاء از طرف شرکت و فروش آن.
ماده ۸۸ - شرکتهای تعاونی آموزشگاههایی که سن دانشآموزان آنها کمتر از سن قانونی است با راهنمایی و هدایت مربیان و معلمان تشکیلمیشود. تبصره - آییننامه شرکتهای تعاونی مذکور در مواد ۸۷ و ۸۸ از طرف وزارتخانههای آموزش و پرورش و علوم و آموزش عالی تنظیم و پس ازتصویب شورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور به مورد اجراء گذارده میشود.
ماده ۸۹ - هر شرکت تعاونی آموزشگاهی حسابی در نزدیکترین شعبه یا نمایندگی بانک تعاون کشاورزی ایران باز خواهد کرد و کلیه عملیات مالیشرکت و دریافت و پرداخت سپردههای اعضاء باید به وسیله آن بانک انجام شود.
ماده ۹۰ - شرکت تعاونی کار شرکتی است که به منظور تولید کالا یا انجام خدمات با عضویت افرادی که نیروی کار خود را در اختیار شرکتمیگذارند تشکیل میشود.
ماده ۹۱ - در شرکتهای تعاونی کار مازاد برگشتی از درآمد سالانه به تناسب ارزش محصول کار یا ساعات کار انجام شده به وسیله هر یک از اعضاءتقسیم میشود.
فصل شانزدهم - شرکتهای تعاونی صاحبان حرفهها و صنایع دستی[ویرایش]
ماده ۹۲ - شرکت تعاونی صاحبان حرفهها و صنایع دستی برای تهیه مواد اولیه و وسائل مورد نیاز حرفهای اعضاء و یا ساخت و تغییر شکل کالامربوط و عملیات تکمیلی صنایع مذکور و یا فروش آنها بین صاحبان حرفهها و صنایع دستی تشکیل میشود. تبصره - صنعتگر دستی و یا صاحب حرفه ممکن است برای تهیه کالای مورد نظر از وسائل ماشینی کمکی نیز استفاده کند.
شرکتهای تعاونی صنایع کوچک و کسبه و صاحبان مشاغل آزاد
ماده ۹۳ - شرکت تعاونی صنایع کوچک با عضویت صاحبان صنایع یک گروه از صنعت برای تمام یا قسمتی از مقاصد زیر تشکیل میشود: ۱ - تهیه مواد اولیه مورد نیاز. ۲ - ایجاد آزمایشگاه مواد اولیه یا محصولات ساخته شده. ۳ - تولید وسائل و ابزار مورد احتیاج مشترک اعضاء. ۴ - ایجاد گروههای تعمیراتی و نگاهداری. ۵ - تحقیق و برنامهریزیهای مشترک. ۶ - تهیه وسائل توزیع و انجام خدمات بازاریابی.
تبصره - صنایع کوچک موضوع این ماده صنایعی است که ضوابط آن به وسیله وزارت اقتصاد تعیین میشود.
ماده ۹۴ - شرکت تعاونی کسبه و یا صاحبان مشاغل آزاد با عضویت کسبه از یک صنف که هر یک مستقیماً مباشر واحد کسبی خود باشند و یاصاحبان مشاغل از یک گروه برای تمام یا قسمتی از مقاصد زیر تشکیل میشود:
۱ - تهیه وسائل و تدارک انواع خدمات وابسته به کسب یا شغل و ایجاد انبار و وسائل حمل و نقل به منظور بهبود اقتصادی و فنی اعضای شرکتو فعالیتهای واحدهای عضو.
۲ - انجام عملیات مقدماتی و یا تبدیل کالای مورد نظر.
ماده ۹۵ - هر شرکت تعاونی و یا هر اتحادیه تعاونی میتواند با توجه به مقررات این فصل با هر شرکت و یا اتحادیه تعاونی دیگر به شرطی که ازیک نوع و دارای هدفها و عملیات مشابه باشند ادغام شود.
ماده ۹۶ - پیشنهاد ادغام باید در مجمع عمومی فوقالعاده هر دو شرکت یا اتحادیه همراه با قبول مطالبات بستانکاران به تصویب برسد. نسخهای ازمصوبات مجمع عمومی هر دو شرکت یا اتحادیه برای تمام اعضاء و بستانکاران هر دو شرکت یا اتحادیه همچنین نماینده وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) فرستاده میشود و به ترتیب مذکور در ماده ۲۵ این قانون برای اطلاع عموم آگهیمیگردد.
تبصره - هر یک از بستانکاران میتوانند تا مدت دو ماه از تاریخ نشر آگهی ادغام نظر خود را به شرکت یا اتحادیه بدهکار و نماینده وزارت تعاون وامور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) اعلام دارد.
ماده ۹۷ - نسخهای از تصمیم ادغام باید ظرف دو هفته از تاریخ انعقاد مجمع عمومی فوقالعاده هر یک از شرکتها یا اتحادیهها همراه با آخرینترازنامه و صورت بدهیها و مطالبات آن و گزارش حسابرسی که بدین منظور باید تهیه شود و نسخهای از آگهی ادغام که به شرح ماده ۹۶ منتشر شدهاست برای نماینده وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) ارسال شود.
ماده ۹۸ - هر یک از اعضاء شرکتها یا اتحادیهها در صورتی که با تصمیم ادغام مخالف باشد میتواند حداکثر تا یک ماه نظر خود را کتباً به شرکت یااتحادیه مربوط همچنین نماینده وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) اعلام دارد.
ماده ۹۹ - نماینده وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) با وصول تصمیم ادغام از هر دوشرکت یا اتحادیه همراه با آخرین ترازنامه و صورت ریز مطالبات و بدهیها و گزارش حسابرسان از وضع هر دو شرکت و یا اتحادیه و همچنین نظراتبستانکاران و با توجه به تعداد اعضاء مخالف ادغام ظرف دو ماه نظر خود را مبنی بر موافقت یا مخالفت با ادغام به هر دو شرکت یا اتحادیه اعلامخواهد داشت.
ماده ۱۰۰ - در صورتی که نماینده وزارت تعاونی و امور روستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) ادغام را تصویبنکند تصمیم ادغام در هر دو شرکت یا اتحادیه منتفی است. موافقت با ادغام در صورتی است که ترتیب قابل قبول بستانکاران برای تصفیه بدهیها درهر دو شرکت یا اتحادیه پیشبینی شود همچنین تعداد اعضای مخالف با ادغام در حدی باشد که مجموع اعضاء باقیمانده و سرمایه شرکت یا اتحادیهبعد از ادغام کافی برای انجام هدفها و برنامههای آن باشد.
ماده ۱۰۱ - در صورت موافقت با ادغام هیأتهای مدیره شرکتها یا اتحادیههای مربوط ظرف یک ماه اقدام به دعوت مجمع عمومی فوقالعادهمشترک شرکتها یا اتحادیهها برای ادغام خواهند نمود.
ماده ۱۰۲ - مجمع عمومی فوقالعاده مشترک نسبت به تعیین سرمایه شرکت یا اتحادیه بعد از ادغام همچنین انتخاب هیأت مدیره و بازرس یابازرسان اقدام لازم به عمل خواهد آورد.
ماده ۱۰۳ - اعضایی که با تصمیم ادغام و انتشار آگهی آن مخالف باشند و از عضویت تعاونیها مستعفی گردند باید ظرف مهلت مقرر مخالفت خود راکتباً اعلام دارند. شرکت یا اتحادیه مربوط مکلف است بهای سهام آنها را حداکثر ظرف یک ماه نقداً پرداخت نماید.
ماده ۱۰۴ - هیأت مدیره شرکت یا اتحادیه جدید مصوبات مجمع عمومی فوقالعاده مشترک را همراه با فهرست اعضاء شرکت یا اتحادیه جدید وتغییراتی که حاصل شدهاست به ترتیبی که در فصل سوم این قانون مقرر است برای اطلاع نماینده وزارت تعاون و امور روستاها (یا وزارت کار و اموراجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) و انعکاس در دفاتر ثبت ارسال خواهد داشت.
ماده ۱۰۵ - با انجام عمل ادغام دارایی و بدهی شرکت یا اتحادیه جدید عبارت خواهد بود از مجموع دارایی و بدهی شرکتها یا اتحادیههای قبل ازادغام پس از وضع مطالبات و سهامی که بازپرداخت شدهاست.
ماده ۱۰۶ - ادغام شرکتها و اتحادیههای تعاونی روستایی در شرکتها و اتحادیههای تعاونی روستایی دیگر به موجب مقرراتی خواهد بود که وسیلهوزارت تعاون و امور روستاها تهیه و به مورد اجرا گذاشته خواهد شد.
ماده ۱۰۷ - از درآمد مشمول مالیات شرکتها و اتحادیههای تعاونی با رعایت معافیتهای مقرر در این قانون ۱۰٪ به نام مالیات شرکت وصول میشودو نسبت به بقیه به ترتیب زیر عمل خواهد شد: ۱ - نسبت به آن قسمت از درآمد که طبق تصمیم ارکان صلاحیتدار شرکت یا اتحادیه به عنوان سود سهام برای تقسیم بین اعضای شرکت تخصیصداده میشود پس از وضع مبلغی معادل شش درصد سرمایه منظور شده در آخرین ترازنامه شرکت به نرخ پانزده درصد. ۲ - نسبت به آن قسمت از درآمد که طبق تصمیم ارکان صلاحیتدار شرکت یا اتحادیه به عنوان مازاد برگشتی برای تقسیم بین اعضاء شرکتتخصیص داده میشود پس از وضع پنج هزار ریال در مورد هر عضو به نرخ پانزده درصد. ۳ - نسبت به بقیه درآمد مشمول مالیات به نرخ سی و پنج درصد.
تبصره ۱ - معافیت موضوع بندهای ۱ و ۲ شامل سود سهام و مازاد برگشتی شرکتهای تعاونی موضوع فصل هفدهم نخواهد بود.
تبصره ۲ - وجوهی که شرکتهای تعاونی کشاورزی بابت بهای محصول کشاورزی متعلق به اعضاء که به شرکت تحویل میشود پرداخت میکننداعم از اینکه به عنوان پیش پرداخت یا مازاد برگشتی باشد مشمول مالیات شرکت نخواهد بود. این وجوه در محاسبه درآمد مشمول مالیات کشاورزیعضو منظور خواهد شد.
تبصره ۳ - مالیات مازاد برگشتی و سود سهام اتحادیهها به عنوان علیالحساب مالیاتی شرکتهای عضو وصول و موقع محاسبه مالیات شرکتعلیالحسابهای پرداختی منظور و اضافه دریافتی مسترد خواهد شد.
ماده ۱۰۸ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی از پرداخت حق تمبر سهام معافند.
ماده ۱۰۹ - در شرکتها و اتحادیههای تعاونی ذخائر موضوع بندهای ۱ و ۲ ماده ۱۵ این قانون که در دفاتر شرکت یا اتحادیه منظور شدهاست جزءهزینه محسوب میشود.
ماده ۱۱۰ - شرکتهای تعاونی مصرفکنندگان - مسکن - اعتبار - کشاورزی و روستایی - صیادان و کلیه اتحادیههای تعاونی از پرداخت ده درصدمالیات موضوع صدر ماده ۱۰۷ این قانون معافند.
ماده ۱۱۱ - درآمد شرکتهای تعاونی روستایی متشکل از افراد ساکن حوزه عمل شرکت که به امر کشاورزی مباشرت مستقیم دارند اعم از اینکه تحتسرپرستی وزارت تعاون و امور روستاها با بانک عمران باشند همچنین شرکتهای تعاونی کارگری مصرف - مسکن و اعتبار و نیز اتحادیههای آنهاهمچنین شرکتهای تعاونی صنایع دستی و صیادان و آموزشگاهها و اتحادیههای آنها به طور کلی از پرداخت مالیات معاف میباشند.
ماده ۱۱۲ - معافیت درآمد کلیه فعالیتهایی که طبق قانون مالیاتهای مستقیم مشمول معافیت شناخته شدهاست شامل شرکتها و اتحادیههایتعاونی که به همان فعالیتها اشتغال داشته باشند نیز خواهد بود.
ماده ۱۱۳ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی از پرداخت مالیاتهای اضافی موضوع مواد ۱۶۶ و ۱۶۷ قانون مالیاتهای مستقیم و اصلاحیه آن معافمیباشند.
ماده ۱۱۴ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی اعتبار و شرکتهای تعاونی مسکن از لحاظ مالیات بهره تابع مقررات ماده ۴۵ قانون مالیاتهای مستقیممصوب اسفند ۱۳۴۵ خواهند بود.
ماده ۱۱۵ - انتقالات قطعی و اجاره واحدهای مسکونی از طرف شرکتهای تعاونی مسکن به اعضاء آنها مشمول مقررات مالیات بر درآمد املاکقانون مالیاتهای مستقیم نخواهد بود لکن در موارد تشخیص علیالرأس درآمد مشمول مالیات طبق مقررات بخش مزبور تعیین خواهد شد.
ماده ۱۱۶ - در مورد رسیدگی به اختلافات مالیاتی شرکتهای تعاونی نماینده وزارت تعاون و امور روستاها (و در مورد تعاونیهای کارگری نمایندهوزارت کار و امور اجتماعی) به جای نماینده موضوع بند (۳) ماده ۲۴۴ قانون مالیاتهای مستقیم در کمیسیون تشخیص شرکت میکند.
کمیسیون مجاز است با توجه به اطلاعاتی که از مراجع قانونی مربوط کسب میکند و رسیدگیهایی که به عمل میآورد ضرائب مالیاتی مصوب را درمورد شرکتها و اتحادیههای تعاونی تعدیل کند.
ماده ۱۱۷ - در مورد رسیدگی به اختلافات مربوط به بقایای مالیاتی شرکتها و اتحادیههای تعاونی نماینده وزارت تعاون و امور روستاها و در موردتعاونیهای کارگری نماینده وزارت کار و امور اجتماعی به جای نماینده مذکور در بند ب ماده ۳۱۱ قانون مالیاتهای مستقیم در کمیسیون حل اختلافشرکت میکند.
ماده ۱۱۸ - کلیه مقررات مربوط به معافیتهای مالیاتی راجع به شرکتهای تعاونی از هر قبیل که در قانون مالیاتهای مستقیم مصوب اسفند ۱۳۴۵ واصلاحیه آن منظور شدهاست ملغی میشود.
==فصل بیستم - زیان، انحلال و تصفیه شرکتها و اتحادیههای تعاونی
ماده ۱۱۹ - شرکت یا اتحادیه تعاونی میتواند زیان سالانه را با تصویب مجمع عمومی از حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم تأمین نماید ونمیتواند قبل از انتقال مبالغ برداشتی مذکور به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم، درآمد سالهای بعدی شرکت یا اتحادیه را تقسیم کند.
ماده ۱۲۰ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی در موارد زیر منحل میشود:
۱ - کاهش سرمایه به میزانی که ادامه عملیات مقدور و یا صلاح نباشد با تصویب مجمع عمومی فوقالعاده.
۲ - کاهش تعداد اعضاء از حد نصاب قانونی.
۳ - اتمام برنامهای که به موجب اساسنامه، شرکت برای انجام آن تأسیس شدهاست.
۴ - تصمیم مجمع عمومی فوقالعاده.
۵ - عدم تطبیق عملیات شرکت یا اتحادیه با اساسنامه و مقررات قانونی و یا تعطیل کار و یا عدم فعالیت آن در مهلتهایی که وزارت تعاون و امورروستاها (یا وزارت کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) مقرر میدارد.
ماده ۱۲۱ - در موارد مذکور در بند ۵ ماده ۱۲۰ وزارت تعاون و امور روستاها پیشنهاد انحلال شرکت یا اتحادیه مربوط را به شورای رسیدگی وداوری در اختلافات تعاونیها خواهد داد و تا اعلام نظر آن شورا دارای کلیه اختیارات پیشبینی شده در مجمع عمومی عادی و فوقالعاده برای جلوگیریاز عملیات و فعالیتهای خلاف قانون شرکت یا اتحادیه مربوط خواهد بود.
ماده ۱۲۲ - شورای رسیدگی و داوری در اختلافات تعاونیها مکلف است ظرف یک هفته از تاریخ وصول پیشنهاد وزارت تعاون و امور روستاهامراتب را به شرکت یا اتحادیه مورد نظر اعلام نماید تا در صورتی که به نظر آن وزارت اعتراض داشته باشد دلایل خود را ظرف ۱۵ روز از تاریخ وصولاخطار شورا کتباً ارسال دارد.
ماده ۱۲۳ - شورای رسیدگی و داوری در اختلافات تعاونیها مکلف است رأی خود را حداکثر ظرف دو ماه از تاریخ وصول پیشنهاد وزارت تعاون وامور روستاها در مورد انحلال صادر نماید، آراء صادره قطعی و لازمالاجرا است.
ماده ۱۲۴ - با ابلاغ تصمیم شورای رسیدگی و داوری در اختلافات تعاونیها مبنی بر انحلال شرکت یا اتحادیه وزارت تعاون و امور روستاها اقدام بهانحلال آن و تعیین هیأت تصفیه کرده و درخواست لغو ثبت شرکت یا اتحادیه را از اداره ثبت خواهد کرد.
ماده ۱۲۵ - در تصفیه شرکت یا اتحادیه پرداخت تعهدات از محل دارایی آنها با رعایت تقدیم به شرح زیر است:
۱ - پرداخت بدهیهای شرکت یا اتحادیه.
۲ - پرداخت سهام اعضاء حداکثر به میزان مبلغ اسمی هر سهم و سود سهام در صورتی که مازاد تصفیه از حساب ذخیره غیرقابل تقسیم شرکتبیشتر باشد.
۳ - انتقال مازاد تصفیه به حساب ذخیره قانونی غیرقابل تقسیم برای اقدامات مقرر طبق این قانون.
ماده ۱۲۶ - هر یک از اعضاء هیأت مدیره و بازرسان و مدیر عامل در صورتی که با سوء نیت بر خلاف اصول مقرر در این قانون و اساسنامههایمصوب مرتکب عملی شود که موجب زیان شرکت گردد علاوه بر جبران زیان وارده به حبس تأدیبی از سه ماه تا شش ماه محکوم خواهد شد.
ماده ۱۲۷ - هر یک از اعضاء هیأت مدیره و بازرسان و مدیر عامل به مجمع عمومی گزارش خلاف واقع بدهد به حبس تأدیبی از سه ماه تا شش ماهیا جزای نقدی از ده هزار ریال تا یکصد هزار ریال و یا به هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
ماده ۱۲۸ - هر یک از مدیران عامل یا اعضای هیأت مدیره یا بازرسان و یا کارکنان شرکتها و اتحادیههای تعاونی مرتکب خیانت در امانت در موردوجوه و اموال شرکت یا اتحادیه گردد به حداکثر مجازات مقرره در ماده ۲۴۱ قانون مجازات عمومی محکوم میشود.
تبصره - رسیدگی به اتهام هر یک از کارکنان سازمانها و مؤسسات وابسته به دولت که بر حسب وظیفه سمت نظارت یا سرپرستی یا ارشاد یامداخله در اداره امور شرکتها یا اتحادیههای تعاونی را دارند تابع قوانین و مقررات دیوان کیفر کارکنان دولت خواهد بود.
ماده ۱۲۹ - حسابرسانی که درباره نتیجه حسابرسی شرکت یا اتحادیه تعاونی گزارش خلاف واقع بدهند به حبس تأدیبی از ۶ ماه تا یک سالمحکوم میشوند.
ماده ۱۳۰ - هر یک از اعضای شرکتهای تعاونی که با عدم انجام تعهد در معامله با شرکتی که عضو آن است عامداً به شرکت خسارت وارد کند علاوهبر جبران خسارت به جزای نقدی از پنج هزار ریال تا پنجاه هزار ریال محکوم خواهد شد در مورد این ماده تعقیب با گذشت مدعی خصوصی موقوفمیشود.
ماده ۱۳۱ - وزارت تعاون و امور روستاها در تعقیب مجرمین و مطالبه خسارات ناشی از جرمهای پیشبینی شده در این قانون در تمام مراحلرسیدگی از هزینه دادرسی معاف میباشد. تبصره - رسیدگی به دعاوی مذکور خارج از نوبت به عمل خواهد آمد.
ماده ۱۳۲ - پس از صدور کیفر خواست در مورد جرائم مندرج در این قانون مراتب از طرف مراجع قضایی به شرکت یا اتحادیه مربوط اعلام میشودو در این صورت متهم از سمت خود در شرکت یا اتحادیه برکنار میگردد.
وظایف وزارت تعاون و امور روستاها در مورد شرکتها و سازمانهای تعاونی
ماده ۱۳۳ - وزارت تعاون و امور روستاها برای ارشاد و نظارت و سرپرستی شرکتها و سازمانهای تعاونی به تدریج و متناسب با امکانات خودعهدهدار وظائف زیر است: ۱ - تربیت کارشناسان تعاونی و کمک مالی و فنی به تأسیس و اداره مراکز آموزش و تحقیقات تعاونی. ۲ - تربیت و تعلیم نیروی انسانی مورد نیاز شرکتها و سازمانهای تعاونی مانند مدیران عامل و حسابداران و حسابرسان. ۳ - اجرای برنامههای ترویج و آموزش برای تفهیم و تعمیم اصول و روشهای تعاونی. ۴ - تحقیقات آماری و مطالعه درباره فعالیت تعاونیها و اظهار نظر و اتخاذ تصمیم نهایی در زمینه اجرای طرحهای اساسی تعاونیها که وسیله سایرسازمانهای دولتی و خصوصی تهیه میشود. ۵ - اعمال کمکهای فنی و اداری و مالی در موارد لازم به منظور اداره صحیح تعاونیها. ۶ - تهیه اساسنامه و آییننامههای نمونه و فرمها و دفاتر مورد لزوم برای انواع شرکتها و اتحادیههای تعاونی و همچنین کمک به تنظیم آییننامههایاستخدامی کارکنان موظف در شرکتها و اتحادیههای تعاونی. ۷ - جلوگیری از فعالیت شرکتها و سازمانهایی که با به کار بردن نام تعاون عملیات آنها مخالف اصول تعاون و هدفهایی است که در این قانونتصریح شدهاست. ۸ - تعیین خط مشی کلی در امور آموزشی و اداری و اعتباری سازمانهای تعاونی از طریق پیشنهاد به شورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور (مندرج در فصل ۲۳ این قانون) و اجرای تصمیمات آن و هماهنگ کردن کلیه فعالیتهای تعاونی کشور در رشتههای تعاونی. ۹ - نظارت بر اجرای این قانون و سایر قوانین موضوعه درباره عملیات و وظایف شرکتها و اتحادیههای تعاونی. ۱۰ - تشکیل تدریجی کنگره تعاونیهای هر رشته در استانها و فرمانداریهای کل به منظور کمک به تشکیل اتحادیههای نظارت و هماهنگی مناطق واتحادیههای مرکزی.
فصل بیست و سوم - تشکیلات و نظام تعاونی کشور[ویرایش]
ماده ۱۳۴ - اتحادیه مرکزی هر یک از رشتههای تعاونی نماینده آن رشتهاست که به شرح زیر تشکیل میشود: ۱ - اتحادیه مرکزی تعاونیهای کشاورزی و روستایی. ۲ - اتحادیه مرکزی تعاونیهای مصرف. ۳ - اتحادیه مرکزی تعاونیهای کار و پیشه.
ماده ۱۳۵ - تشکیلات تعاونی در کشور به شرح زیر خواهد بود: الف - در هر منطقه تعاونی: ۱ - انواع شرکتهای تعاونی و اتحادیههای مربوط به منظور توسعه عملیات اقتصادی. ۲ - اتحادیه نظارت و هماهنگی تعاونیهای رشتههای سهگانه. ۳ - اتحادیههای اعتباری موضوع فصل هفتم این قانون. ۴ - سازمان اداری وزارت تعاون و امور روستاها. ب - تشکیلات تعاونی مرکزی: ۱ - شورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور. ۲ - شورای رسیدگی و داوری در اختلافات تعاونیها. ۳ - بانک تعاون کشاورزی ایران. ۴ - اتحادیه مرکزی تعاونیهای کار و پیشه. ۵ - اتحادیه مرکزی تعاونیهای کشاورزی و روستایی. ۶ - اتحادیه مرکزی تعاونیهای مصرف.
ماده ۱۳۶ - شورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور که دبیرخانه و محل تشکیل جلسات آن در وزارت تعاون و امور روستاها خواهد بود، بهریاست وزیر تعاون و امور روستاها و با عضویت مقامات زیر تشکیل میگردد: رییس هیأت مدیره اتحادیه مرکزی تعاونیهای کشاورزی و روستایی. رییس هیأت مدیره اتحادیه مرکزی تعاونیهای مصرف. رییس هیأت مدیره اتحادیه مرکزی تعاونیهای کار و پیشه. رییس هیأت مدیره بانک تعاون کشاورزی ایران. رییس کل بانک رفاه کارگران. رییس هیأت مدیره سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران. نماینده وزارت کار و امور اجتماعی. یک نفر کارشناس تعاونی به انتخاب وزیر تعاون و امور روستاها. تبصره - مادام که اتحادیههای مرکزی تعاونیها تشکیل نشدهاست وزیر تعاون و امور روستاها قائم مقام آنها در جلسات شورا خواهد بود.
ماده ۱۳۷ - آییننامه وظائف شورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور از طرف دبیر شورا تهیه و پس از تصویب شورا به مورد اجرا گذاشته میشود.
ماده ۱۳۸ - شورای رسیدگی و داوری در اختلافات تعاونیها با شرکت نماینده قضایی - دادستان کل کشور - نماینده وزارت تعاون و امور روستاها -نماینده وزارت کار و امور اجتماعی - سه نفر کارشناس تعاونی به انتخاب وزیر تعاون و امور روستاها و نمایندگان اتحادیههای مرکزی تعاونیها (پس ازتشکیل) به منظور اعلام نظر در مواردی که در این قانون و آییننامه اجرایی آن و یا اساسنامه شرکتها و اتحادیههای تعاونی تصریح شدهاست تشکیلمیشود.
فصل بیست و چهارم - حسابرسی شرکتها و اتحادیههای تعاونی[ویرایش]
ماده ۱۳۹ - وزارت تعاون و امور روستاها به منظور نظارت و ارشاد تعاونیها مجاز به حسابرسی آنها میباشد و در عین حال میتواند طبقآییننامهای که تنظیم خواهد کرد اجازه حسابرسی شرکتها و اتحادیههای تعاونی عضو اتحادیه به نظارت و هماهنگی را برای دورههای معین به اتحادیهمذکور بدهد و یا این اجازه را برای ادوار بعدی تمدید کند. تبصره ۱ - وزارت تعاون و امور روستاها با مشاهده نقص یا تخلفی در کار حسابرسی اتحادیه نظارت و هماهنگی مربوط میتواند در هر هنگاماجازه قبلی را لغو کند. تبصره ۲ - در مورد حسابرسی شرکتهای تعاونی کارگری وزارت تعاون و امور روستاها به وزارت کار و امور اجتماعی نمایندگی برای انجام اینوظیفه خواهد داد تا طبق ضوابط مصوب شورای عالی هماهنگی تعاونیهای کشور حسابرسی را انجام داده و نتیجه را به وزارت تعاون و امور روستاهااعلام دارد.
ماده ۱۴۰ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی موظفند نسخهای از ترازنامه هر سال یا دوره مالی و حساب سود و زیان دوره مربوط را حداکثر ظرف یکهفته پس از تنظیم به اتحادیه نظارت و هماهنگی مربوط و در صورتی که این اتحادیه تشکیل نشده باشد به اداره کل تعاون و امور روستاهای محل (یااداره کار و امور اجتماعی در مورد شرکتهای تعاونی کارگری) ارسال دارند.
ماده ۱۴۱ - حسابرسی شرکتها و اتحادیههای تعاونی طبق آییننامهای خواهد بود که از طرف وزارت تعاون و امور روستاها تنظیم و به مورد اجراگذاشته خواهد شد.
ماده ۱۴۲ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی روستایی که قبل از تصویب این قانون به ثبت رسیدهاند بنا به تشخیص وزارت تعاون و امور روستاها بهتدریج وضع خود را با این قانون تطبیق خواهند داد.
ماده ۱۴۳ - مطالبات شرکتها و اتحادیههای تعاونی از اعضاء خود جزء مطالبات ممتازهاست.
ماده ۱۴۴ - شرکتها و اتحادیههای تعاونی از پرداخت حقالثبت و نصف تعرفه آگهی ثبت در روزنامه رسمی کشور معافند.
ماده ۱۴۵ - وزارت تعاون و امور روستاها نمونه دفاتر مالی و حسابداری شرکتها و اتحادیههای تعاونی را تهیه خواهد کرد که پس از تأیید وزارتدارایی به جای دفاتر قانونی مقرر در قانون تجارت در اختیار آنها قرار گیرد و دفاتر مذکور در حکم دفاتر قانونی خواهد بود.
ماده ۱۴۶ - در مواردی که وزارت تعاون و امور روستاها تخلفی را در اداره امور شرکتها و اتحادیههای تعاونی ملاحظه کند بلافاصله با استفاده ازکلیه اختیارات پیشبینی شده برای مجمع عمومی عادی و فوقالعاده شرکت یا اتحادیه مربوط تصمیم لازم را اتخاذ و به مورد اجرا خواهد گذاشت.
ماده ۱۴۷ - سازمان تعاون مصرف کادر نیروهای مسلح شاهنشاهی از شمول این قانون مستثنی است و وظایفی را که بر عهده دارد مستقلاً طبقمقررات و اساسنامه و آییننامههای مخصوص به خود انجام خواهد داد.
ماده ۱۴۸ - کلیه قوانین و مقررات مغایر با این قانون ملغی است و در قوانین بعدی نیز نسخ یا اصلاح مواد و مقررات این قانون باید صریحاً قید شود.
ماده ۱۴۹ - این قانون به مدت پنج سال به صورت آزمایشی اجرا خواهد شد و هر گاه در این مدت وزارت تعاون و امور روستاها با توجه به نتایجتحقیقات انجام شده وسیله مرکز تحقیقات روستایی این وزارت (موضوع ماده ۱۵ قانون تشکیل شرکتهای سهامی زراعی) که از این پس مرکزتحقیقات وزارت تعاون و امور روستاها نامیده خواهد شد تغییرات و اصلاحاتی را در این قانون لازم تشخیص دهد جهت تصویب به کمیسیونهایتعاون و امور روستاهای مجلسین تقدیم مینماید و این تغییرات و اصلاحات پس از تصویب قابل اجراست.
دولت مکلف است در پایان مدت پنج سال لایحه نهایی را جهت تصویب مجلسین تقدیم نماید، مادام که لایحه نهایی به تصویب نرسیده مقررات اینقانون و مصوبات کمیسیونهای مذکور لازمالاجرا خواهد بود.
قانون فوق مشتمل بر یکصد و چهل و نه ماده و چهل و یک تبصره پس از تصویب مجلس سنا در تاریخ روز چهارشنبه پنجم خرداد ماه ۱۳۵۰ در جلسهروز یکشنبه شانزدهم خرداد ماه یک هزار و سیصد و پنجاه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رسیدگی به صورتهای مالی، ترازنامه و برآورد سود و زیان حاصل از فعالیتهای شرکتها بر عهده بازرسان مالی شرکت و حسابرسان می باشد. لزوم تقسیم و پرداخت سود شرکت به سهامداران، طرح دعاوی مربوط به مطالبات مالی سهامداران علیه شرکت و نحوه تقسیم قانونی سود شرکت بین سهامداران می پردازیم.
رسیدگی به صورتهای مالی، ترازنامه و برآورد سود و زیان حاصل از فعالیتهای شرکتها بر عهده بازرسان مالی شرکت و حسابرسان می باشد.
در این نوشتار به بررسی لزوم تقسیم و پرداخت سود شرکت به سهامداران، طرح دعاوی مربوط به مطالبات مالی سهامداران علیه شرکت و نحوه تقسیم قانونی سود شرکت بین سهامداران می پردازیم.
«سود قابل تقسیم عبارت است از سود خالص سال مالی شرکت منهای زیانهای سالهای مالی قبل و اندوخته قانونی...و سایر اندوخته های اختیاری بعلاوه سود قابل تقسیم سالهای قبل که تقسیم نشده است»(ماده 239 لایحه قانونی 1347)
اقدامات شرکت به منظور تقسیم سود
برابر قانون تجارت، شرکتها باید در پایان سال مالی خود صورتهای مالی و ترازنامه خود را به تصویب مجمع عمومی سالیانه برسانند و سود و زیان خود را مشخص نماید.
چون اولا بلحاظ عقلی و منطق تجاری ، شرکت باید سوددهی داشته باشد و ثانیاً اداره امور مالیاتی، زیان دهی شرکت برای چند سال متوالی را نمیپذیرد و ثالثا به این دلیل که شرکت زیان ده در معرض خطر انحلال قرار می گیرد اغلب شرکت های ایرانی در صورت های مالی و ترازنامه ولو به میزان کم خود را سودده نشان می دهند.
به هر صورت، اگر در ترازنامه و صورت های مالی مصوب مجمع عمومی شرکت، سود نشان داده شود و مجمع عمومی ، تقسیم سود را تصویب کند شرکت باید ظرف هشت ماه از تاریخ تصویب مجمع عمومی، سود سهام را به سهامداران پرداخت نماید.
اگر شرکت از پرداخت سود به سهامدار، علیرغم تصویب تقسیم سود در مجمع عمومی ، خودداری کند سهامدار می تواند از طریق دادگاه الزام شرکت به تقسیم و پرداخت سهم سود را مطالبه نماید.
دعوی الزام شرکت به تقسیم و پرداخت سود باید علیه خود شرکت اقامه شود نه علیه مدیرعامل و اعضای هیأت مدیره و سهامداران.
نکته ویژه درباره حق سهامدار برای مطالبه سود در شرکت های سهامی
در بعضی از شرکت های سهامی خانوادگی و دوستانه، بعضی از سهامداران که غالباً تامین کننده اصلی سرمایه اولیه شرکت بوده و حتی پول سهم دیگران را نیز آنان بصورت داوطلبانه داده اند تصور می کنند که چنین سهامداری حق مطالبه حقوق ناشی از سهام و از جمله سود سهام خود را ندارند.
چنین تصوری البته نادرست است.
سهامدار حتی اگر پول سهمش را (در هنگام تأسیس یا هنگام افرایش سرمایه یا هنگام ورود به جمع سهامداران) خودش نداده باشد بلکه دیگران سهامداران داده باشند امکان مطالبه سود سهامش را دارد.
صرف سهامدار بودن برای مطالبه سود سهام در چهارچوب اساسنامه شرکت سهامی، کافی است.
تفاوتی نمی کند که وجه سهام را خودش داده باشد یا دیگر سهامداران.
تفاوتی نمی کند که تعداد سهامش کم باشد یا زیاد.
تفاوتی نمی کند که عضو هیات مدیره شرکت باشد یا نباشد.
تفاوتی نمی کند که کارمند شرکت باشد یا نباشد.
مطابق قانون حسابرسی به ارائه صورتهای مالی شرکت برای برخی از شرکتها یک تکلیف قانونی است. که مهمترین آنها عبارتند از:
۱-شرکت های پذیرفته شده یا متقاضی پذیرش در بورس اوراق بهادار و شرکت های تابعه و وابسته به آن ها.
۲-شرکت های سهامی عام و شرکت های تابعه و وابسته به آنها
۳-شرکت های موضوع بندهای الف و ب ماده ۷ قانون اساسنامه سازمان حسابرسی با رعایت ترتیبات مقرر در تبصره یک ماده ۱۳۲ قانون محاسبات عمومی.
۴-شعب و دفاتر نمایندگی شرکت های خارجی که در اجرای قانون اجازه ثبت شعبه و نمایندگی شرکتهای خارجی – مصوب ۱۳۷۶- در ایران ثبت شدهاند و سایر موارد مصرح در قانون.
بنابراین حسابرسان مالی، صحت و درستی صورت های مالی و مطابقت آنها با اصول حسابداری و استاندارد ها، شواهد و مدارک موجود را مورد بررسی قرار می دهند در نتیجه در اطمینان مالی سهامداران و بالا رفتن سطح اعتبار شرکت تاثیر بسزایی ایفا می کنند.
برای ارتباط با مشاوران و وکلای متخصص ایران کافیستاپلیکیشن مشاوره حقوقی آنی مشاور را دانلود و نصب کنید. مشاوره های آنی مشاور به صورت آنلاین (نوشتاری و تلفنی-اینترنتی) می باشد.
جهت برقراری ارتباط با مشاوران ،کارشناسان و وکلای متخصص «آنی مشاور» و یا در صورت نیاز به برگزاری کارگاه و دورههای آموزشی در خصوص قوانین و مقررات مربوط به این موضوع می توانید درخواست خود را برای دریافت مشاوره و خدمات حقوقی را از طریق دانلود و نصب اپلیکیشن آنی مشاور یا تماس با شماره های :
۰۲۱۸۸۳۲۱۰۸۸ و ۰۲۱۸۸۳۲۳۲۷۹ و ۰۹۱۲۳۸۳۶۶۲۱ مطرح فرمایید.
در مقاله قبل درباره تعریف مدیریت مالی و نقش اساسی و مهم آن در هر نوع کسبوکار و سازمانی بحث نمودیم و با جنبههای مختلف اهمیت وجود آن، به صورت اجمالی آشنا شدیم. گفتیم مدیریت مالی، مدیریت بر منابع و مصارف است و یکی از پایه های موفقیت در کسبوکار است. حال در این بخش میخواهیم وظایف مدیر مالی را مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم.
تواناییهای یک مدیر مالی
مهارتهای ارتباطی: یکی از مهم ترین توانایی هایی که برای موفقیت یک مدیر مالی مورد نیاز است توانایی ایجاد ارتباط موثر با سایر مدیران شرکت و سازمان های قانونی مانند بیمه، مالیات و شرکت های حسابرسی است. مدیران مالی به صورت منظم به این ارتباط نیاز دارند.
مهارتهای تحلیل و حل مشکلات: هدف نهایی هر شرکت و تجارتی کسب سود بیشتر است و سود نیز از جنس پول است پس در نتیجه پیچیده ترین مسائل شرکت ها به طور معمول در حوزه مالی و سرمایه گذاری میباشد. مدیر مالی باید بتواند در مراحل مختلف اقدام به شناسایی و حل موانع و مشکلات موجود با استفاده از کمک سایر مدیران کند.
مهارتهای سازماندهی: داشتن مهارت های سازماندهی به منظور مدیریت، کنترل و سازماندهی مناسب کارکنان بخش مالی و همچنین توان ارائه گزارشهای ساختار یافته و هدفمند به مدیریت ارشد بسیار ضروری است. نمیتوان یک مدیر مالی موفق را بدون وجود توانایی سازماندهی مجسم کرد.
مهارت های ریاضی و فناوری : شاید بتوان گفت یکی از مواردی که امروزه بیشتر به چشم میخورد، ضرورت تسلط بر فناوری اطلاعات و نرمافزارهای مربوط به این رشته می باشد که نقش مهمی در ثبت و گزارش دهی اطلاعات مالی دارند. و به همین دلیل است که امروزه مدیران مالی نمیتوانند بدون اگاهی و تسلط در این زمینه وظایف خود را به خوبی انجام دهند. با گسترش روز افزون فناوری اطلاعات در جنبههای مختلف زندگی امروزه، بسیاری از ابزارهای جدید به کمک مدیران در این حوزه شتافتهاند.
وظایف مدیر مالی
با توجه به تعریفی که از مدیریت مالی به عمل آمد، وظیفه مدیر مالی، بهینه سازی ساختار دارایی ها، بدهیها و حقوق صاحبان سهام به منظور حداکثر ساختن ارزش سهام سهامداران است. همچنین در این زمینه تصمیماتی اتخاذ میکند که به شکل زیر میتوان آنها را بر شمرد:
تجزیه تحلیل و برنامه ریزی مالی: این بخش شامل، متناسب ساختن ساختار داراییها، بدهیها و حقوق صاحبان سهام، بهبود عملکرد شرکت و برنامهریزی آتی می باشد. در قالب این نوع تصمیمات، مدیر مالی با بررسی سلامت مالی شرکت، نیاز مالی آن را متناسب با عملکرد فعلی و رشد مورد انتظار آینده، تعیین میکند.
تصمیمات سرمایه گذاری (تصمیمات مربوط به کاربرد وجوه تامین شده): تخصیص وجوه تامین شده بین دارایی های فیزیکی (مانند ساختمان و ماشین آلات) و مالی (مانند انواع اوراق بهادار) به نحوه بهینه و برای تحصیل بیشترین بازده.
تصمیمات تامین مالی (تصمیمات مربوط به ساختمان مالی و سرمایه): تعیین و انتخاب بهترین شیوه تامین مالی و ترکیب آن
در شرکت های بزرگ خارجی، مسئولیت های مالی مذکور به عهده ی معاون (مدیر) مالی، کنترلر و خزانهدار می باشد. معاون مالی سرپرستی کلیه فعالیت های مالی را عهده دار است و به عنوان مشاور مالی هیئت مدیره عمل میکند. خزانهدار مسئول اداره داراییها و بدهیها، برنامه ریزی مالی، بودجه بندی سرمایه ای، تامین مالی شرکت، تعیین خط مشی های اعتباری و مدیریت مجموعه سرمایهگذاریها است و به طور کلی مسئولیت امور مالی مرتبط با خارج از سازمان را به عهده دارد. در مقابل، کنترلر در ارتباط با امور مالی داخلی شرکت نظیر حسابداری مالی و صنعتی، امور مالیاتی، بودجهبندی و کنترل است.
تصمیمات مالی و تعادل بین ریسک و بازده
مفهوم تعادل بین ریسک و بازده، جز لاینفک تئوری مدیریت مالی است. کلیه تصمیمات مالی، متضمن نوعی تعادل بین ریسک و بازده می باشد . هر چه ریسک یک تصمیم مالی بیشتر باشد، بازده بیشتری مورد انتظار است. به عبارت دیگر این بدیهی است که سرمایه گذار از سرمایه گذاری در سهامی که ریسک بالایی دارد، انتظار بازده بیشتری خواهد داشت تا بتواند ریسک بیشتر را جبران کند. ارزیابی مناسب و ایجاد تعادل بین انواع مخلتف ریسک و بازده، بخشی از برنامه ریزی صحیح حداکثر کردن ثروت سهامداران و از وظایف مدیران مالی میباشد.
مدیر مالی میتواند از طریق تغییر عوامل زیر بر ثروت سهام داران تاثیر بگذارد:
سود هر سهم فعلی و آتی
زمانبندی، مدت ریسک و سود آوری
خط مشی تقسیم سود
شیوهی تامین مالی موسسه
وظیفه مدیر مالی تا حد زیادی تحت تاثیر محیطی است که در آن فعالیت میکند. سه جنبه این محیط عبارتند از:
نوع موسسه
موسسات و بازارهای مالی
ساختارهای مالیاتی
در ادامه به صورت خلاصه و طبقهبندی شده وظایف مدیران مالی در هر حوزه را برمیشمریم:
وظایف مدیر مالی از بعد سود آوری شامل موارد زیر است:
کنترل هزینه
قیمتگذاری
پیشبینی سود
اندازهگیری بازده مورد نظر
وظایف مدیر مالی از دیدگاه آنچه که باید اداره گردد شامل موارد زیر است:
مدیریت دارائیها
مدیریت منابع مالی
وظایف مدیر مالی از بعد نقدینگی شامل موارد زیر است:
پیشبینی جریان نقدی
تامین منابع مالی
اداره جریان منابع مالی
در نهایت لازم دانستیم که مدیران مالی وظایف مهمی در تصمیمگیریهای سازمانها و کسبوکار ها دارند. چرا که نبض و بقای سازمان در گرو دانش، تخصص و هنر مدیریت آنها در تمامی مراحل به خصوص، مواقع حساس است. ------------------------------------------------------------------------- وظایف کلی مدیریت مالی: در راستای هدف اصلی مدیریت مالی، مدیر مالی وظایفی بعهده دارد تا بتواند به اهداف مزبور دست یابد: 1) تجزیه و تحلیل و برنامهریزی مالی(وظایف مربوط به سودآوری): شامل متناسب ساختن ساختار داراییها، بدهیها و حقوق صاحبان سهام، بهبود عملکرد شرکت و برنامهریزی آتی. در قالب این نوع تصمیمات، مدیر مالی با بررسی سلامت مالی شرکت، نیاز مالی آن را متناسب با عملکرد فعلی و رشد مورد انتظار آتی تعیین میکند. به عبارتی دیگر میتوان این وظایف را شامل: 1- کنترل هزینهها؛ 2- قیمتگذاری؛ 3- پیشبینی سود؛ 4- تحلیل بازده و ریسک در تصمیمات مالی. 2- تصمیمات سرمایهگذاری: تخصیص وجوه تأمین شده بین داراییهای فیزیکی و مالی به نحو بهینه و برای تحصیل بیشترین بازده و بر مصارف سرمایه تاکید دارد و تعیین کننده ترکیب دارایی های شرکت است.
3- تصمیمات تأمین مالی (تصمیمات مربوط به ساختمان مالی و سرمایه): تعیین و انتخاب بهترین شیوه تأمین مالی و ترکیب آن و بر منابع سرمایه تاکید دارد که این توانایی مدیریت از طریق صورت سود و زیان قابل مشاهده است.
تبلیغات
شرح وظایف مدیر مالی :
تهیه وتدوین صورتهای مالی موسسه از طریق نظارت مستمر بر عملیات امورمالی و محاسباتی وتنظیم حسابها بر اساس آئین نامه ومقررات حاکم بر تحریر دفاتر وضوابط مربوطه وصحت وسلامت آنها وتهیه گزارشات موردی مدیریت
نظارت بر عملکرد مالی رئیس حسابداری واحدهای اجرائی تابعه و واحدهای وابسته
نظارت وهماهنگی در اجرای قوانین ومقررات حاکم بر عملیات مالی موسسه و حفظ وحراست از اسناد و دفاتر مالی
تبادل اطلاعات مالی موسسه حسب مورد با دستگاههای نظارتی قانونی با هماهنگی مقام مسئول موسسه مکاتبه با واحدهای تابعه دانشگاه حسب ضرورت
نگهداری وتحویل وتحول وجوه نقدینه ها وسپرده ها واوراق بهادار وپیگیری ونظارت مستمر بر وصول به موقع درآمدهای موسسه
اجرای کدینگ (طبقه بندی ) حسابها بر اساس شکل متحدبه منظور ایجاد وحدت رویه وقابلیت مقایسه گزارشات مالی بین موسسات پس از تصویب رئیس موسسه و هیئت امناء.
شناسایی ونگهداری حساب مقداری و ریالی اموال ،ماشین آلات و تجهیزات ودارائی ها ی موسسه
اطلاع وکنترل کلیه تفویض اختیارات جهت امضاءها ی مجاز در مصرف منابع وفراهم نمودن شرایط هماهنگی بین آنان
اجــــرا ی آن بخش از عملیـــات مالی موسسه که درچارچوب بودجه تفضیلی مصوب هیئت امناء برعهده مدیر امورمالی می باشد
پیگیری و به روزرسانی مانده حساب های سنواتی
نظارت براجرایی نمودن روش های متداول حسابداری درموسسه و اجرای دستورالعملهای پیش پرداخت و علی الحساب ، تقسیط بدهی و تضمینات و انبارگردانی ،رسیدگی ،دارائی های ثابت وتنخواه گردان و مسئول اجرای این فرآیند
راهنمای گام به گام بستن سال مالی در نرم افزار حسابداری
منظور از بستن سال مالی چیست؟
بستن سال مالی از مهمترین عملیات مالی و حسابداری در پایان هر دوره مالی بشماره آمده که بسته به نیاز مجموعه این دوره مالی 3،6 یا 12 ماه در نظر گرفته میشود.
رسیدگی به صورتحسابها در پایان هر دوره مالی به منظور پیدا کردن و بررسی اختلاف حساب ها و رصد دقیق امور انجام میشود. صفر کردن مانده نهایی حسابها در حسابداری در اصطلاح بستن حساب گفته شده که با ثبت سند بستانکار برای حساب بدهکار دارای مانده نهایی و سند بدهکار برای حساب بستانکار دارای مانده نهایی است و به عبارتی تسویه موارد مالی و تنظیم اسناد بدهکاری وبستانکاری است.
هدف اصلی از بستن سال مالی در نرمافزار حسابداری، تهیه لیستی از اطلاعات حسابها و مانده حساب سال برای طی کردن مراحل قانونی و جلوگیری از افزایش بیش از حد حجم اطلاعات و دادههای مالی است.
منظور از سال مالی یا دوره مالی چیست؟
بازه زمانی تعیین شده برای شروع و پایان فعالیتهای حسابداری یک مجموعه که به منظور تهیه گزارشگری مالی، بودجه و صورتهای مالی صورت میگیرد. این بازه زمانی بر اساس قوانین، دستورالعملها و ترافیک کاری سازمان 3،6 و 12 ماه در نظر گرفته میشود. در بیشتر شرکتها سال مالی از ابتدای فروردین تا پایان اسفند است و صرفا بازه زمانی یکسال تقویم نیست هر چند در شرکتهای بازرگانی این بازه زمانی مطابق با تاریخ میلادی 10/11 لغایت ۱۰/۱۰ در نظر گرفته خواهد شد. بنابراین میتوان گفت که بسته به نوع فعالیت شرکتها سال مالی دارای زمانبندی متفاوتی بوده، به طور مثال شرکت فعال در زمینه پخش دارای نرم افزار پخش و فروش مویرگی به دلیل حجم بالا کار ممکن است دارای سال مالی 3 یا 6 ماه باشد.
منظور از بستن حساب چیست؟
مهمترین مرحله در بستن سال مالی، بستن حسابها است که به طور پیشفرض سه نوع حساب ( دائم، موقت و ترکیبی) است. حساب کل به دو دسته حساب دائم و حساب موقت دسته بندی شده که در ادامه به شرح آن خواهیم پرداخت.
حساب دائم:
در صورتی که حساب مورد نظر در پایان دوره مالی بسته نشود حساب دائم محسوب شده و مانده آن به سال مالی یا دوره مالی بعد منتقل و به مانده اول دوره تبدیل میشود. از جمله حساب دائمی میتوان به حسابهای دارایی ( وجوه نقد، حسابهای دریافتنی، موجودی کالا، سرمایه گذاری، دارایی ثابت و…) اشاره کرد.
حساب موقت:
در این حالت مانده حساب فقط دریک دوره یا سال مالی معتبر بوده و هیچگونه مانده حسابی از دوره قبل به حساب موقت منتقل نشده و در انتهای سال نمیتوان به حساب موقت جدید منتقل کرد وباید در انتهای دوره صفر شود. موجودی حساب های موقت در ابتدا سال صفر است. حساب موقت شامل، حسابهای مربوط به زیان، حسابهای درآمدی و حسابهای مربوط به هزینهها هستند.
حساب مختلط:
ترکیبی از حساب های دائم و موقت که با انجام ثبت های اصلاحی نیز برای این دست از حساب ها میتوان قسمت دائمی و موقت راتفکیک نمود. به همین دلیل درپایان سال و بعد از انجام اصلاحات، حسابها به صورت دائم یا موقت بوده و حساب مختلط نخواهیم داشت.
اگر صاحب کسب و کار اینترنتی هستید، مطالعه مقاله «مالیات فروشگاه اینترنتی» به شما پیشنهاد میشود.
حساب های موقت چگونه بسته میشود؟
برای بستن حساب های موقت باید با توجه به نوع و ماهیت حساب عمل کنیم به عنوان نمونه حسابهای مربوط به مانده بدهکار در پایان بستانکار و بالعکس. در نهایت حساب های خلاصه سود و زیان بدهکار محسوب میشوند.
حساب های دائم چگونه بسته میشود؟
تمامی حسابهای دائمی دارای مانده بدهکار شده و حسابهای دارائی طی این فرآیند در حساب ترازنامه اختتامیه به حساب بستانکار تبدیل شده و سایر حسابها مانند حساب مربوط به ذخایر، بدهیها و سرمایه که دارای مانده بستانکار هستند به حساب اختتامیه تراز بدهکار میشوند.
پیش نیاز های بستن سال مالی چیست؟
اعلان تمامی فعالیت ها
بررسی مجدد تمامی ترازهای مالی
اطمینان از گرفتن مانده حساب تمامی حسابهایی که باید مانده گرفته شوند.
بازدید تمامی فاکتورها
انجام انبار گردانی و کنترل درستی موجودی کالا در انبار
بررسی اسناد و فاکتورهایی که بدون توجه به اصول و فنون حسابداری ثبت شدهاند.
کنترل موجودی منفی کالاها و تایید صندوق
بررسی کاردکس ( کارتی که در آن تعداد و تاریخ ورود و خروج کالای معینی به انبار ثبت شود.)
رسیدگی به سرفصل ها
ویرایش موجودی کالاهای انبار و قیمت میانگین کالا
مرتب کردن اسناد قبل از بستن حساب ها
مهمترین پیشنیاز بستن سال مالی «کنترل موجودی منفی کالاها و تایید صندوق» است و بررسی اسناد و مدارک مالی مربوطه و اطمینان از قطعی بودن حساب های موقت موجود در نرم افزار حسابداری است. درغیراینصورت نمیتوان سند اختتامیه را تهیه و سند افتتاحیه سال بعد را ایجاد کنیم وامکان انتقال مانده حسابی به سال آینده نخواهد بود.
در حال حاضر به دلیل فراگیری استفاده از نرم افزار مالی و حسابداری، این عملیات به کمک نرم افزار حسابداری صورت گرفته و میزان خطا به طرز چشمگیری کاهش یافته است. در ادامه قصد داریم شما را با مراحل مختلف بستن سال مالی در نرم افزار حسابداری هوشمند آشنا کنیم.
مراحل بستن سال مالی در نرمافزار مالی و حسابداری هوشمند:
توجه: مراحل ذکر شده در این آموزش بر اساس جدیدترین نسخه نرم افزار حسابداری هوشمند بوده و در صورت نداشتن هر یک از این مراحل از آن صرف نظر کنید.
پشتیبان گیری از اطلاعات
اولین مرحله برای بستن سال مالی پشتیبانگیری از داده های مالی بوده که این عملیات از منو اصلی برنامه، قسمت اعمال ویژه انجام میشود.
محاسبه و ثبت حقوق ماهیانه
از پنجره مربوط به امور پرسنل، کارمند مورد نظر را انتخاب و با انتخاب گزینه ثبت حقوق ماهیانه از منو سمت راست برای ماههایی که حقوق برای پرسنل ثبت نشده، این عملیات را انجام دهید. به این ترتیب مبلغ مورد نظر به حساب بستانکاری فرد منتقل شده اما هنوز مبلغی بابت پرداخت حقوق ثبت نشده و در انتها با گزینه پرداخت وجه، عملیات ثبت حقوق را تکمیل نمایید.
محاسبه استهلاک دارایی ها
در این مرحله جهت محاسبه استهلاک تمام داراییهایی که در سیستم ثبت شده از دکمه « محاسبه استهلاک تمام داراییها» در پنجره مربوط به دارایی ها استفاده میکنیم.
بعد از تایید اطمینان از ثبت سند استهلاک داراییها، باید تاریخ بستن سال مالی را وارد نمایید . در صورتی که در فروردین ماه اقدام به بستن سال مالی کرده اما هنوز از ابتدای سال سندی ثبت نکرده، میتوانید تاریخ بستن سال مالی را انتهای سال قبل وارد کنید در غیر اینصورت بایستی تاریخ روز جاری را وارد نمایید .
حذف یا صدور حواله های قطعی نشده
در پنجره مربوط به حذف رسید و حوالههای قطعی نشده، میتوانید رسید یا حوالههایی که به آنها نیاز ندارید حذف کنید. در صورتیکه با حذف رسید موجودی کالا منفی شود برنامه اجازه حذف رسید را نمی دهد . موقع بستن سال مالی تمام رسید و حواله ها باید به فاکتور تبدیل شوند .
علاوه بر حذف شما میتوانید از منو اصلی گزینه «خرید و فروش» رسیدهای انبارثبت شده را به فاکتور تبدیل کرده تا قطعی شوند.
قطعی کردن سندها
جهت قطعی کردن اسناد ابتدا باید از منوی اصلی گزینه «اسناد حسابداری» و سپس «لیست جامع اسناد حسابداری» را انتخاب نموده، سپس گزینه «اسناد غیرقطعی» را انتخاب و گزینه قطعی را میزنیم.
به منظور قطعی کردن سند افتتاحیه، از قسمت اسناد حسابداری زیر منو«مشاهده و تنظیم سند افتتاحیه» میتوانید با انتخاب سند و دکمه قطعی کردن در گوشه پنجره آنها را قطعی نمایید.
مغایرت گیری بانکها
در پنجره «عملیات رفع مغایرت بانکی» با انتخاب بانک مورد نظر و انتخاب فیلتر «نمایش عملیات مغایرت گیری نشده» و زدن دکمه «تیک کردن تمام موارد” انتخاب و از دکمه «قطعی کردن تغییرات» برای اتمام عملیات مغایرت گیری استفاده نمایید.
مشاهده و حذف فاکتورهای موقت
با انتخاب نوع فاکتور موقت در پنجره «حذف فاکتورهای موقت بدون کارایی» میتوانید تیک حذف را برای تمام موارد مورد نظر انتخاب و با زدن دکمه «حذف انتخابها» آنها را حذف کنید.
عملیات بستن سال مالی
در پنجره «تست صحت اطلاعات در پایان سال مالی» بدون تغییر شماره سند اختتامیه، تاریخ سند اختتامیه را تاریخ روز قرار دهید. در صورتی بستن سال مالی در فروردین عدم ثبت سند در ابتدای سال، میتوانید تاریخ سند اختتامیه را انتهای سال قبل بزنید. (به عنوان مثال اگر این عملیات را برای بستن سال مالی 1400 انجام میدهید، تاریخ بصورت 29/12/1400، خواهد بود) با انتخاب شماره سال آینده برای مثال 1401 به مرحله بعدی هدایت میشوید.
توجه: در زمان بستن سالمالی نباید هیچگونه عملیات حسابداری توسط کاربران در نرمافزار ثبت شود درغیراینصورت تست صحت اطلاعات منجر به حذف اطلاعات مربوط به عملیات میگردد. زمان طی کردن مراحل این اخطار در قالب پیام به شما نشان داده میشود.
در پنجره «تست صحت اطلاعات در پایان سال مالی» 4 گزینه زیر نمایش داده شده :
ایجاد سال مالی آتی بدون بستن حسابها و انتقال اطلاعات:
بهمعنی بستن حساب ها بصورت موقت و انتقال اسامی حسابها به سال بعد در حالی که هیچ مانده حسابی منتقل نخواهد شد. توجه کنید امکان عملیات همزمان بر روی 2 سال مالی وجود دارد.
ایجاد سال مالی آتی و انتقال خودکار مانده حساب ها به سال آینده:
در این حالت حسابها به همراه مانده منتقل شده و بستن حساب بصورت دائمی خواهد بود.
با انتخاب « انتقال قسمتی از حسابها و اطلاعات به سال مالی بعد» و تیک قسمت های مورد نظرهر کدام از اطلاعاتی که میخواهیم به سال مالی بعد منتقل میشود.
در مرحله بعدی با توجه به نوع ارزش گذاری کالا که در زمان ایجاد شرکت انتخاب شده، گزینه مربوط به ارزش گذاری کالا به طور خودکار انتخاب شده است. تنها کافیست دکمه «تست صحت اطلاعات برای بستن سال مالی» را انتخاب و در صورت عدم وجود خطا در رابطه با مراحل قبلی و ثبت اسناد، بستن سال مالی انجام شده در غیراینصورت لیست خطاهایی به شما نمایش داده خواهد شد.
در صورت عدم وجود خطا با انتخاب دکمه ترتیب مراحل به صورت زیر است:
چک کردن حسابها بعد از عملیات بستن سال مالی
بعد از بستن سال مالی باید موارد زیر در نرم افزار چک شود.
چک کردن سند افتتاحیه از لحاظ منتقل شدن مانده ها از زیر منو« مشاهده و تنظیم سند افتتاحیه»
عدم اختلاف در گردش بدهکار و گردش بستانکار تراز افتتاحیه در زیر منو«تعریف کدهای حسابداری»
توسعه و فناوری های نوین باعث شد که کسب و کار های زیاد و متنوعی در دنیا شکل بگیرد و با هم به رقابت بپردازند. یکی از مهم ترین اهداف این گونه کسب و کارها در واحد های اقتصادی، فروش کالا و خدمات خود می باشد که از این طریق به درآمد و سود دست یابند.
برخی از کارشناسان، با دیدگاه “انگیزه کسب سود و درآمد“، که محرکی قوی و مهم در اداره امور کسب و کار ها محسوب می شود، شناسایی و محاسبه درست بهای تمام شده کالا یا محصول را بسیار اساسی و مهم می دانند که در ادامه بحث به چگونگی محاسبه آن پرداخته شده است.
بهای تمام شده کالای تولیدی:
بهای تمام شده کالای تولید شده به هزینه های مستقیمی گفته می شود که توسط سازمان یا شرکت تولیدی، برای تولید کالا یا محصول صورت می گیرد. این بهای تمام شده شامل، هزینه موارد مصرفی در تولید کالا، هزینه های مستقیم نیروی کار و … می باشد. در واقع می توان گفت که این بهای تمام شده، هزینه ایجاد خدمت و یا کالایی می باشد که یک سازمان به فروش می رساند.
در این بخش تنها هزینه هایی قابل بررسی می باشند که به صورت مستقیم به تولید محصول مربوط می شوند و هزینه های غیر مستقیم مانند توزیع، فروش، بازاریابی و … در این بخش قابل محاسبه نمی باشند. بهای تمام شده کالای فروخته شده، در صورت سود و زیان ثبت می شود و برای محاسبه حاشیه سود ناخالص شرکت، این هزینه از درآمد کسر می گردد.
حسابداری بهای تمام شده کالای تولیدی، به حسابداری صنعتی معروف می باشد که ابزاری مهم در بخش مدیریت به حساب می آید زیرا با استفاده از بهای تمام شده کالای تولیدی، می توان بهای تمام شده کالای فروخته شده یا خریداری شده را محاسبه نمود.
بهای تمام شده در شرکت های خدماتی شامل دستمزد و هزینه های سربار می شود که برای محاسبه آن می توان اقلام بهای تمام شده را بین خدمات در دست اقدام تسهیم کرد که به دو روش زیر صورت می گیرد:
روش هزینه یابی سفارش کار
روش هزینه یابی مرحله ای
فرمول بهای تمام شده:
برخی از فرمول های محاسبه بهای تمام شده کالا:
خرید خالص = خرید طی دوره + اضافات خرید – ( برگشت از خرید + تخفیفات درصدی خرید + کسورات خرید )
موجودی کالای آماده برای فروش = موجودی کالای اول دوره + خرید خالص
بهای تمام شده کالای فروش رفته = موجودی کالای آماده برای فروش – موجودی کالای پایان دوره
موجودی کالای پایان دوره = موجودی های قابل شمارش کالا در انبار ها * بهای هر کالا
برای محاسبه بهای تمام شده کالای تولیدی، سیستم های سنتی نیز وجود دارند که معمولا به منظور تخصیص هزینه سربار، از هزینه (ساعت) کار مستقیم به عنوان مبنای تخصیص در آن استفاده می گردد. اما لازم به ذکر است که امروزه حداکثر 15 درصد هزینه کار مستقیم می باشد و در مقابل، هزینه های سربار بیش از 50 درصد را به خود اختصاص داده اند. در سیستم های سنتی هزینه یابی، فرآیند های زیر محاسبه می شوند:
اختصاص مواد مستقیم و دستمزد مستقیم به محصول یا خدمت
تخصیص هزینه های سربار به محصول یا خدمت بر مبنای نرخ جذب معین
محاسبه بهای تمام شده محصول یا خدمت
مشکلات سیستم سنتی هزینه یابی:
بی اهمیت شدن هزینه کار مستقیم
پاسخ گوی جریان تولید پیچیده و غیر معمول نیست.
عدم توانایی ارائه اطلاعات صحیح و واقعی در مورد بهای تمام شده کالا و میزان سود آوری
با استفاده از یک مبنای تخصیص نمی توان به تمام روابط بین هزینه ها دست یافت.
نحوه تخصیص هزینه سربار به هر اندازه که باشد اهمیت و جایگاهی ندارد.
برای رفع این مشکلات، معمولا از روش ABC استفاده می شود.
هزینه یابی بر مبنای فعالیت (Activity Based Costing) به نوعی مدل جدید برای هزینه یابی گفته می شود که در آن، تمرکز روی هزینه های غیرمستقیم سازمانی قرار دارد که بر خلاف روش های مرسوم که بیشتر روی هزینه های مستقیم متمرکز شده اند، عمل می کند.
روش ABC با بررسی فعالیت هایی که به صورت مستقیم در فرآیند های عملیاتی تاثیر می گذارند، به ارائه اطلاعات دقیق بهای تمام شده کالا یا محصول می پردازد و با تکیه بر تجزیه و تحلیل هزینه ها در هر فعالیتی، به سود آوری سازمان یاری می رساند.
شیوه پیاده سازی ABC:
شناسایی هزینه ها
شناسایی خروجی ها
شناسایی فعالیت ها
تخصیص منابع و ایجاد مخازن هزینه
تخصیص هزینه فعالیت ها به خروجی ها
تحلیل و گزارش گیری بهای تمام شده
مزایای استفاده از ABC:
استفاده از روش ABC دارای مزیت های زیادی برای سازمان می باشد که در ادامه به 6 مورد از آنها اشاره شده است:
کنترل عملیات و برنامه ریزی درست، صحیح و دقیق مدیریتی
تعیین بهای تمام شده و قیمت گذاری محصولات به طور منطقی و دقیق
پرسش و پاسخ متداول در مورد محاسبه بهای تمام شده کالای تولیدی:
توسعه و فن آوری در کسب و کار باعث به وجود آمدن چه چیزی شده است؟
توسعه و فن آوری امروزی باعث شکل گیری کسب و کارهای زیاد و متنوعی شده است و به دنبال آن رقابت به وجود آمده است و هدف آن ها هم، فروش کالا و خدمات خود و کسب سود می باشد.
بهای تمام شده کالاهای تولیدی به چه چیزهایی می گویند؟
بهای تمام شده کالا های تولید شده در واقع، هزینه های مواد مصرفی، هزینه های مستقیم نیروی کار و …. می باشد که به وسیله سازمان و یا شرکت برای تولید کالا مصرف شده است.
هزینه ها به چند دسته تقسیم می شوند؟
هزینه ها به دو دسته یکی هزینه های مستقیم و دیگری هزینه ای غیر مستقیم تقسیم می شوند. هزینه های مستقیم، همان هزینه ای قابل بررسی می باشد که به صورت مستقیم برای تولید مصرف می شود. هزینه های غیر مستقیم، هزینه های توزیع، فروش، بازاریابی و … می باشد که قابل محاسبه شدن نمی باشند.
مزیت های حسابداری صنعتی چیست؟
حسابداری صنعتی باعث به وجود آمدن کنترل بر روی هزینه های تولید، کاهش هزینه های سازمانی، افزایش بهره وری و بالا رفتن انگیزه پرسنل می شود.
هزینه یابی چیست؟
هزینه یابی در واقع، طبقه بندی و توزیع درست هزینه های می باشد که برای مشخص شدن ارزش تمام شدن محصولات و خدمات مورد استفاده قرار می گیرد.
هزینه یابی شامل چه مواردی می باشد؟
هزینه یابی شامل: مشخص شدن بهای تمام شده ساخت یک محصول، بهای تمام شده ارائه یک خدمات و مشخص شدن یک روش برای مدیریت هزینه ها می باشد.
چه مواردی برای بهای تمام شده یک کالا در نظر گرفته می شود؟
برای مشخص شدن بهای تمام شده یک کالا پنج مورد را باید رعایت کنید: هزینه ای ثابت: شامل هزینه ای ثابت تعهد شده و ثابت اختیاری می باشد. هزینه های متغیر: شامل مواد مستقیم، دستمزد مستقیم، سربار ساخت، هزینه توزیع و هزینه تشکیلاتی می باشد. دیگر هزینه ها شامل هزینه های مختلط، نیمه متغیر و نیمه ثابت می باشد.
روش محاسبه بهای تمام شده شرکت ها خدماتی به چه صورت می باشد؟
بهای تمام شده در این شرکت ها به وسیله توزیع دستمزد و هزینه های سربار به دست می آورند و با دو روش هزینه یابی سفارش کالا و هزینه یابی مرحله ای محاسبه می کنند.
سیستم های سنتی بهای تمام شده به چه صورت می باشد؟
در این سیستم برای به دست آمدن بهای تمام شده کالا، از روش تخصیص هزینه های سربار، از هزینه ساعت کار مستقیم به عنوان مبنای تخصیص استفاده می کنند و به روش فرایند های زیر به دست می آورند: اختصاص مواد مستقیم و دستمزد مستقیم به محصول و یا خدمات، اختصاص هزینه های سربار به محصول با خدمات بر اساس نرخ جذب معین و محاسبه بهای تمام شده محصول و یا خدمات
مشکلات محاسبه بهای تمام شده به صورت سنتی چیست؟
استفاده ار این روش باعث بی اهمیت شدن هزینه کار مستقیم، عدم توانایی ارائه اطلاعات درست برای بهای تمام شده کالا و مقدار سود، عدم دستیابی به تخصیص روابط بین هزینه ها و عدم اهمیت برای هزینه های سربار می شود.
روش ABC برای دستیابی به هزینه ها چه روشی می باشد؟
این روش مدلی جدید برای هزینه یابی می باشد و بر خلاف روش های مرسوم تمرکز بر روی هزینه های مستقیم، روی هزینه های غیر مستقیم سازمانی تمرکز دارد. در این روش به وسیله تکیه بر تجزیه و تحلیل هزینه ها به روش شناسایی هزینه ها، شناسایی خروجی ها، شناسایی فعالیت ها، تخصیص منابع و ایجاد مخازن هزینه ها، تخصیص هزینه فعالیت ها به خروجی ها و تحلیل و گزارشگیری بهای تمام شده در هر فعالیت، سود آن مشخص می شود.
مزیت های استفاده از روش ABC چیست؟
برای سازمان ها استفاده از این روش مزیت های زیادی را به همراه دارد که ذیل به آن ها اشاره می کنیم: به وجود آمد شرایطی برای کنترل هزینه ها، ارزیابی بهتر از عملیات مالی، تصمیم گیری برای برون سپاری هزینه ها، شناخت فعالیت های هزینه دار با ارزش پایین، برنامه ریزی درست، صحیح و دقیق برای کنترل عملیات، قیمت گذاری و تعیین بهای تمام شده محصولات به صورت دقیق و منطقی
اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله حسابداری دولتی را به شما پیشنهاد می کنیم.
یکی از مهمترین کارها در حسابداری صنعتی، محاسبه بهای تمام شده محصولات است، چرا که به وسیله بهای تمام شده می توانید مقدار سود و زیاد محصولات مختلف را محاسبه کرده و در نهایت گزارش نهایی را در اختیار مدیران سازمان قرار دهید. این گزارش ها به مدیران کمک خواهند کرد تا برای تولید کالاها در آینده برنامه ریزی مناسبی تدوین نمایند. در مقاله های قبلی شماران سیستم، با چیستی بهای تمام شده و بهای تمام شده کالا آشنا شدیم؛ پیشنهاد می کنیم اگر این مقالات را مطالعه نکرده اید، حتما آنها را مورد بررسی قرار دهید تا متوجه فرمول محاسبه بهای تمام شده کالا شوید. همانطور که گفتیم، بهای تمام شده بر اساس سه پارامتر مواد اولیه، دستمزد و سربار تعریف می شود که برای دو مولفه اول هزینه های مستقیم و غیر مستقیم لحاظ خواهند شد.
نحوه محاسبه و فرمول بهای تمام شده
همانطور که در مقاله بهای تمام شده چیست به جنبه های مختلف بهای تمام شده پرداختیم، در این مقاله می خواهیم نحوه محاسبه بهای تمام شده را مورد بررسی قرار دهیم. فرمول های مورد نیاز برای محاسبه بهای تمام شده عبارتند از:
خرید خالص= خرید طی دوره + اضافات خرید – (برگشت از خرید + تخفیفات درصدی خرید + کسورات خرید)
موجودی کالای آماده برای فروش= موجودی کالای اول دوره + خرید خالص
بهای تمام شده کالای فروش رفته= موجودی کالای آماده برای فروش – موجودی کالای پایان دوره
موجودی کالای پایان دوره= موجودی کالای تعداد در انبار که قابل شمارش باشد * بهای هر کالا
در هر حالت کلی برای محاسبه قیمت ریالی ۵ روش اصلی وجود دارد که از بین آنها روش فایفو بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
روش فایفو برای محاسبه بهای تمام شده
این روش که مخفف عبارت First-In, First-Out می باشد، به معنی اولین وارده، اولین صادره است و به عنوان یکی از بهترین روش های محاسبه بهای تمام شده کالا می باشد. در این روش هر کالایی که زودتر وارد انبار شود، اول از انبار خارج خواهد شد . این روش برای محصولاتی مناسب است که تاریخ انقضاء دارند و برای آنها محدودیت زمانی مشخص شده است.
روش لایفو
یکی دیگر از روش هایی که برای محاسبه بهای تمام شده مورد استفاده قرار می گیرد، لایفو یا همان LIFO می باشد. در این روش آخرین ورودی، اولین صادره است و بدین معنی است که هر کالایی که دیرتر وارد انبار شود، زودتر از کالاهای دیگر از انبار خارج خواهد شد و موجودی کالای پایان دوره شامل کالاهایی که اول از همه خریداری شده اند که این روش در ایران کاربردی نیست.
روش میانگین برای محاسبه بهای تمام شده
در این روش تفاوتی ندارد که کالای موجود در انبار چه زمانی وارد آن شده است، چرا که با هر خرید، بهای کالاها تغییر خواهند کرد. در روش میانگین، قیمت محصول بر اساس مجموع خریدها و موجودی اول دوره تقسیم بر تعداد محاسبه خواهد شد.
آخرین خرید
در این روش برای محاسبه بهای تمام شده، قیمت آخرین خرید * تعداد کالا می شود که در این روش بهای تمام شده کالا افزایش پیدا خواهد کرد و در نتیجه سود محاسبه شده کمتر می شود.
روش استاندارد برای محاسبه بهای تمام شده
با استفاده از روش استاندارد، یک قیمت برای کالا در نظر گرفته می شود که در این روش سیستم برای محاسبه موجودی پایان دوره، به قیمت خرید نیازی ندارد و تنها مبلغ استاندارد در تعداد کالا ضرب خواهد شد. --------------------------------------------------------------------
نحوه محاسبه بهای تمام شده در شرکت های خدماتی
سلام. اگر به یادگیری و کسب اطلاعات جامع در مورد حسابداری بهای تمام شده علاقمند هستید حتما این مقاله را تا انتها بخوانید. در این مقاله علاوه بر تعریف به معرفی فرمول بهای تمام شده و محاسبه آن با اکسل نیز پرداخته شده. همچنین شما در انتهای همین صفحه می توانید از خدمات آموزش حسابداری بهای تمام شده نیز استفاده کنید.
اگر طی مطالعه مقاله حسابداری بهای تمام شده چیست، پرسشی ذهن شما را مشغول کرد، در انتهای همین مقاله پرسش خود را مطرح کنید تا در سریع ترین زمان ممکن جواب داده شود.
حسابداری بهای تمام شده
امروزه وقتی درباره حسابداری صحبت میکنیم، به خاطر مفاهیم گسترده ای که تحت این عنوان شناخته میشوند باید زیر شاخه ای از آن را نیز مشخص کنیم تا موجب سردرگمی نشود.
با گذر زمان شاخه های زیادی به علم جذاب حسابداری اضافه شد که یکی از شاخه های آن حسابداری مدیریت است که وظایف آن شامل ایجاد روش های مدیریت هزینه ها، ارزیابی و بررسی موجودی و … میشود تا بهای تمام شده مناسب به دست آمده و موجب راهنمایی مدیران مجموعه و تصمیم گیری بهتر آن ها شود.
اما حسابداری بهای تمام شده چیست؟
پیشنهاد می کنیم برای بهتر درک کردن این موضوع و آشنایی کامل با شاخه های حسابداری، حتما قبل از این مقاله، مقاله حسابداری چیست را مطالعه کنید.
تعریف حسابداری بهای تمام شده چست
همانطور که گفته شد، حسابداری بهای تمام شده، نام زیر شاخه ای از حسابداری است که در آن وظایفی مانند جمع آوری اطلاعات مربوط به هزینه ها، محاسبه بهای تمام شده محصولات و خدمات و ارائه روش های کاهش بهای تمام شده تولیدات انجام میگیرند. این فعالیت ها به وسیله تجزیه و تحلیل گزارشات و بررسی شیوه های تولید است.
درواقع حسابداری بهای تمام شده، حسابداری مدیریت و بخشی از حسابداری مالی که مرتبط با هزینه یابی خدمات یا محصولات است را شامل میشود.
بهای تمام شده کالا چیست؟
بهای تمام شده کالا تمام هزینه هایی که مرتبط با تولید کالاهای فروش رفته یک شرکت هستند را شامل میشود. قیمت مواد مصرفی و همچنین هزینه نیروی کاری که در تولید کالا پرداخت شده است نیز محاسبه میگردد. بهای تمام شده کالا عبارت است از هزینه تولید محصولی که شرکت میفروشد. در واقع هزینه های جانبی مانند تبلیغات یا بازاریابی جزو بهای تمام شده کالا حساب نمیشود.
انواع حسابداری بهای تمام شده
حال که مقداری با حسابداری بهای تمام شده و مفهوم آن آشنا شدیم بهتر است با انواع آن نیز آشنا شویم.
دو نوع اصلی حسابداری بهای تمام شده وجود دارد که در واقع نحوه محاسبه بهای تمام شده در شرکت های خدماتی هستند:
سیستم بهایابی سفارش کار
سیستم بهایابی مرحله ای
سیستم بهایابی سفارش کار
در این سیستم، بهای تمام شده کالا در هر سفارش مورد بررسی قرار میگیرد و هدف اصلی آن تعیین و محاسبه بهای تمام شده هر سفارش است.
سیستم بهایابی مرحله ای
این سیستم موقعی مورد استفاده قرار میگیرد که میزان زیادی از محصولات مشابه تولید شود. استفاده این سیستم بیشتر در شرکت های تولید کننده خودرو و محصولات پتروشیمی است. بهای تمام شده کالا در سیستم بهایابی مرحله ای در یک دوره زمانی محاسبه میشود.
اهمیت حسابداری بهای تمام شده
حسابداری بهای تمام شده یک وسیله خیلی کارامد برای مدیران یک شرکت است تا بتوانند برنامه آینده سازمان برای هزینه های تولید و دستمزد را مدیریت نمایند.
اگر مدیران گزارش دقیقی از هزینه های مستقیم تولید محصول نداشته باشند نمیتوانند تصمیم گیری صحیحی انجام دهند.
کاربرد حسابداری بهای تمام شده
بسیاری از افراد هستند که به اشتباه تصور می کنند که کاربرد حسابداری بهای تمام شده تنها محدود به کارخانه ها است که البته با این که بیشترین کاربرد آن در واقع همین صنایع تولیدی است اما بقیه موسسات هم از بهای تمام شده استفاده میکنند. استفاده از حسابداری بهای تمام شده در بانک ها، شرکت های بیمه، عمده فروشی ها، شرکت های حمل و نقل، شرکت های هواپیمایی و… نیز رایج است.
اصطلاحات متداول حسابداری بهای تمام شده
علم حسابداری نیز مانند هر یک از حرفه های دیگر دارای اصطلاحاتی مخصوص به خود است که برای آن که بتوانید از اطلاعات دیگر متخصصان این زمینه استفاده کنید و یا اطلاعات خود را به دیگران منتقل کنید باید با این اصطلاحات آشنا باشید.
هزینه یابی و دایره هزینه یابی: به محاسبه کردن بهای تمام شده کالا و موجودی آن در جریان ساخت گفته میشود.
کالای ساخته شده: محصول آماده فروش
کالای در جریان ساخت: محصولاتی که در حال طی کردن پروسه ساخت هستند.
عوامل بهای تمام شده: هزینه ساخت محصول ( مواد اولیه، دستمزد، سربار )
تولید: تغییر شکل و ماهیت مواد برای تبدیل به کالا
نرخ جذب سربار: نرخی که بر پایه آن هزینه های سربار به محصولات اختصاص مییابد.
عوامل بهای تمام شده
برای آن که بتوانیم بهای تمام شده یک کالا را محاسبه کنیم باید عواملی که روی آن تاثیر میگذارند را شناسایی کرده و آن ها را بشناسیم.
عوامل موثر در محاسبه بهای تمام شده کالا
عوامل موثر در محاسبه بهای تمام شده کالا را میتوان به سه دسته تقسیم کرد:
مواد اولیه
دستمزد
سر بار
مواد اولیه: مواد اولیه مهم ترین رکن تولید میباشند و خود قابل تقسیم به دو دسته زیر هستند:
مواد مستقیم: موادی که جزو عناصر تشکیل دهنده محصول هستند. مثل چوب در میز
مواد غیر مستقیم: موادی که برای تشکیل محصول ضروری هستند اما در عرصه تولید، جزو مواد غیر مستقیم به شمار میروند. مانند میخ در میز
دستمزد یا کار: مبلغی که به عنوان دستمزد به کارگران پرداخت میشود. خود دستمزد نیز دو بخش را شامل میشود:
دستمزد مستقیم ( بابت کاری که مستقیما منجر به تبدیل مواد اولیه به کالا شده باشد )
دستمزد غیر مستقیم ( دستمزد افرادی که مستقیما در پروسه تبدیل مواد اولیه به کالا نقش نداشته باشند )
سر بار ( سایر هزینه ها ): هر هزینه ای که نمیتوان آن ها را جزو هزینه مواد اولیه و دستمزد گذاشت. مثل هزینه تعمیرات و بیمه و …
فرمول بهای تمام شده
در ادامه این مقاله فرمول های مهمی که برای محاسبه بهای تمام شده میتوانید استفاده کنید را خواهید آموخت:
خرید خالص = خرید طی دوره + اضافات خرید – (برگشت از خرید + تخفیفات درصدی خرید + کسورات خرید)
موجودی کالای آماده برای فروش = موجودی کالای اول دوره + خرید خالص
بهای تمام شده کالای فروش رفته = موجودی کالای آماده برای فروش – موجودی کالای پایان دوره
موجودی کالای پایان دوره = موجودی کالای تعدادی در انبارها که قابل شمارش باشد * بهای هر کالا
آموزش محاسبه بهای تمام شده
اگر به تحقیق در مورد حسابداری بهای تمام شده پرداخته باشید متوجه میشوید که یکی از مهم ترین دغدغه های دنیای حسابداری محاسبه بهای تمام شده در اکسل است.
برای محاسبه بهای تمام شده در نرم افزار اکسل باید با برخی مفاهیم مانند فرمول هایی که پیش تر معرفی شدند و روش های محاسبه قیمت های ریالی آشنایی داشته باشید.
پیشنهاد ویژه: برای یادگیری اصولی حسابداری از این دو راه ساده استفاده کنید:
وارد صفحه آموزش حسابداری از پایه تا پیشرفته شده و با استفاده از دوره های حضوریو آنلاین، یا فیلم های آموزشی و مقالات مراحل یادگیری خود را طی کنید.
روش فایفو : روش فایفو روشی است که در آن وارده اول، صادره اول محسوب میشود. در این روش اولین کالایی که وارد انبار شود اولین کالایی است که از آن خارج میشود. درواقع کالاهایی که دیرتر خریداری شوند موجودی پایان دوره هستند.
روش لایفو: در این روش ورودی اخر انبار، خروجی اول آن است. موجودی پایان دوره در واقع کالاهایی هستند که اول خریداری شده اند.
روش میانگین: در این روش، با توجه به مجموع کالاهای خریداری شده اول دوره، تقسیم بر تعداد، قیمت کالا را مشخص میکنند. در این صورت زمانی که کالا وارد یا خارج میشود اهمیتی ندارد و با هر بار ورود و خروج قیمت تغییر میکند.
اخرین خرید: در این روش با ضرب قیمت آخرین خرید در تعداد کالا، قیمت کالا تعیین میشود. بهای تمام شده کالا در روش اخرین خرید زیاد میشود و سود را کاهش میدهد.
استاندارد: در روش استاندارد قیمتی که برای کالا تعیین میشود استاندارد است. در روش استاندارد، کاری با قیمت خرید در پایان دوره نخواهیم داشت و مبلغ استاندارد در تعداد کالاها ضرب میشود.
اکسل هوشمند محاسبه بهای تمام شده
اطلاعات حقیقی بهای اولیه شامل عوامل محاسبه بهای تمام شده که پیش تر بررسی گردید در برنامه ای هوشمند در اکسل محاسبه میشود. در برنامه اکسل هوشمند محاسبه بهای تمام شده مواردی را میتوان اجرا کرد:
تعریف مواد اولیه و تعیین قیمت خرید آن ها
تعریف محصولات نهایی برای محاسبه بهای تمام شده
تعریف هزینه های ثابت ماهانه
تفکیک منابع مورد استفاده
مشاهده منابع مصرف شده در پروسه ساخت محصول نهایی
پیشنهاد مرتبط: در کنار اکسل هوشمند محاسبه بهای تمام شده، شما می توانید با دیدن فیلم رایگان آموزش اکسل حقوق و دستمزد اطلاعات کاربردی خود را افزایش دهید. ما در آموزشگاه حسابداری غرب تهران همه چیز را برای یادگیری شما فراهم کرده ایم.
تفاوت حسابداری مدیریت با حسابداری بهای تمام شده
کسانی که از اطلاعات حسابداری بهای تمام شده استفاده میکنند درون سازمانی و کسانی که از اطلاعات حسابداری مدیریتی و مالی استفاده میکنند بیرون سازمانی هستند.
هر سازمان میتواند بر اساس شرایطی که دارد قوانینی را برای حسابداری بهای تمام شده وضع نماید.
حسابداری مالی و حسابداری مدیریتی به صورت دوره ای گزارشات را ارائه می دهند اما در حسابداری بهای تمام شده گزارشات زمانی تهیه و ارائه میگردند که مورد نیاز مدیر باشد.
حسابداری مالی و حسابداری مدیریت، اطلاعات مربوط به کل سازمان و شرکت را در بر میگیرند در حالی که حسابداری بهای تمام شده برای قسمتی خاص از شرکت و سازمان است.
کتاب حسابداری بهای تمام شده
کتاب های زیر میتوانند برای انتقال مطالب آموزشی حسابداری بهای تمام شده مناسب باشند:
حسابداری بهای تمام شده ( حسابداری صنعتی ) از تئوری تا عمل نوشته اسماعیل علی نیا،امید ایمانی و مهران فضل اله پور نقارچی
حسابداری بهای تمام شده نوشته مسلم نیلچی و اسماعیل علی نیا
حسابداری بهای تمام شده و مالیاتی نوشته دکتر ایرج نوروش
سخن آخر:
ما در بهترین سایت آموزش حسابداری همه چیز را برای یادگیری شما فراهم کرده ایم اگر مقاله حاضر برای شما مفید بوده حتما ما را با نظرات و پیشنهادات خود دلگرم کنید. همچنین علاوه بر مقاله حاضر می توانید از سایر مقالات حسابداری مجتمع فنی آریا تهران نیز استفاده نمایید.
برای حسابداری شاخهها و گرایشهای مختلفی در نظر گرفتهشدهاست، زیرا نیاز صاحبان مشاغل از حسابدار و مدیریت درست هزینهها و درآمدها با یکدیگر متفاوت است. یکی از گرایشهای مهم حسابداری صنعتی که از نظر بازار کار و سطح درآمد در سطح خوبی قرار دارد حسابداری مدیریت است. حسابداری مدیران جنبههای بسیاری از حسابداری را شامل میشود که هدف اصلی در این شاخه حسابداری بهبود اطلاعات مالی ارائه شده به مدیریت است. به بیان دیگر این رشته مناسب افرادی است که به کار با اعداد و ارقام و تحلیل آنها علاقه داشته و به دنبال پذیرش مسئولیتهای بیشتر در محل کار خود هستند. در ادامه با وظایف و مسئولیتهای حسابداری مدیریت بیشتر آشنا میشویم.
مطالب این مقاله پارمیس
تعریف حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت یکی از شاخههای مهم حسابداری به حساب میآید که انجمن ملی حسابداران امریکا تعریف زیر را برای آن ارائه داده است:
فرایند تشخیص، اندازهگیری، تجمیع، تجزیه و تحلیل، تهیه و تفسیر و ارائه اطلاعات مالی مورد استفاده مدیریت به منظور برنامهریزی، ارزیابی و کنترل عملیات یک سازمان.
لازم به ذکر است اطلاعات و گزارشهایی که حسابدار مدیریت تهیه و تدوین میکند، صرفاً برای استفاده مدیریت در تصمیمگیریها است و میتوان این گونه بیان کرد که حسابداری مدیریت یکی از مهمترین عناصر سازمانی در زمینه تعیین استراتژیهای لازم برای کسب و کار است.
استفاده از مهارت و دانش حرفه ای حسابدار برای تهیه اطلاعات مالی و حسابداری است تا به کمک این اطلاعات بتوان استراتژی و سیاست شرکت، برنامهریزی و کنترل عملیات در رسیدن به اهداف اصلی شرکت را اجرایی نمود. به همین دلیل است که حسابداری مدیریت را میتوان به عنوان رشتهای بین حسابداری و مدیریت قرار داد. در نتیجه حوزههای کاری در نظر گرفتهشده برای این رشته از حسابداری که در ادامه آنها را بیان خواهیمکرد، بسیار نزدیک به وظایف و مسئولیتهای حسابداری است.
حوزههای کاری حسابداری مدیریت
مدیریت راهبردی
همان طور که در بالا نیز به آن اشاره کردیم، حسابداری در تدوین استراتژی و راهبرد سازمان نقشی موثر دارد و به همین دلیل به عنوان شریک راهبردی سازمان در نظر گرفته میشود.
مدیریت عملکرد
وظیفه مهم دیگری که برای این گرایش حسابداری در نظر گرفتهشدهاست، مدیریت تصمیمات در حوزه عملکرد و در نتیجه ایجاد نگاهی ویژه به عملکرد سازمان است.
مدیریت ریسک
باید یادآور شویم که مدیریت ریسک در صورت شناسایی آن ریسک امکانپذیر است. بنابراین مسئولیت دیگر حسابداری مدیریت مشارکت در شناسایی، اندازهگیری، مدیریت و گزارش ریسکهایی است که در رسیدن به اهداف تعیین شده شرکت وجود دارد. تا به اینجا با تعریف حسابداری مدیریت و در نتیجه وظایف کلی تعیین شده برای این سمت کاری آشنا شدیم. اجازه دهید کمی دقیقتر وظایف و مسئولیتهای این گرایش از حسابداری را بیان کنیم.
چه وظایفی برای حسابداری مدیریت تعریف شده است؟
اغلب وظایف گرایشهای حسابداری با توجه به اندازه و نوع فعالیت شرکت تعیین میشود. همان طور که میدانید حسابداری رشتهای بسیار گسترده با طیف وسیعی از مفاهیم و دانش تخصصی است، اما در نهایت زمینه فعالیت شرکت دانش فنی لازم حسابدار را تعیین میکند. بنابراین در شرکتهای کوچک و متوسط، ممکن است تمام کارهای مرتبط با حسابداری مانند ثبت جریانهای مالی شرکت، محاسبه حقوق و دستمزد کارکنان، ثبت درآمدها و هزینهها و نیز تدوین صورتهای مالی مانند صورت سود و زیان، ترازنامه و صورت جریانهای نقدی و اظهارنامه مالیاتی بر عهده فردی باشد که تحت عنوان حسابداری مدیریت مشغول به کار شده است.
اما در شرکتهای بزرگ وظایف گفته شده مرتبط به بخش واحد حسابداری است که حسابداری مدیریت مسئولیت نظارت بر کار واحد حسابداری را بر عهده دارد. در کنار آن و به عنوان وظیفه اصلی، حسابدار مدیریت از طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات و دادههای دریافت شده از واحد حسابداری، پیشبینی بودجه لازم برای اجرایی کردن برنامهها، اندازه گیری عملکرد شرکت و در نهایت تصمیمگیری عملیاتی را انجام میدهد.
برای موفقیت در رشته حسابداری مدیریت به چه مهارت هایی نیاز است؟
مهمترین مهارتهایی که یک حسابدار برای رشد در این گرایش نیاز دارد، علاقه به اعداد و ارقام و در نتیجه علم ریاضی است. البته حسابدار با هر گرایشی با اعداد و ارقام مالی سر و کار دارد ولی کار اصلی حسابداری مدیریت، تحلیل اعداد و ارقام مالی و تصمیمگیری بر اساس همین اعداد است. در کنار آن میبایست به فرآیندهای تجاری و تولید مربوط به شرکت مسلط بوده و توانایی برقراری ارتباط موثر با دیگر افراد به ویژه مدیر شرکت را داشتهباشد. زیرا هدف در حسابداری کمک به مدیران در تصمیمگیری استراتژی است و از طریق مهارتهای ارتباطی کلامی و نوشتاری مناسب میتوان به بهترین نحو این وظیفه را عملی نمود.
همان طور که گفتیم تحلیل دادههای مالی برای این گرایش حسابداری بسیار مهم است، به همین دلیل این گرایش به دانش و مهارتهای تخصصی حسابداری مانند تسلط بر مفروضات و اصول پذیرفته شده حسابداری، حسابرسی و قوانین مالیاتی و نحوه تجزیه و تحلیل صورتهای مالی نیاز دارد. در کنار مهارتهای گفته شده، فردی که قصد دارد به عنوان حسابدار مدیریت وارد بازار کار شود به دیدی بلند مدت نسبت به زمینه فعالیت شرکت نیاز دارد تا از این طریق بتواند تصمیمات درستی در زمینه سرمایهگذاری سرمایههای شرکت، ساختار عملیاتی و ارزیابی ریسکهای موجود را انجام دهد.
کاربردها و مزیت های حسابداری مدیریت در کسب و کارها
حسابداری بسیاری از ابعاد حسابداری را شامل میشود ولی هدف اصلی آن، کمک به تیم مدیریت در بهینه کردن تصمیمات مرتبط با پیشرفت و رشد شرکت از طریق ارائه گزارشهای مالی بهبود یافتهاست. در ادامه مزیتهای حسابداری مدیریت برای کسب و کارها را شرح خواهیم داد.
کمک به مدیران در تصمیمگیری درست
مهمترین مزیتی که برای حسابداری مدیریت تعریف شدهاست، تصمیمگیری است. در واقع حسابدار مدیریت به کمک دانش و مهارت خود در زمینههای مختلفی مانند اقتصاد، آمار، ریاضی و سرمایه گذاری، با استفاده از دادههای مالی موجود در شرکت و در نظر گرفتن سیاستهای کاری شرکت به مدیران برای اتخاذ تصمیمات استراتژیک کمک میکند. بنابراین قدرت تحلیل اطلاعات و استفاده از گزارشهای مالی مختلف برای پیشبینی درست شرایط و تقاضای بازار شرطی لازم و ضروری در حسابداری است.
برنامه ریزی صحیح در راستای تحقق اهداف
یکی از چالشهایی که حسابدار مدیریت با آن مواجه است، عدم زمانبندی دقیق برای بررسیهای و در نتیجه ارائه گزارشات حاصل از آن است. در واقع در حسابداری مدیریت میبایست از طریق تحلیل مداوم و پیوسته اطلاعات مالی، وضعیت فرآیندهای تعریف شده در شرکت را بررسی و به طور منظم اطلاعات حاصل در اختیار مدیریت قرار گیرد. به کمک ارائه گزارشهای مربوط به پیشبینیهای مالی و تحلیل بودجه میتوان برنامهریزیهای دقیق تر و درستتری برای دستیابی به اهداف تعیین شده انجام داد.
شناسایی مشکلات مرتبط با کسب و کار
با توجه به بررسیهای مداوم حسابدار مدیریت از فعالیتهای جاری در کسب و کار، گزارشهای ارائه شده توسط آن به شناسایی به موقع مشکلات و تصمیمگیری در برطرف کردن آنها بسیار مؤثر است. در کنار شناسایی مشکلات، به واسطه اطلاعات جمع آوری شده در زمینه فعالیت شرکت این گرایش از حسابداری میتواند در پیشبینی وضعیت بازار و عوامل تاثیرگذار بر آن و در نتیجه افزایش سود شرکت کمک نماید.
مدیریت استراتژیک
حتما با مطالب گفته شده متوجه شدهاید که چارچوب خاصی برای وظایف و مسئولیتهای حسابدار تعریف نشده است. به بیان درستتر میتوان این گونه بیان کرد که وظایف مدیریت حسابدار بنا به نیاز شرکت و خواسته مدیریت تعیین میشود. به عنوان هدف اصلی برای یک بازه زمانی مشخص افزایش تولید یک خط تولید و یا یک محصول مشخص است. ممکن است مدیریت به دنبال راه اندازی خط تولید جدید برای شرکت تولیدی باشد و در نتیجه بررسی در این زمینهها وظایف این حسابدار را تعیین میکند.
ابزارهای حسابداری مدیریت
مسائلی که یک شرکت را از بازار متمایز میکنند؛ عدم قیمت، تعلیق حقوق مالکیت فردی و ظرفیتهای تقسیم ناپذیر هستند. این سه ویژگی متمایزکننده در یک شرکت از هم مستقل هستند. که بهعنوان پیش نیازهای حسابداری مدیریت معرفی میشوند. در ادامه سه معیار متمایزکننده سازمانی را بهعنوان سه ابزار حسابداری مدیریت به شما عزیزان معرفی میکنیم.
ابزارهای حسابداری برای هماهنگی
قیمتها؛ هماهنگ کننده تقاضا و عرضه منابع در بازار هستند. برنامهریزی آگاهانه میتواند جایگزین عملکرد قیمتها شود. برنامهریزی شامل متعادلسازی و تطبیقدهی منابع وابسته بههم است. بهعنوان مثال؛ تعیین ساعات نیروی کار از ساعات تولید از طریق بودجه نیروی کار، عرضه و تقاضای ساعات نیروی کار را هماهنگ میکند. بنابراین، تفاوت بودجه و بودجهبندی ریشه در کارکرد آنها به عنوان ابزار تطبیق دهی عرضه و تقاضای منابع با استفاده از مقدار دارد نه قیمت. تعیین بودجه بدون قیمت در درون سازمان پیامدهایی دارد. اولین پیامد؛ از آنجا که بودجه، هماهنگ کننده عرضه و تقاضا براساس مقدار است، بودجه سرمایه و عملیاتی نیز شامل این تعریف میشود. با وجودیکه در بیشتر کتابهای حسابداری مدیریت به این موضوع اشاره شده است، اما به عملکرد هماهنگ کننده آنها و کارکرد آنها بهعنوان هماهنگ کننده بهجای مکانیزم قیمت توجهی نشد. بهعنوان مثال، بودجههای عملیاتی، از طریق مدیریت عملیات و استانداردهای مهندسی، روابط میان ورودی و خروجی در فرآیند تولید را سریع بررسی میکند. بودجهبندی، در شرایطی که بهدرستی درک شود میتواند استانداردهای ورودی – خروجی لازم برای استفاده از منابع را تدوین و تنظیم کند. بودجه سرمایه برنامههایی برای ایجاد و متعادلسازی ظرفیتهای بهرهور در طول زمان است. دومین پیامد بودجه؛ آمادهسازی صورتهای مالی و برنامههای بهبود، علیرغم ضروریت است. بودجه نقد عرضه و تقاضای وجه نقد را از نظر مقدار تطبیق میدهد، درست مانند کاری که بودجه نیروی کار با ساعات نیروی کار میکند. سومین پیامد آن عبارتست از، بودجه باید بهعنوان ابزاری برای هماهنگ سازی کاربرد منابع در یک سازمان خدمت کند، زمانیکه هدف اولین عملکرد بودجه باشد. امکان سوءاستفاده از این کارکرد بودجه نیز وجود دارد.
چهارم، سبک و تعداد بودجه بندی نشان دهنده سودمندی آنها در سیگنال شدت عرضه و تقاضا است. در محیطهای بسیار نامطمئن بودجهبندی پرتکرار (مکرر) و مشارکتی باعث انتقال اطلاعات از محیط به مرکز شرکت در زمانی مناسب میگردد. در یک محیط کسب و کاری ثابت، که عدم قطعیت پایینی دارد، از سبک بودجه بالا به پایین با تکرار کمتر استفاده میشود.
ابزار حسابداری برای هزینه یابی
از روشهای تخصیص هزینه برای محاسبه “قیمتهای حسابداری و آموزش حسابداری مدیریت” استفاده میشود. رواج ظرفیتهای تقسیم ناپذیر درون یک شرکت شرایط لازم و کافی برای تدوین این روشها را فراهم میکند. اقلامی که هزینه متعدد و چندگانه دارند، منابع تقسیم ناپذیر را استفاده کرده و به همین دلیل این منابع، منابع مشترک نامیده میشوند. برای مثال، یک کلاس براساس تعداد دانشآموزان یا دانشجویان حاضر قابل گسترش یا فشردهسازی نیست. این یک نوع عدم تقسیم ناپذیری منابع کلاس با توجه به هزینه دانشجویان است. که امکانی برای تبدیل کلاس به یک منبع مشترک و تبدیل دانشجو به یک هزینه مستقیم، فراهم میکند.
ابزار حسابداری برای کنترل
تبادل بازاری شامل انتقال حق مالکیت یا همان حق تصمیم گیری برای استفاده و عدم استفاده از یک دارایی است. به خاطر تفکیک مالکیت و حق تصمیم گیری برای منابع است که به مکانیزم های کنترل برای نظارت و اثر گذاری بر رفتار مدیران و کارکنان مورد نیاز وجود دارد. در واقع، ابزارهای حسابداری مانند صورت مالی، تحلیل نسبت، کارت امتیاز، متوازن از جمله ابزارهای اصلی کنترل است که رفتار مدیران ارشد را بررسی میکند. ابزارهای کنترلی برای مشترک سازی منافع کارفرما و رفتار کارمندان در جهت منافع کارفرما شکل گرفته است.
اثرات مدرنیته در حسابداری مدیریت
در این قسمت اثر مدرنیته بر حسابداری مدیریت و ظهور تکنیکهای آنرا مورد بررسی قرار میدهیم. حسابداری بهعنوان زبان سرمایهداری و فرزند روشنگری تعریف میشود. مبنای فکری حسابداری مالی و حسابداری مدیریت در چهار عامل زیر که از مفهوم مدرنیته برگرفته شده است، خلاصه میشود:
الف) بیان واقعیت که مستقل از فکر، زبان و عرف اجتماعی است.
ب)اطلاعات حسابداری که یک کالای اقتصادی است، تقاضا برای آن بستگی به چگونگی انعکاس واقعیت دارد.
ج) کارکرد حسابداری در بازارهای رقابتی است.
د) استفاده کنندگان از اطلاعات حسابداری و تهیه کنندگان اطلاعات حسابداری دارای رفتاری عقلانی است.
در دوره مدرن، هیچ یک از پیش فرض های بکار گرفته شده در محاسبه قیمت تمام شده به روش سنتی امکان پذیر نیست. امروزه بهندرت تولید کنندهای را میبینید که تنها یک نوع محصول تولیدکند. از طرفی بهعلت پیشرفت در علم و فن آوری، افزایش سطح آگاهی مشتری، بهبود شرایط اقتصادی، رقابت شدید در بازار و بهروز شدن نیازهای جدید ناشی از مسایل و مشکلات تازه برای مشتریان، فرض ثبات درخواستها و نیازهای مشتریان از جامعه معنی و مفهوم خود را به کلی از دست داده است. به این علت است که امروزه هیچکدام از پیش فرضهای بکار گرفته شده در محاسبه قیمت تمام شده به روش سنتی موفقیت آمیز نخواهد بود.
موضوعات حسابداری مدیریت
در مبحث حسابداری مدیریت موضوعاتی وجود دارد که دانستن آنها خالی از لطف نیست. در ادامه به آنها اشاره میکنیم:
هماهنگی
با توجه به اینکه، بیشتر دانشجویان حسابداری قبل از حسابداری مدیریت با حسابداری مالی آشنا میشوند، بهتر است ابتدا دانش آنها از صورتهای مالی را بررسی کرده و گروههای حسابداری خاص از صورت های مالی عناصری برای تبیین و بحث در مورد مفاهیم و اصطلاحات الزم برای آماده سازی بودجه است.
هزینه یابی
وجود ظرفیتهای تقسیم ناپذیر دانش موجود از منابع در اختیار برای تأمین هزینهها را مبهم میکند. تخصیص هزینه راه حلی برای مشملات سنجش است. بعد از مشخص شدن انگیزههای نظری تخصیص، مسائلی مانند انتخاب عوامل ایجاد کننده هزینه، تعریف ترکیبهای هزینه، شکل کلی تخصیص هزینه بایستی معلوم و مشخص شود.
کنترل
ایجاد تقسیم بندیها و بخشهای الزم برای مراکز هزینه، درآمد، سود و سرمایهگذاری که حسابداری مسئولیت را شکل میدهد.
حسابداری مدیریت با چه محدودیتهایی روبهرو است؟
دادههای در دسترس
دادههایی که در مدیریت حسابداری بر اساس آنها تحلیل و تصمیمگیری صورت میگیرد، همان دادههایی است که توسط واحد حسابداری جمعآوری شده اند. بنابراین در صورت جامع و کامل نبودن دادهها و یا وجود هر گونه اشتباه در آنها، تصمیمات اتخاذ شده نامعتبر خواهند بود.
سطح دانش حسابدار مدیریت
در این مطلب اشاره کردیم که یکی از مهارتهای مورد نیاز برای موفقیت در رشته دانش بالا در زمینههای اقتصادی و آمار و ریاضیات و موارد مشابه دیگر است. اگر حسابدار مدیریت در زمینههای مورد نیاز خود دانش کافی نداشتهباشد، تصمیمگیری چندان درست و معقولی نخواهدداشت.
به روز بودن دادهها
مهمترین منبع اطلاعاتی در تصمیمگیریهای مالی دادههای جمعآوری شده در طول زمان هستند. در دنیای رقابتی امروز به روز بودن این اطلاعات برای تصمیمگیری فاکتوری بسیار مهم و موثر است. بنابراین یکی از محدودیتهایی که با آن روبهرو است، درست و جدید بودن اطلاعات جمعآوری شدهاست.
نتیجه گیری
این مطلب چارچوبی مفهومی برای حسابداری مدیریت است که ریشه در ادبیات اقتصاد سازمانی دارد. این چارچوب حسابداری مدیریت را با استفاده از عباراتی مانند اطلاعات لازم برای تصمیمگیری، حسابداری برای برنامهریزی و کنترل و مدیریت عمکلرد گروه بندی نمیکند. این چارچوب امکانی برای شفاف سازی دقیقتر روابط میان حسابداری مدیریت و مدیریت استراتژیک فراهم می آورد.
سوالات متداول حسابداری مدیریتی چیست؟
۱. حسابداری مدیریت چیست؟ به فرایند تشخیص، اندازهگیری، تجمیع، تجزیه و تحلیل، تهیه و تفسیر و ارائه اطلاعات مالی مورد استفاده مدیریت به منظور برنامهریزی، ارزیابی و کنترل عملیات یک سازمان، حسابداری مدیریت گفته میشود.
چه ابزارهایی در حسابداری مدیریت وجود دارد؟
ابزارهای حسابداری مدیریت به سه دسته تقسیم میشود؛ این سه ابزار عبارتند از: ابزارهای حسابداری برای هماهنگی، ابزار حسابداری برای هزینهیابی و ابزار حسابداری برای کنترل
همیشه این تصمیمات هستند که بیش از هر فاکتور دیگری میتوانند در سرنوشت یک واحد اقتصادی تاثیرگذار باشند. از تصمیم هایی که توسط مدیران میانی گرفته میشود تا آن هایی که توسط مدیران بالا رده اتخاذ میشود همه و همه میتوانند در پیشرفت یا افول یک کسب و کار دخیل باشند.
اما تصمیم گیرندگان استراتژیک در یک کسب و کار قطعا برای انتخاب بهترین گزینهها نیاز به اطلاعات دارند. اطلاعاتی که برای کمک به کار آنها طبقه بندی و آماده شده باشد. در بحث مالی، وظیفه تهیه این اطلاعات بر عهده عنوانی به نام حسابداری مدیریت است. اگر نمیدانید حسابداری مدیریت چیست، چه کاربردهایی دارد و وظایف این شخص یا این تیم شامل چه مواردی است تا پایان این مقاله همراه ما باشید.
در این مقاله تنها به تعریف حسابداری مدیریت نمیپردازیم و هر آنچه که به واقع لازم است در مورد حسابداری مدیریت بدانید را توضیح میدهیم.
حسابداری مدیریت چیست؟
اگر نمیدانید حسابداری مدیریت چیست اجازه دهید از تعریف آن شروع کنیم، اما اگر با حسابداری مدیریت آشنایی دارید از این بخش بگذرید تا به بخش هایی که احتمالا برای شما کاربردی تر است برسید.
تعریف حسابداری مدیریت: در یک تعریف علمی، حسابداری مدیریت به فرآیندی گفته میشود که در آن به تعریف، اندازه گیری و پردازش، تجزیه و تحلیل، طبقه بندی و تفسیر اطلاعات مورد استفاده مدیریت پرداخته میشود تا از آن در جهت برنامه ریزی و مدیریت یک کسب و کار استفاده شود.
حسابداری مدیریت ارائه اطلاعات و تجزیه و تحلیل فعالیت های مختلف است که در اختیار مدیران شرکت قرار داده میشود تا در تصمیم گیری دقت و سهولت بیشتری داشته باشند. حسابداری مدیریت را میتوان از مهمترین خدمات حسابداری هم در نظر گرفت.
رشته حسابداری مدیریت – حسابدار مدیریت کیست؟
رشته حسابداری مدیریت از این جهت بسیار پرطرفدار است که متخصصان آن را در مسیر تبدیل شدن به مدیران مالی قدرتمند قرار میدهد. نکته مهم دیگر این است که به دلیل اهمیت و استراتژیک بودن این رشته از بخش های مختلف حسابداری، حسابداران مدیریت معمولا حقوق و دستمزد بیشتری دریافت میکنند.
حسابدار مدیریت با تحصیل در این رشته و کسب مهارت و تخصص در این زمینه تقریبا به توانایی های مدیریتی بسیاری هم دست پیدا میکند. علاوه بر اینکه حسابدار مدیریت در زمینه های مختلف مالی به دانش خوبی دست پیدا میکند، میتواند این دانش حسابداری خود را با توانایی های مدیریتی کسب شده ترکیب کند و در کسب و کارها نقش مهمی ایفا کند. قطعا این مزایا در میزان دریافتی و حقوق یک متخصص حسابداری مدیریت تاثیرخواهد داشت.
اهمیت حسابداری مدیریت
به جرات میتوانیم حسابداری مدیریت، حسابداری مالیاتی و حسابداری مالی را 3 مورد از پرکاربردترین شاخهها و انواع حسابداری در نظر بگیریم. این سه نوع از انواع مختلف حسابداری بیش از بقیه مورد استفاده قرار میگیرند. حسابداری مدیریت را میتوان تاثیرگذار ترین نوع حسابداری بر کسب و کارهای متوسط و بزرگ فرض کرد.
تفاوت های حسابداری مالی و حسابداری مدیریت
اجازه دهید کمی از تفاوت های حسابداری مالی و حسابداری مدیریت بگوییم.
توجه حسابداری مدیریت به آینده کسب و کار است در صورتی که در حسابداری مالی به اطلاعات تاریخی توجه میگردد.
در دانش حسابداری مدیریت با استفاده از مدل سازی و توجه به فرضیات و احتمالات به مسائل مختلف توجه میشود، در صورتی که در حسابداری مالی به صورت موردی به فعالیت های مالی – تجاری توجه میشود.
در نهایت اطلاعاتی که توسط حسابداری مدیریت یا تیم حسابداری مدیریت تهیه میشود، به خوبی میتواند توسط مدیران داخلی کسب و کار مورد استفاده قرار گیرد، اما اطلاعاتی که توسط بخش حسابداری مالی تهیه میشود مورد توجه سهامداران، مدیران خارج از مجموعه، یا سایر ذینفعان قرار میگیرد.
کاربردهای حسابداری مدیریت
کاربردهای حسابداری مدیریت فراوان هستند. در حال حاضر این بخش از حسابداری روز به روز بیش از پیش توسعه مییابد و در بسیاری از واحدهای اقتصادی متوسط و بزرگ مورد استفاده قرار میگیرد. در ادامه به مهمترین کاربردهای آن اشاره میکنیم.
در میان این مقاله پیشنهاد میکنیم مقاله اظهارنامه مالیاتی را نیز از دست ندهید.
کمک به برنامه ریزی
یکی از مهمترین کاربردهای حسابداری مدیریت کمک به برنامه ریزی با استفاده از اطلاعات مالی است. عدم برخورداری از این اطلاعات و عدم اطلاع تیم مدیریت نسبت به آنها میتواند باعث اشتباه در برنامه ریزی و اتخاذ تصمیم های غلط و در نهایت تضرر کسب و کار شود. این اطلاعات که توسط حسابداری مدیریت ارائه میشود باید شامل پیش بیینی های مالی، بودجهها جزئیات مربوط به آن و تجزیه و تحلیل اطلاعات مختلف مالی باشد.
تصمیم گیری درست
اطلاعات مالی باید در زمان های مشخص و زمانبندی های مشخص به تیم مدیریت ارائه شود تا تیم مدیریت با بهره گیری از آنها بهترین تصمیمها را اتخاذ کند. حسابداری مدیریت برای کمک به تصمیم گیری باید از نمودارهای مختلف، پیشبینیها و تجزیه و تحلیل اطلاعات مالی استفاده کند تا در تصمیم گیریها به کمک تیم مدیریت بیاید.
شناسایی مشکلات و ارائه راهکارهای استراتژیک مدیریتی
اطلاعاتی که توسط تیم حسابداری مدیریت تهیه میشود همچنین میتواند در شناسایی مشکلات یک کسب و کار و ارائه راه حل های استراتژیک برای آنها کمک کننده باشد. در واقع میتوان با برخورداری از این اطلاعات مشکلات و محدودیتها را شناسایی کرد، راهکارهای استراتژیک برای حل آنها ارائه داد و باعث جلوگیری از مشکلات بعدی شد.
سودآوری و پیش بینی
حسابداری مدیریت همچنین میتواند به پیش بینی بحرانها و تاثیرات آنها بر یک کسب و کار بپردازد. حتی با استفاده از اطلاعات ارائه شده توسط حسابداری مدیریت میتوان سود حاصل از فعالیت های تجاری اعم از ارائه یک محصول یا خدمت را پیشبینی نمود که این مسئله بسیار پراهمیت است.
دیگر کاربردهای حسابداری مدیریت
در پایان باید به این موضوع اشاره کنیم که کاربردهای حسابداری مدیریت بی شمار است و میتوان از اطلاعات ارائه شده توسط آن در بحث های ارزیابی سهام، تحلیل واریانس، تجزیه و تحلیل بودجه بندی سرمایه و بسیاری از موضوعات دیگر استفاده نمود.
لازم به ذکر است که خدمات حسابداری مدیریت این روزها توسط یک شرکت حسابداری هم ارائه میشود.
یکی از ابزارهای مهم مدیریتی در حسابداری، حسابداری مدیریت (Accounting Management) است که به مدیران در جهت بهبود عملکرد سازمان کمک میکند. حسابداری برای محاسبه سود و زیان و وضعیت کلی سازمان یک اصل مهم بهحساب میآید؛ میتوان گفت حسابدار وظیفه ثبت و بررسی امور مالی شرکتها را بر عهده دارد و هر سازمان با این اطلاعات ارزیابی میشود.
اگر نمیدانید حسابداری مدیریتی چیست؟ چه مفهوم، مزایا و ویژگیهایی دارد، همچنین میخواهید اطلاعات بیشتری در خصوص رشته تحصیلی حسابداری مدیریت و حوزه کاری آن کسب کنید؛ روش هزینه یابی و کاربرد حسابداری مدیریتی را یاد بگیرید و تفاوت آن با حسابداری مالی را بدانید تا آخر این مقاله با ما همراه باشید.
خواندن مقاله حسابداری مدیریت را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم؟
مدیران کسب و کارها حسابداران مدیریت علاقمندان به حسابداری مدیریت
در این مقاله به مباحث زیر می پردازیم:
حسابداری مدیریت چیست؟
حسابداری مدیریت (Accounting Management) به فرایند تجزیهوتحلیل، تفسیر و دستهبندی اطلاعات مختلف حسابداری یک سازمان گفته میشود که به منظور برنامهریزی، تصمیمگیری و ارزیابی یک سازمان توسط مدیر مورد استفاده قرار میگیرند. در واقع یکی از مهمترین خدمات حسابداری، حسابداری هزینه یا حسابداری مدیریت است.
حسابداری مدیریت یکی از گرایشهای مهم حسابداری، از نظر بازارکار و سطح درآمد است. به گفته جانسون و کاپلان، دورهی اوج شکوفایی حسابداری مدیریت در سال 1825 تا 1925 بوده که بهخاطر فقدان ایده و تکنیکهای جدید حسابداری مدیریت بعد از سال 1925 زمانی که در اوج رشد خود بود متوقف شد.
سپس بعد از گذشت زمان حسابداری مدیریت توانست سودآوری زیادی برای سازمانها داشته باشد و به موفقیت زیادی دست پیدا کند. در واقع حسابداری مدیریت بهخاطر تغییر نیاز سازمانها متحول شد و همچنین تکنیکهای جدیدی در حسابداری مدیریت پدید آمد.
نکته مهم
واحد حسابداری مدیریت علاوه بر گزارشهایی که به مدیر تحویل میدهد، گزارشهایی برای بستانکاران، مراجع مالیاتی، ذینفعان و سازمانهای قانونگذار هم تهیه میکند. شما می توانید جهت آشنایی بیشتر با انواع گزارشات حسابداری مقاله گزارشات درون سازمانی و برون سازمانی را مطالعه نمایید.
مفاهیم حسابداری مدیریت
به دلیل مهم و کاربردی بودن حسابداری مدیریت، آشنایی با مفاهیم حسابداری مدیریت جهت بازدهی بیشتر برای همه حسابداران و حسابرسان از ملزومات بهحساب میآید؛ در این بخش چند مفهوم کاربردی و مهم از حسابداری مدیریت را معرفی میکنیم.
یکی از مهمترین مفاهیم در حوزه حسابداری مدیریت تسلط کامل در ایجاد گزارشها است به این معنا که شخصی که کار حسابداری مدیریت انجام میدهد باید گزارشهای دقیق و کاملی را با فن بیان قوی ارائه کند تا مدیر بتواند نهایت استفاده را داشته باشد. اگر میخواهید با مفاهیم بیشتری در این حوزه آشنا شوید، استفاده از نرمافزارهای حسابداری و یا ارتباط با متخصصین حسابداری مدیریت کمک زیادی به شما میکند.
مزایای حسابداری مدیریت
شاید برایتان سوال باشید که مزایای حسابداری مدیریت چیست؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که حسابداری مدیریت یک هدف اصلی را دنبال میکند که آن هم ارائه گزارشها و کمک به مدیر جهت پیشرفت و توسعه سازمان است، در واقع این گزارشهای مالی به بهینهسازی تصمیمات مالی کمک میکنند. از مهمترین مزایای حسابداری مدیریت ارزیابی عملکرد است، به این معنا که تمام امور حسابداری، ارزیابی و به مدیر گزارش داده میشوند. در این بخش به دیگر مزایای حسابداری مدیریت اشاره میشود.
مزایا
توضیحات
برنامهریزی
در حسابداری مدیریت اطلاعات مالی و غیرمالی مثل بودجهها، پیشبینیها و تجزیهوتحلیل اطلاعات مالی بهصورت هفتگی و یا دوهفته یکبار به مدیریت ارائه داده میشوند.
تصمیمگیری
مدیر سازمان با توجه به گزارشها و تحلیلهایی که حسابداری مدیریت ارائه میدهد اقدام به تصمیمگیری هوشمندانه میکند.
پیشبینی مشکلات احتمالی
حسابداری مدیریت مشکلات و چالشهای احتمالی را پیشبینی میکند و برای رفع آنها با توجه به مهارتهای خود راهحل هایی را به مدیر سازمان پیشنهاد میدهد.
مدیریت استراتژی
مدیریت با توجه به گزارشها، استراتژیهایی را برای فروش و تولید محصولات به بهترین حالت ممکن ارائه میدهد.
سودآوری
حسابداری مدیریت میزان سود حاصل از فروش محصول و ارائه خدمات را پیشبینی میکند.
ارزیابی سهام
گزارشی از هزینههای مستقیم و غیرمستقیم سهام در حسابداری مدیریت مشخص میشود.
تحلیل واریانس
درک علل واریانس و تجزیهوتحلیل روند هزینههای محتمل شده است.
تجزیه تحلیل بودجهبندی سرمایه
تجزیهوتحلیل بودجهبندی سرمایه به شما کمک میکند میزان نیاز به کسب داراییهای ثابت، هزینههای دیگر و تخصیص منابع را متوجه شوید.
تجزیه تحلیل محصول جدید
این مورد گزارشی از هزینههای استاندارد و هزینههای واقعی و دلایل تفاوت هزینه ها را ارائه میدهد.
رشته حسابداری مدیریت
یکی از پرطرفدارترین و کاربردیترین رشتهها در حسابداری، رشته حسابداری مدیریت است که به بررسی آینده مشاغل میپردازد. در این رشته دانشجویان نحوه تهیه گزارشهای مالی را آموزش خواهند دید. میتوان گفت افرادی که در این رشته مشغول به تحصیل هستند میتوانند به مدیریت کسبوکارها کمک کنند و با استفاده از اطلاعات حسابداری برای بهبود عملکرد کسبوکارها راهکارهایی پیشنهاد دهند.
در واقع مدیران سازمان با استفاده از گزارشاتی که حسابداری مدیریت به آنها تحویل میدهد تصمیمات جدی را برای سازمان میگیرند. اگر قصد آشنایی بیشتر با رشته حسابداری مدیریت و سایر رشته های حسابداری را دارید، حتما مقاله شاخه های حسابداری را مطالعه کنید.
یک اشتباه کوچک در حسابداری سازمان مشکلات زیادی را ایجاد میکند و اطلاعاتی هم که حسابداری مدیریت با استفاده از اطلاعات حسابداری در یک کسب و کار گزارش میدهد، تأثیر مستقیم در آن تجارت میگذارد؛ به همین دلیل حسابداری مدیریت از اهمیت زیادی برخوردار است؛ همچنین حساسیت این بخش باعث شده در هر سازمان، حقوق و دستمزد بالایی برای آن در نظر گرفته شود همچنین افراد زیادی به سمت این رشته سوق داده شوند.
حسابداری مدیریت پرطرفدارترن رشته حسابداری می باشد.
سرفصل های حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت یکی از مهمترین رشتههای حسابداری بهحساب میآید دانشجویان علاقهمند به حسابداری مدیریت برای آمادگی و ورود به بازارکار علاوه بر اصول حسابداری، باید سرفصلهای دیگری را سپری کنند. آیا می دانید سرفصل های حسابداری مدیریت چیست؟ از جمله این سرفصل ها عبارتند از:
همچنین بهتر است واحدهای کارورزی خود را در سازمانها و شرکتهای معتبر بگذرانند تا تجربه کافی در بازار کار به دست آورند.
نکته:برای تبدیلشدن به یک حسابدار مدیریتی حرفهای فقط دانش تئوری کافی نیست، تجربه کاری در کنار دانش تئوری لازم و ضروری است.
حوزه های کاری حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت در سازمانها یک مهره حیاتی و ضروری بهحساب میآید زیرا تصمیمگیری و برنامهریزی برای آینده هر سازمان بر اساس گزارشها و تجزیهوتحلیل دادههای تهیه شده توسط حسابداری مدیریت انجام میشود. در ادامه به چند مورد از مهمترین کاربردهای حسابداری مدیریت اشاره کردهایم؛ با ما همراه باشید.
حوزه های کاری در کاربرد حسابداری مدیریت
مدیریت راهبردی در حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت بعد از تجزیهوتحلیل و ارزیابی کارایی تجارت، میتواند پیشنهاداتی برای بهبود عملکرد سازمان ارائه دهد. لازم به ذکر است که در یک سازمان بجز بخش حسابداری مدیریت، هیچکدام از شاخههای حسابداری قدرت نظردهی و مانور در امور سازمان را ندارند.
مدیریت عملکرد در حسابداری مدیریت
موفقیت یک سازمان ارتباط مستقیم با نحوه عملکرد کلی آن سازمان دارد. پس در نتیجه اگر مدیران سازمان برنامهای برای بهبود عملکرد بخشهای مختلف سازمان نداشته باشند، کارایی در سازمان پایین آمده و میتواند آسیب جدی به سازمان وارد کند. یکی از بخش های مهم در هر سازمان بخش منابع انسانی هست که با تمام کارکنان شرکت در ارتباط می باشد. به همین جهت مدیران باید در بازه های زمانی مشخص عملکرد واحد منابع انشانی خود را بررسی نمایند، اگر برای بررسی عملکرد منابع انسانی شرکت خود نیاز به کسب اطلاعات بیشتری دارید، حتما مقاله شاخص های کلیدی ارزیابی عملکرد را مطالعه کنید.
مدیریت ریسکدر حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت با تحلیلها و ارزیابیهایی که انجام میدهد، به بررسی ریسک پروژههای واحدهای اقتصادی میپردازد. همچنین مدیران ارشد سازمان هم این گزارشها را بررسی و مدیریت میکنند، در نهایت برای اجرا و یا عدم اجرا آنها تصمیم میگیرند.
حسابدار مدیریتی کیست؟
حسابدار مدیریتی به شخصی گفته میشود که به تعریف، اندازهگیری و پردازش، تجزیهوتحلیل، طبقهبندی و تفسیر اطلاعات مالی در یک سازمانپرداخته و آنها را در اختیار مدیر ارشد سازمان قرار میدهد تا بتواند برنامهریزی دقیق انجام دهد و به مدیریت صحیح کسبوکار بپردازد.
حسابدار مدیریتی به پردازش و تجزیهوتحلیل، طبقهبندی و تفسیر اطلاعات مالی می پردازد.
مسئولیت های حسابدار مدیریتی
در شرکتهای کوچک، متوسط و بزرگ نوع فعالیت حسابداری و همچنین وظایف حسابدار در بخشهای مختلف متفاوت است. در شرکتهای کوچک و متوسط حسابدار مدیریتی وظایف حسابدار را هم انجام میدهد؛ ولی در شرکتهای بزرگ وظایف حسابدار و حسابدار مدیریتی جدا از هم هستند.
میتوان گفت مسئولیتهای حسابدار مدیریتی بسیار گسترده و متنوع است. یکی از مهمترین وظایف حسابدار مدیریتی تهیه و ارائه گزارشهای مالی و عملکرد سازمان به مدیر است. از جمله دیگر وظایف حسابدار مدیریتی عبارتند از:
تجزیهوتحلیل اطلاعات و دادههایی که از واحد حسابداری دریافت میکند.
نظارت و کنترل عمـلیـات
پیشبینی بودجه لازم برای اجرا کردن برنامهها
نگهداری و ثبت اطلاعات آماری
اندازهگیری عملکرد شرکت
تسویه حساب مالی با پیمـانکاران، خریداران و تأمینکنندگان
تنظیم و ارائه بموقع گزارشهای مالی در چهارچوب اصول حسابداری
قوانین و مقررات و دستورالعملها و ایجاد هماهنگی لازم با واحدهای تابعه امور مالی
تصمیمگیری
مهارت های حسابدار مدیریت
حسابدار مدیریت نقش مهم و بسزایی در سازمانها ایفا میکند؛ فقط داشتن تحصیلات در حسابداری مدیریت کافی نیست، باید یک حسابدار مدیریت تجربیات کافی هم در این حوزه داشته باشد.
تحلیل اطلاعات توسط حسابدار مدیریت
مهارت های مورد نیاز یک حسابدار برای انجام کار های حسابداری مدیریت چیست؟ از جمله مهارتهای لازم برای حسابداری مدیریت میتوان به موارد زیر اشاره داشت:
1. مهارت برنامهریزی درست و مناسب:
گزارشاتی که حسابدار مدیریت تهیه میکند برای برنامهریزی آینده سازمان مورداستفاده قرار میگیرند. پس این گزارشها باید طبق فرصتهای پیشآمده در بازار، شیوههای بازاریابی مدرن، محصولات خاص، پیداکردن مواد اولیه ارزان، منطقه جغرافیایی و موارد دیگر باشد.
2. مهارت کنترل اوضاع سازمان
حسابداران مدیریت گزارشها و اطلاعات داخل سازمان را به مدیران ردهبالا تحویل میدهند و هیچگونه الزامی وجود ندارد به افراد برون سازمان هم گزارش دهند. مدیران سازمان هم با استفاده و بهکارگیری این اطلاعات میتوانند اوضاع داخلی را تحت کنترل خود قرار دهند.
3. مهارت حل مسائل موجود
اگر در سازمان و عملکرد آن مشکلاتی بوجود بیاید، مدیران ردهبالا، آن را با حسابدار مدیریت در میان میگذارند و از او درخواست دارند با مهارتهایی که دارد راهحلهایی را پیشنهاد دهد. حسابداری مدیریت بهعنوان یک شخص تأثیرگذار میتواند این مشکلات پیشآمده در سازمان را مدیریت کند و راهحلهایی برای رفع آن پیشنهاد دهد.
4. پیشبینی سود
یک حسابدار مدیریت با استفاده از تجارب خود میتواند سود حاصل از پروژه را تخمین بزند. حسابدار مدیریت حتی با تکیه بر تجارب خود میتواند چالشهای احتمالی هم حدس بزند و با راهحلهای پیشنهادی خود به حل آنها کمک کند.
یش بینی سود در حسابداری مدیریت چیست؟
محدودیت های حسابداری مدیریت
اطلاعاتی که در اختیار حسابداری مدیریت قرار میگیرد نتیجه عملکرد بخشهای دیگر مثل حسابداری سازمان است؛ بنابراین باعث بهوجودآمدن محدودیت هایی برای حسابدار مدیریتی میشود. از جمله این محدودیت ها میتوان موارد زیر را نام برد.
حسابدار مدیریت، اطلاعات را از حسابدار سازمان جمعآوری و به تجزیهوتحلیل آنها میپردازد؛ اگر حسابدار کوچکترین اشتباهی در جمعآوری این اطلاعات داشته باشد باعث میشود، حسابداری مدیریت گزارشهای نامعتبری به مدیران سازمان ارائه دهد.
مهمترین منبع اطلاعات برای هر حسابدار مدیریت داشتن اطلاعات بروز و داده های جمعآوری شده در زمان است، یکی از مهمترین عاملهای رقابت، اطلاعات بروز برای تصمیمگیریهای مالی سازمان است.
اگر حسابدار مدیریت اطلاعات کافی در حوزههای متفاوت اعم از اقتصاد، آمار و ریاضی نداشته باشد، نمیتواند تصمیمگیری معقول و عملکرد درستی داشته باشد.
انواع روش های هزینه یابی در حسابداری مدیریت
هزینه یابی به فرآیند تعیین بهای تمام شده کالا یا خدمات گفته میشود. برای هزینه یابی در حسابداری مدیریت از روش های متفاوتی استفاده شده است.
روش های هزینه یابی در حسابداری مدیریت عبارتند از:
هزینه یابی سنتی
هزینه یابی بر مبنای فعالیت (ABC)
هزینه یابی بر مبنای هدف
هزینه یابی بر مبنای حجم تولید
هزینه یابی چرخه زندگی محصول
سیستمهای هزینه یابی سنتی و نارسایی آنها
کاربرد حسابداری مدیریت
حوزه عملکرد و کاربرد حسابداری مدیریت بسیار گسترده است و روزبهروز توسعه میابد همچنین میتوان گفت ابعاد زیادی از حسابداری را شامل میشود. در این بخش از مقاله به کاربردهای مختلفی از حسابداری مدیریت اشاره شده است، که عبارتند از:
کمک به برنامهریزی
مدیریت کیفیت جامع
تصمیمگیری درست
بررسی مشکلات و ارائه راهکار
سودآوری و پیشبینی سود
کاربرد حسابداری مدیریت چیست؟
کمک به برنامهریزی با حسابداری مدیریت
کمک به برنامهریزی یک نمونه کاربرد حسابداری مدیریت است که بسیار مهم و قابل توجه می باشد، که با استفاده از اطلاعات مالی به برنامهریزی کمک میکند. اگر تیم مدیریت به اطلاعات مالی برای برنامهریزی آینده دسترسی نداشته باشد باعث ایجاد تصمیمات اشتباه و در نهایت خسارات زیادی به سازمان میشود.
مدیریت کیفیت جامع
دنیا روز به روز در حال پیشرفت و تغییر است. اگر هر کسب و کاری با تغییر نیاز مردم و جامعه تغییر نکند، آن کسب و کار با شکست مواجه خواهد شد. در پی این امر با توسعه نیاز بشریت کیفیت محصول و خدمات، عامل اصلی در تولید و ارائه خدمات بشمار میرود. میتوان اشاره داشت که مدیریت کیفیت جامع کاربرد حسابداری مدیریت بشمار میرود.
تصمیمگیری درست با حسابداری مدیریت
یکی از مزیتهای مهم و کاربردی در حسابداری مدیریت تصمیمگیری درست است. در واقع میتوان گفت حسابداری مدیریت با استفاده و بهکارگیری مهارت خود در بخشهای مختلف اقتصاد، آمار، ریاضی و سرمایهگذاری با استفاده از اطلاعات مالی که دارد، به مدیران سازمان برای اتخاذ تصمیمات درست کمک میکند.
بررسی مشکلات و ارائه راهکار جدید
حسابداری مدیریت با بررسیهای مداوم فعالیتهای جاری، باعث شناسایی مشکلات احتمالی شده است و با استفاده از اطلاعات و مهارتهایی که دارد به ارائه راهکارهای جدید به مدیر سازمان و رفع آنها میپردازد.
سودآوری و پیش بینی سود با حسابداری مدیریت
حسابداری مدیریت همچنین میتواند بحرانها را پیش بینی و به بررسی تأثیرات آنها بر روی سازمان بپردازد. علاوه بر این میتواند سود حاصل از فروش محصول و ارائه خدمات را پیش بینی کند که این امر در هر کسبوکاری از اهمیت بسزایی برخوردار است.
حسابداری مدیریتدر چه زمینه هایی فعالیت میکند؟
زمینه هایی که حسابداری مدیریت در آنها فعالیت دارد، در نهایت نتایج مهمی را برای سازمانها در پی خواهد داشت. بنا به گفته مؤسسهی حسابداران رسمی آمریکا (AICPA)حسابداری مدیریت در 3 زمینه مختلف فعالیت میکند که عبارتند از:
مدیریت عملکرد
مدیریت ریسک
مدیریت راهبردی
1- مدیریت ریسک:
حسابدار مدیریتی باتوجهبه اطلاعات مالی که جمعآوری میکند و گزارشهایی که به مدیر ارائه میدهد، میزان ریسک پروژههای مختلف را بررسی میکند. همچنین ارزیابی و مدیریت ریسک به مدیران کمک میکند تصمیمات هوشمندی برای رسیدن به اهداف سازمانها بگیرند.
مدیریت ریسک درصورتیکه آن ریسک شناسایی شود امکانپذیر است؛ همچنین شناسایی، اندازهگیری، مدیریت و گزارش ریسکها یکی دیگر از وظایف حسابداری مدیریت است.
مدیریت ریسک در حسابداری مدیریت چیست؟
2- مدیریت عملکرد:
از جمله حوزههای فعالیت حسابداری مدیریت، مدیریت عملکرد است. عملکرد در سازمانها آینده را مشخص میکند؛ اگر مدیران برنامهای جهت بهبود عملکرد بخشهای مختلف را نداشته باشند، کیفیت عملکرد سازمانها روزانه کاهش و در نهایت خسارات سنگینی به وجود می آید.
3- مدیریت راهبردی:
حسابداری مدیریت بهعنوان یک شریک راهبردی در سازمانها شناخته شده است. در واقع حسابداری مدیریت نقش مؤثری در تدوین استراتژی و راهبرد سازماندارد.
تفاوت حسابداری مالی و مدیریت
تفاوت حسابداری مالی و حسابداری مدیریت چیست؟ در پاسخ به این سوال باید بگوییم که تفاوت این دو در هدف نهایی آنها است. در حسابداری مالی نهادهای خارجی یک چارچوب خاص برای آن قرار دادهاند، همچنین میتوان گفت ارتباطی با عملکرد یک سازمان ندارد، ولی حسابداری مدیریتی بهصورت مستقیم در عملکرد سازمان تأثیر و هیچ چارچوبی برای آن تعریف نشده است.
نتیجهگیری
یکی از مهمترین و اساسیترین شاخهها در حسابداری، حسابداری مدیریتی است. میتوان گفت حسابداری مدیریت بهخاطر نقش پررنگی که در اهداف و تصمیمگیریهای یک سازمان دارد از اهمیت زیادی برخوردار بوده و حقوق و دستمزد بالایی برای آن در نظر گرفته شده است. در واقع بامهارتهایی که دارد و گزارشهایی که به مدیران ردهبالا تحویل میدهد میتواند تأثیر مستقیم در آینده سازمان داشته باشد.
در این مقاله اطلاعات جامعی در خصوص پرسش حسابداری مدیریت چیست؟ مزیتها و کاربردها، هزینه یابی در حسابداری مدیریت قرار دادیم و همچنین درباره رشته تحصیلی حسابداری مدیریت و موقعیتهای شغلی آن توضیحاتی داده شد، که امیدوار هستیم برای شما مفید واقع شده باشد. شما میتواند برای ارتباط با ما در قسمت نظرات سؤالات و پیشنهادهای خود را بنویسید تا به آن ها پاسخ داده شود.
تنوع حسابداری و اهداف آن عملاً برای تهیه و مهیا سازی اطلاعات با استفاده از معیارهای اندازهگیری فرآیندهای اقتصادی در طول دوره های مختلف و برای ذینفعان مختلف، متعدد است. به طوری که بر همین اساس حسابداری مالی به صورت گذشته نگر و برای تهیه و تنظیم اطلاعات جهت تصمیمگیری کاربران و ذینفعان خارج از سازمان بوده و این در حالی است که حسابداری مدیریت به مدیریت در ارائه حوزه عمل بیشتر در استفاده بهینه تر از اطلاعات برای ترسیم چشماندازهای مدیریت کمک مینماید.
در این صفحه قصد داریم تا شما را با حسابداری مدیریت و نکته های پیرامون آن آشنا نماییم.
اطلاعات حسابداری مدیریت به شدت مورد نیاز است و بمنظور اطمینان بخشی از برنامهریزی، کنترل، ساماندهی و تصمیمگیری صحیح حسب توابع در اختیار و در کنترل است. از طرفی دیگر حسابداری مالی با استفاده از اطلاعات واقعی حقایق زمان را در جهت مسیر تکامل و حرکت شرکت نشان میدهد اما عملاً این اطلاعات نشانی از دلایل و عوامل ایجاد حقایق تحصیلی را نمیدهد.
بنابراین نتایج حاصل از حسابداری مالی را میتوان با کمک از مبانی حسابداری مدیریت مورد بهبود و اثربخشی بیشتر قرار داد. در مقابل حسابداری مالی عملاً اطلاعات حسابداری مدیریت ماهیت هنجاری ندارند اما برعکس اطلاعات حسابداری مدیریت در جهت ایجاد جهتگیری ها و ایده های آینده نگری امری عملی است. حسابداری مدیریتی بر استفاده از اطلاعات حسابداری برای مدیران در سازمان ها، جهت مهیا کردن آن ها برای تصمیمسازی کسب و کار آگاهانه تأکید دارد که به آن ها اجازه میدهد تا کارکردهای کنترل و مدیریتشان را بهتر تجهیز نمایند.
مؤسسه حسابداران رسمی امریکا (AICPA) بیان داشته است که حسابداری مدیریت در عمل به گسترش در سه حوزه زیر میانجامد:
مدیریت راهبردی- ارتقای نقش حسابدار مدیریت به عنوان یک شریک راهبردی در سازمان
مدیریت عملکرد- توسعه عملکرد تصمیمگیری کسب و کار و مدیریت عملکرد سازمان
مدیریت ریسک- مشارکت در چارچوب ها و شیوه ها برای شناسایی، اندازهگیری، مدیریت و گزارشگری ریسک ها و دستیابی به اهداف
تفاوت های حسابداری مالی و حسابداری مدیریت
در مقابل اطلاعات حسابداری مالی، اطلاعات حسابداری مدیریتی این خصوصیات را دارند:
حسابداری مدیریت نگاه رو به جلو دارد نه نگاه تاریخی.
برای پشتیبانی از تصمیمگیری بطور کلی مبتنی بر مدل با درجهای از انتزاع هستند نه موارد خاص.
برای استفاده در سازمان طراحی شده است. بجای اینکه برای استفاده ذینفعان، بستانکاران و قانونگذاران در نظر گرفته باشد.
معمولاً محرمانه بوده و توسط مدیران استفاده میشود و به شکل گزارشگری عمومی نیست.
با ارجاع به احتیاجات مدیران محاسبه میشود و اغلب توسط سامانه های اطلاعات مدیریت استفاده میشود و به شکل ارجاع به استانداردهای عمومی حسابداری مالی نیست.
با تکنیک های حسابداری مدیریت آشنا شوید!
حسابداری مدیریت به مدیران در هنگام تصمیمگیری های دشوار کمک میکند. حسابداری مدیریت یک فرآیند درون محور است که اطلاعات مالی و عملیاتی واقعی را به مدیران ارائه میکند. استراتژی ها معمولاً آیندهنگرانه هستند و محرمانه نگهداری میشوند. در حسابداری مدیریت از تکنیک های مختلفی برای ارزیابی هزینه، سود و برنامهریزی استفاده میگردد که برخی از آن ها نیازمند شرکت در دوره های آموزش حسابداری مدیریت است. اگر مدیر کسب و کاری هستید یا در عرصهی کسب و کارهای مدیریت شرکت مشغول به کار هستید، لازم است که از تکنیک های حسابداری در مدیریت استفاده کنید و در صورت لزوم دوره هایی جهت آموزش حسابداری مقدماتی تا پیشرفته را برای آشنایی کارکنان با حسابداری مدیریت برگزار کنید. در ذیل، به تعدادی از تکنیک های حسابداری مدیریت اشاره میکنیم:
برنامهریزی مالی
برنامهریزی مالی، عمل تصمیمگیری از قبل در مورد فعالیت های مالی لازم برای رسیدن به اهداف اولیهی خود است. این اهداف شامل تعیین هر دو اهداف بلند مدت و اهداف کوتاه مدت مالی شرکت، تنظیم سیاست های مالی و توسعهی روش های اجرایی مالی برای رسیدن به اهداف است. نقش سیاست های مالی برای رسیدن به حداکثر بازده سرمایه به کار گرفته شده مورد تأکید قرار گرفته و اهمیت آن را نمیتوان نادیده گرفت. سیاست های مالی ممکن است با تعیین میزان سرمایهی مورد نیاز، منابع بودجه، تعیین و توزیع درآمد و تعیین سطح سرمایهگذاری بهینه روی دارایی های مختلف تاثیر داشته باشد.
تحلیل صورت های مالی
تجزیه و تحلیل تلاشی برای تعیین اهمیت و معناداری داده صورت های مالی است بهطوریکه پیشبینی را بتوان از طریق چشماندازها برای درآمدهای آینده، توانایی پرداخت بهره و سر رسیدهای بدهی و سودآوری، یک سیاست تقسیم سود منطقی انجام داد. تکنیک های چنین تحلیلی، صورت های مالی قیاسی، تحلیل روند، صورت های جریان وجوه نقد و تحلیل نسبت هستند. این تجزیه و تحلیل به ارائه اطلاعاتی منجر میشود که به مدیران اجرایی، سرمایهگذاران و اعتباردهندگان کمک خواهد کرد.
بهای تمام شدهی تاریخی
بهای تمام شدهی تاریخی مبلغی است که در ازای آن خریدار و فروشنده دارایی را با پول مبادله میکنند. حسابداری بهای تمام شدهی تاریخی، داده های گذشته را برای مدیریت هزینه های مربوط به هزینهی هر نیروی کار، فرآیند و بخش فراهم میکند. به طوری که این نوع حسابداری با هزینه های استاندارد مقایسه شود. چنین مقایسهای ممکن است برای مدیریت برای کنترل هزینه و برای برنامهریزی های آینده مفید باشد.
هزینهیابی استاندارد
هزینهیابی استاندارد یک روش ثبت معاملات حسابداری در هزینه های مورد انتظار و سپس تحلیل تفاوت بین هزینه های استاندارد و هزینه های واقعی است. در حالی که این کار، روش جدیدی نیست، سرعتی که در آن این اطلاعات را میتوان تحلیل کرد، قطعاً تغییر یافته است. با استفاده از سیستم های اطلاعات حسابداری مدرن، صاحبان کسب و کار کوچک میتوانند به طور همزمان به بررسی واریانس های بین هزینه های واقعی و استاندارد به محض اینکه مواد خریداری شده و محصولات تولید شد، بپردازند.
کنترل بودجه و بودجهبندی
حسابدار مدیریت از ابزار کنترل بودجه برای برنامهریزی و کنترل فعالیت های مختلف کسب و کار استفاده میکند. کنترل بودجه یک روش مهم برای هدایت عملیات های کسب و کار در یک جهت موردنظر مانند رسیدن به بازده سرمایهگذاری رضایتبخش است. در حسابداری مدیریت، بودجهبندی برای کنترل تولید و عملیات های تولید آینده انجام میگیرد.
اگرچه از حسابداری مدیریت میتوان برای سایر صنایع استفاده کرد ولی اغلب در یک محیط تولیدمحور و قابلسنجش به کار میرود. فرایند بودجهبندی به آمار و ارقام تولید در گذشته، هزینه های مواد اولیه، هزینه های نیروی کار و متوسط ساعاتی که از نیروی کار برای انجام وظایف و فرایند های خاص استفاده میگردد. این بودجه پسازآن بهعنوان یک ابزار اندازهگیری استفاده میشود. تحلیل واریانس برای اطمینان از پایبندی به بودجه و ارائه اطلاعات لازم برای اصلاح هرگونه انحراف احتمالی بهکار میرود.
هزینهیابی نهایی
حسابدار مدیریت از روش هزینهیابی نهایی، هزینهیابی تفاضلی و تحلیل سر به سر برای کنترل هزینه، برای تصمیمگیری و به حداکثر رساندن سود استفاده میکند.
صورتحساب جریان وجوه نقد
در صورتحساب جریان وجوه مبتنی بر افزایش یا کاهش سرمایه در گردش در برنامهریزی مالی دراز مدت بسیار مفید است. ممکن است هنگامی که صورتحساب جریان وجوه آشکار میشود سرمایه در گردش کافی وجود داشته باشد ولی این شرکت نتواند بدهی های جاری خود را بپردازد. این مشکل ممکن است به دلیل تجمع موجودی و افزایش بدهکاران تجاری باشد.
در چنین وضعیتی، یک صورت جریان وجوه نقد مفیدتر است. چون اطلاعات دقیق از جریانات نقدی ورودی و خروجی ارائه میدهد. صورت جریان وجوه نقد یک ابزار مهم کنترل وجوه نقدی است چرا که منابع جریان های نقدی ورودی را خلاصه میکند و از جریان های نقدی خروجی شرکت در طول یک دورهی خاص مثلاً یک ماه یا یک سال استفاده میکند. این صورتحساب، ابزار بسیار مفید برای تجزیهوتحلیل نقدینگی شرکت است.
تصمیمگیری درباره پروژه
هر زمان که گزینه های مختلفی برای انجام یک کار خاص وجود دارد، لازم است بهترین گزینه را از تمام گزینه ها انتخاب کنید. این امر مستلزم تصمیمگیری در بخش مدیریت است. حسابداری مدیریت از طریق تکنیک های هزینهیابی نهایی، بودجهبندی سرمایه، هزینهیابی تفاضلی به انتخاب بهترین گزینه که سود حاصل از کسب و کار را به حداکثر خواهد رساند کمک میکند. مدیران از حسابداری مدیریت مانند هزینهیابی به منظور ارزیابی هزینه ها و سود انجام یک پروژه استفاده میکنند.
حسابداری تجدید ارزیابی
حسابداری مدیریت از طریق این روش از نگهداری و حفظ سرمایه شرکت اطمینان مییابد. همچنین از این طریق تأثیر تغییرات در قیمت ها بر تهیه صورت های مالی را مدنظر قرار میدهند.
روشهای آماری و گرافیکی
حسابدار مدیریت از تکنیک های مختلف آماری و گرافیکی بهمنظور ارائه اطلاعات معنیدارتر و ارائه همان اطلاعات به شکلی استفاده میکند که ممکن است به مدیریت در تصمیمگیری کمک کند. تکنیک های مورد استفاده، نمودار فروش و درآمدها، نمودار سرمایهگذاری، برنامهریزی خطی، کنترل کیفیت آماری و غیره هستند.
هزینهیابی بر مبنای فعالیت
هزینهیابی مبتنی بر فعالیت یا ABC ، یک روش حسابداری است که هزینه های مربوط به فعالیت ها را بر اساس میزان مصرف منابع تخصیص میدهد. فعالیت ها میتواند به محصولات، خدمات و پروژه ها مربوط باشد. این نوع هزینهیابی به هزینه سربار کمتر نسبت به روش های هزینهیابی معمول منجر میگردد. این سیستم اطلاعاتی هزینهیابی را برای تصمیمات استراتژیک و غیر استراتژیک که تحت تأثیر حجم فعالیت هستند برای مدیر فراهم میکند. یک استراتژی بلند مدت است و در مورد هزینه ها کاربرد دارد.
تحلیل سود – هزینه
یک اصطلاح کلی برای مقایسهی هزینه های استراتژی کسب و کار با نتایج پیشبینی شدهی آن است. در این تحلیل این هر دو سود و هزینه های محسوس و نامحسوس در نظر گرفته میشود. تجزیه و تحلیل سود – هزینه معمولاً به معیارهای مالی مانند ارزش خالص فعلی، ارزش فعلی هزینه و ارزش فعلی منابع متکی است.
انتقال اطلاعات
موفقیت یا عدم موفقیت مدیریت وابسته به این واقعیت است که آیا اطلاعات موردنیاز به مدیریت به شکل مناسب و در زمان مناسب ارائه شده است تا بتوانند وظایف برنامهریزی، کنترل و تصمیمگیری را به نحوی مؤثر انجام دهند. حسابدار مدیریت، گزارش های لازم را با انتخاب داده های مناسب، سازماندهی داده ها و انتخاب روش مناسب گزارش برای ارائه اطلاعات به سطوح مختلف آماده میکند.
حسابداری بر اساس مستندات است و طبق قوانین و استانداردها باید ارائه گردد,طبق قوانین و استانداردها اعمال گرددنه سلیقه شخصی. متاسفانه اصول ومبانی حسابداری فقط درارزش گزاری ورود به کار معیار قرار میگیرد ونه درعمل به همین دلیل خیلی مواقع دچار زیانهایی غیرقابل جبران میشویم.اعمال اصول حسابداری لازمه یک ساختار قوی درروال ثبت رویداد معاملات طبق اسناد معتبر تحلیل صحیح از معاملات و اجرای صحیح و کنترل شده لازمه میباشد تا به هدف گزارشگری صحیح ومنطقی وقابل قبول برسیم.مرجع ارزش یابی استاندارد حسابداری میباشد و نحوه اعمال در قوانین مالیاتی مقرر میدارد که اعمال گزارشها به چه صورت بپذیرد و تمام موارد در حسابداری براساس مقررات تابع خود میباشد مثل قانون کار و قانون مالیات.امیدواریم در کنارهم یادبگیریم ویادبدهیم